دانشمندان تشخیص داده اند که رشد تکاملی مغز انسان و پستانداران برای ارتباط و حافظه مشابه بوده است.
اگرچه گفتار و زبان مختص انسان ها است ، اما متخصصان دریافته اند که مسیر مغز که در میمون ها مشابه انسان ها است ، راهی است که می تواند بیانگر یک روند تکاملی باشد که حداقل از 25 میلیون سال پیش قدمت دارد.
تحریک مغز یک سیستم بزرگراهی مغزی اجدادی را که قبلاً دیده نشده بود برجسته می کند که عمیقاً بین انسانها و میمون ها مشترک است ، نظامی که احتمالاً در پستانداران اجدادی هر دو گونه وجود داشته است.
یافته ها نشان میدهد که عملکرد مغزی انسان ها و میمون ها برای توانایی فهمیدن و ایجاد ارتباط از طریق زبان و حفظ خاطرات در طی میلیون ها سال تکامل ، مشابه بوده است.
دانشمندان اطلاعات قشر شنوایی انسان و نخستی ها را با یکدیگر مقایسه کردند و پیوندهای محکمی یافتند.
پروفسور کریس پتکوف ، گفت: “توانایی های زبانی ما به ما کمک می کند تا خاطرات را متبلور و زنده کنیم.
بنابراین ، اغلب تصور می شود که زبان انسان و سیستم های مغزی حافظه در طول تاریخ تکامل اخیر ما تحول قابل توجهی را تجربه کرده است و ما را از هر حیوان زنده متمایز می کند.
“ما از دیدن چنین شباهت قابل توجهی با سایر پستانداران متحیر شدیم و این کشف برای علم و اختلالات عصبی اهمیت اساسی دارد.”
تحریک قشر شنوایی
دانشمندان از اطلاعات بیماران جراحی مغز و اعصاب تحت نظر برای درمان استفاده کردند. در صورت استفاده همزمان تصویربرداری از مغز ، با انسان می توان تحریک قسمت خاصی از مغز را مشاهده کرد.
کارشناسان همچنین نتایج حاصل از تحریک قشر شنوایی و تجسم مناطق مهم برای زبان و حافظه را در میمون ها مقایسه کردند.
تحریک مغز یک سیستم بزرگراهی مغزی اجدادی را که قبلاً دیده نشده بود برجسته می کند که عمیقاً بین انسانها و میمون ها مشترک است ، نظامی که احتمالاً در پستانداران اجدادی هر دو گونه وجود داشته است.
این یافته مهم است زیرا تحریک مغز یک روش درمانی معمول برای اختلالات عصبی و روانی است. با این حال ، نحوه تحریک مغز به خوبی درک نشده است و نیاز به کاری دارد که نمی توان با انسان انجام داد. کار با نخستی های غیر انسانی زمینه را برای معالجه های فعلی مغز از جمله بیماری پارکینسون فراهم کرده است.