ترازو حساس چیست؟

ترازو حساس

آزمایشگاه ژنیران دارای ترازو حساس چهار صفر مدل GR200 از A&D  و ترازوی دو صفر مدل ek-i/ew-i از A&D می‌باشد.

تعریف ترازو حساس

ترازوهای آزمایشگاهی بطور کلی برای اندازه گیری وزن مواد مختلف استفاده می‌شوند، ترازو ها در طیف گسترده ای از فعالیت ها آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می‌گیرند که از معمول‌ترین آن‌ها می‌توان به ساخت انواع محلول‌ها اشاره کرد.

ترازو حساس

اجزا و قطعات

ترازو های آزمایشگاهی به طور کلی دارای یک صفحه مسطح برای قرار دادن ماده برای وزن کردن ، یک نمایشگر برای نمایش وزن اندازه‌گیری شده و چهار پیچ در انتهای 4 پایه دستگاه جهت تراز کردن دقیق دستگاه بر روی سطوح مختلف هستند.

یکی از نکات مهم در استفاده از ترازو های آزمایشگاهی، محل نصب و نحوه استفاده از آن می باشد. ترازو باید بر روی یک میز مخصوص با کمترین میزان لرزش و تراز نسبت به سطح زمین باشد. همچنین گاهاً ترازو ها را در یک محفظه مخصوص به جهت خنثی کردن اثر جابجایی هوا در فشار وارده به کفه ترازو، قرار می دهند.( ترازو های با دقت یک هزارم گرم به بالا دارای یک محفظه مخصوص اطراف کفّه خود می باشند)

علاوه بر همه این ها برای افزایش عمر مفید ترازو ها، باید یک جای ثابت داشته و پس از تراز نمودن آن با تراز متر مخصوص خود ترازو، از محل مخصوص جابجا نشوند. اگرچه ترازو ها سیستم کالیبراسیون دستی یا اتوماتیک دارند اما جابجایی بیش از حد ترازو باعث بوجود آمدن خطا در دستگاه می گردد. همچنین به دلیل حساسیت بالا، روشن و خاموش کردن آن باید به شکل منظم بوده و بیش از چندین بار تعریف شده در روز انجام نگردد.

کالیبراسیون دستگاه نیز در فواصل زمانی مشخص شده، توسط متخصص انجام شود. ظروفی که از آن ها برای توزین استفاده می شود، قبل از شروع وزن کشی باید روی کفه ترازو قرار گرفته و با دکمه مخصوص روی نمایشگر صفر شود. همچنین همیشه باید به محدودیت وزنی ترازو توجه نموده و بیشتر از آن مقدار به هیچ وجه روی کفه ترازو به خصوص ترازوی حساس قرار نگیرد چرا که موجب خارج شدن دستگاه از حالت کالیبر و ایجاد خطا می‌شود.

 

انواع ترازو های آزمایشگاهی

ترازو های آزمایشگاهی بسته به کاربری آزمایشگاه ها، در دقت های مختلف تولید شده‌اند. دقت آن ها از ۰.۱ (یک دهم) گرم شروع شده و می تواند تا ۰.۰۰۰۰۱ (یک صد هزارم) گرم دقت داشته باشد. نامگذاری ترازو نیز بسته به دقت آن و وزن قابل تحمل آن انجام می پذیرد. به این صورت که که بسته به تعداد ارقام اعشاری که ترازو بعد از ممیز نشان می‌دهد آن را نام گذاری می‌کنند.

به ترازو آزمایشگاهی با دقت ۰.۱ گرم یک صفر، ۰.۰۱ دو صفر، ۰.۰۰۱ سه صفر، ۰.۰۰۰۱ چهار صفر و ۰.۰۰۰۰۱ پنج صفر می گویند. هرچقدر که دقت ترازو بالاتر باشد آستانه تحمل وزن آن پایین تراست. به عنوان مثال ترازو های ۲ صفر آستانه تحمل وزنی تا ۲ کیلوگرم داشته و ترازو های ۴ صفر نهایتا تا ۲۰۰ گرم را وزن می کنند. لذا در هر صورت برای مجهز کردن بخش های مختلف یک آزمایشگاه به ترازو آزمایشگاهی، ابتدا باید کاربری آن تعیین گردد.

برخی کاربردها

ترازو حساس

در بخش حیوانات آزمایشگاهی ترازویی با دقت «یک دهم گرم» یا حتی «یک گرم» می تواند تمامی نیاز های آن بخش را رفع نماید. یا در بخش محلول سازی آزمایشگاه ها که محلول ها با غلظت بالا به عنوان استوک ساخته می شوند و سپس در غلظت های کمتر تقسیم می شوند، وجود یک ترازوی دو صفر یا سه صفر کافی است.

اما در بخش های کشت باکتری یا سلول که دارو ها و محلول ها با غلظت های میکروگرم در میلی لیتر ساخته می شوند، حضور ترازو های چهار صفر الزامی است. البته باید اشاره کرد به دلیل گران بودن ترازو های دقت بالا، در بخش هایی که نیاز به ساخت محلول با غلظت بسیار پایین است، با استفاده از یک ترازوی یک صدم گرم، دارو با غلظت بالا (میلی گرم در میلی لیتر) ساخته می شود که استوک اولیه محسوب می گردد؛ سپس از استوک اولیه، محلول سازی با غلظت مورد نظر انجام پذیرفته و استوک ثانویه و نهایی ساخته می شود.

طبیعتاً این روش خطای بسیار زیادی را در محلول سازی اعمال خواهد کرد. در همین راستا آزمایشگاه ژنیران برای بهبود کیفیت خدماتی و آموزشی، ترازوی چهار صفر به تجهیزات خود اضافه نموده تا محلول های با غلظت کم با بالاترین دقت ساخته شوند.

 

آشنایی با دستگاه‌های بیشتر 

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه

4.6 / 5. تعداد رای دهندگان: 5

تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال می‌کنید

6 دیدگاه در “ترازو حساس چیست؟

  1. کاربر ژنیران میگوید:

    من ترم ۱ میکروبیولوژی همستم ایا میتونم از الان کارموزی رو شروع کنم؟

  2. کاربر ژنیران میگوید:

    سلام تغییر ژنتیک روی قارچ چه جوری انجام میشه؟ با چه تجهیزاتی

    • Farbod Esfandi میگوید:

      روش‌های تغییر ژنتیکی در قارچ‌ها:

      ترانسفورماسیون ژنتیکی: این روش شامل انتقال DNA خارجی به سلول‌های قارچ است. برای انجام این کار از روش‌های مختلفی مانند ترانسفورماسیون با الکتروپوریشن، ترانسفورماسیون به کمک پروتوپلاست یا بمباران با تفنگ ژن استفاده می‌شود.

      الکتروپوریشن: استفاده از میدان الکتریکی برای ایجاد منافذ موقت در غشای سلولی، که اجازه می‌دهد DNA خارجی وارد سلول شود.
      بمباران با تفنگ ژن: استفاده از ذرات میکروسکوپی پوشیده از DNA که به سمت سلول‌های قارچ شلیک می‌شوند تا DNA وارد سلول شود.
      CRISPR/Cas9 و سایر سیستم‌های ویرایش ژنوم: این تکنیک‌های نوین اجازه می‌دهند تا دانشمندان بتوانند با دقت بالا تغییرات ژنتیکی را در قارچ‌ها ایجاد کنند. این روش‌ها امکان حذف، اصلاح یا جایگزینی قسمت‌هایی از ژنوم را فراهم می‌کنند.

      تجهیزات مورد نیاز:

      میکروسکوپ: برای مشاهده سلول‌ها و ارزیابی مورفولوژیکی پس از ترانسفورماسیون.
      سانتریفیوژ: برای جداسازی پروتوپلاست‌ها و سایر کاربردهای سلولی.
      انکوباتور CO2: برای نگهداری و رشد قارچ‌ها در شرایط استریل و دمای کنترل‌شده.
      سیستم الکتروپوریشن: برای انجام ترانسفورماسیون الکتروپوریشن.
      تفنگ ژن (Gene Gun): برای ترانسفورماسیون به روش بمباران ذره‌ای.
      PCR و Real-Time PCR: برای تایید حضور و بیان ژن‌های اصلاح‌شده.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *