بیماری کرون چیست؟

بیماری کرون روده بیماری مزمن یا طولانی مدتی است که سبب ایجاد التهاب در دستگاه گوارش می شود. این بیماری نوعی بیماری التهابی روده است.
اگر مبتلا به کرون هستید، ممکن است علائمی مانند درد شکم، اسهال، کاهش وزن و خونریزی مقعدی را تجربه کنید. این بیماری قابل درمان نیست. با این حال، معالجه های این بیماری معمولاً علائم فرد را  بهبود میبخشند و به فرد اجازه می‌دهند زندگی نرمالی داشته باشد.
بیماری کرون چیست؟

بیماری کرون که آنتریت منطقه ای(regional enteritis) یا ایلیت(ileitis) نیز نامیده می شود، یک شکل مادام العمر از بیماری التهابی روده (IBD) است. این عارضه باعث التهاب و تحریک دستگاه گوارش  به ویژه روده کوچک و بزرگ می شود. این بیماری می تواند باعث اسهال و درد معده‌ شود.
بیماری کرون نام خود را از متخصص گوارش آمریکایی دکتر بوریل کرون (Burill Crohn) گرفته است. او یکی از اولین پزشکانی بود که این بیماری را در سال 1932 توصیف کرد.

بیماری کرون چقدر شایع است؟تخمین زده می شود که نیم میلیون آمریکایی به این بیماری مبتلا هستند، که شامل مردان، زنان و کودکان میشود.

چه کسانی ممکن است به بیماری کرون مبتلا شوند؟ این بیماری معمولاً در سنین پایین ظاهر می‌شود  اغلب در اواخر نوجوانی، 20 سالگی یا اوایل 30 سالگی. با این حال، این بیماری ممکن است در هر سنی رخ دهد. در مردان و زنان به یک اندازه رایج است. کرون در کودکان خردسال نیز دیده می شود. خطر ابتلا به بیماری کرون در افراد  سیگاری ممکن است بیشتر از افراد غیر سیگاری باشد.

انواع بیماری کرون چیست؟ این بیماری می تواند بخش های مختلف دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد. انواع بیماری کرون عبارتند از: ایلئوکولیت(ileocolitis): التهاب در روده کوچک و بخشی از روده بزرگ یا کولون رخ می دهد. ایلئوکولیت شایع ترین نوع بیماری کرون است.

ایلیت(ileitis): تورم و التهاب در روده کوچک (ایلئوم) ایجاد می شود.

اثنی عشری(gastroduodenal): معده و بالای روده کوچک (اثنی عشر) را تحت تاثیر قرار می دهد.

ژژنوئیلیت(jejunoileitis): التهاب در نیمه بالایی روده کوچک (به نام ژژونوم) ایجاد می شود.

چه چیزی باعث بیماری کرون می شود؟هیچ دلیل شناخته شده ای برای این بیماری وجود ندارد. عوامل خاصی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند، از جمله: بیماری خود ایمنی: باکتری های موجود در دستگاه گوارش ممکن است باعث شوند سیستم ایمنی بدن به سلول های سالم شما حمله کند.

ژن ها: اگر والدین، خواهر و برادر یا سایر اعضای خانواده شما مبتلا به کرون هستند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به آن باشید. جهش در ژنها می تواند افراد را مستعد ابتلا به این بیماری کند.

سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می تواند خطر ابتلا به کرون را دو برابر کند.
علائم بیماری کرون چیست؟افراد مبتلا به بیماری کرون ممکن است دوره‌هایی از علائم شدید  و به دنبال آن دوره‌هایی بدون علائم یا علائم بسیار خفیف را تجربه کنند. دوره های بدون علائم می تواند هفته ها یا حتی سال ها طول بکشد. هیچ راهی برای پیش بینی زمان عود بیماری وجود ندارد. علائم بیماری کرون عبارتند از: ـ درد شکمـ اسهال مزمنـ احساس سیریـ تبـ از دست دادن اشتهاـ کاهش وزن

ـ اسکین تگ یا منگوله پوستی( به نوعی زائده پوستی خوش خیم و بدون درد گفته می شود که همانند یک آویز با منگوله کوچک در سطح پوست ظاهر می شود. این زائده ی گوشتی توسط ساقه ای  نازک به نام پوستر از سطح پوست آویزان است.)

 

ـ شقاق مقعد(شقاق یک نوع بیماری ترک خوردگی و چاک خوردگی یا زخم شدن قسمت لبه داخلی مقعد بوده که نوعی زخم پوستی است. این بیماری به صورت یک خط طولی است که در نیمه تحتانی کانال مقعد ایجاد می‌شود و چون این ناحیه حسگرهای بسیار زیادی دارد، یک وضعیت فوق‌العاده دردناک را برای فرد بیمار ایجاد می‌کند)

 

 

ـ فیستول مقعدی(فیستول مقعدی به حفره ی عفونی اطراف مقعد گفته می شود که از طریق مجاری باریکی به مقعد مرتبط است،که تعدادشان بین یک یا چند حفره است که براساس میزان عفونت متفاوت است)

 

ـ خونریزی از رکتوم(خون ریزی است که در آن بخش انتهایی روده بزرگ یا مقعد دچار خونریزی میشود.)

بیماری کرون چگونه تشخیص داده می شود؟
اکثر افراد مبتلا به کرون برای اولین بار به دلیل اسهال مداوم، گرفتگی در ناحیه شکم یا کاهش وزن بی دلیل به پزشک مراجعه می کنند.

برای یافتن علت علائم پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایش ها را تجویز کند:

 

آزمایش خون: آزمایش خون تعداد بالای گلبول های سفید را که ممکن است نشان دهنده التهاب یا عفونت باشد، بررسی می کند. این آزمایش همچنین تعداد کم گلبول های قرمز یا کم خونی را بررسی می کند. تقریباً از هر سه نفر مبتلا به بیماری کرون یک نفر کم خونی دارد.

آزمایش مدفوع: در این آزمایش نمونه ای از مدفوع برای بررسی وجود باکتری یا انگل گرفته می شود.

کولونوسکوپی: در طول کولونوسکوپی، پزشک از یک آندوسکوپ (لوله نازک با نور و دوربین متصل) برای بررسی شرایط داخل روده بزرگ استفاده می کند. پزشک همچنین ممکن است یک نمونه بافت (بیوپسی) از روده بزرگ بگیرد تا موارد لازم را آزمایش کند.

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن: در سی تی اسکن پزشک با استفاده از تصاویری که از دستگاه گوارش تهیه میشود، متوجه میشود التهاب روده چقدر شدید است.

آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی (GI): پزشک لوله ای بلند و نازک به نام آندوسکوپ را از طریق دهان و گلو وارد بدن میکند. دوربین متصل به پزشک اجازه می دهد تا داخل بدن را ببیند. در طول آندوسکوپی فوقانی، پزشک ممکن است نمونه‌های بافتی نیز بگیرد.

معاینه دستگاه گوارش فوقانی (GI): تصاویر اشعه ایکس مورد استفاده در معاینه دستگاه گوارش فوقانی به پزشک اجازه می دهد تا حرکت مایع باریم بلعیده شده را در دستگاه گوارش مشاهده کند.

بیماری کرون چگونه درمان می شود؟درمان بیماری کرون بسته به شدت آن و اینکه چه چیزی باعث علائم می شود  برای هر فرد متفاوت است. در کودکان، هدف از درمان، القای بهبودی، حفظ بهبودی و مدیریت هر گونه عوارض بیماری کرون در طول زمان است.

پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این درمان ها را برای بیماری کرون توصیه کند:

آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک ها می توانند از عفونت ها پیشگیری یا آن را درمان کنند. عفونت‌های شدید می‌توانند منجر به آبسه شوند. یا می‌توانند باعث ایجاد فیستول شوند .

داروهای ضد اسهال: داروهای تجویزی مانند لوپرامید (Imodium A-D®) می توانند اسهال شدید را متوقف کنند.

بیولوژیک ها: این داروها شامل آنتی بادی های مونوکلونال برای سرکوب پاسخ ایمنی هستند.

استراحت روده: برای اینکه به روده های شما فرصتی برای بهبودی داده شود، ممکن است پزشک شما توصیه کند که برای چند روز یا بیشتر از خوردن یا آشامیدن خودداری کنید. ممکن است تغذیه به کمک لوله تغذیه انجام شود.

کورتیکواستروئیدها(corticosteroids): کورتیزون(cortisone)،پردنیزون(prednisone)وسایر کورتیکواستروئیدها التهاب ناشی از بیماری خودایمنی را کاهش می دهند.

ایمونومدولاتوری: این داروها با سرکوب سیستم ایمنی پیش فعال، التهاب را آرام می کنند که شامل آزاتیوپرین و سیکلوسپورین هستند.

جراحی: جراحی بیماری کرون را درمان نمی کند، اما می تواند عوارض را بهبود بخشد. ممکن است برای انسداد یا خونریزی روده و.. به جراحی نیاز باشد.

 

 

عوارض بیماری کرون چیست؟

بیماری کرون می تواند منجر به عوارض جدی شود، از جمله:

 

آبسه: کیسه های آلوده پر از چرک در دستگاه گوارش یا شکم ایجاد می شود.

 

شقاق مقعد: پارگی های کوچک در مقعد (شقاق مقعد) می تواند باعث درد، خارش و خونریزی شود.

 

انسداد روده :انسداد روده شایعترین عارضه ی بیماری کرون می باشد.

انسداد، معمولاً زمانی ایجاد می شود که بافت اسکار بخشی از روده بزرگ را باریک کند و دفع مدفوع را سخت کند. پزشکان ، این مسیرهای باریک شده را  “تنگی مسیر روده” می نامند.

جامعه پزشکی به طور کلی این تنگی مسیر روده را کشنده نمی دانند. گرچه، باریک شدن مسیر می تواند منجر به پارگی یا سوراخ شدن روده بزرگ شود. یک روده سوراخ شده می تواند کشنده باشد، بنابراین تنگی روده و دیگر  شکل های انسداد روده معمولا به جراحی فوری نیاز دارند.

سرطان روده بزرگ: بیماری کرون در روده بزرگ خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد.

فیستول ناشی از التهاب است و یک کانال و یا راه ارتباطی غیر طبیعی است که بین یک قسمت روده و قسمت دیگر روده و یا بین روده و مثانه، واژن یا پوست ایجاد می‌شود.  فیستول ها در ناحیه‌ی مقعدی بسیار شایع بوده و نیاز به درمان‌های پزشکی دارند.‌این فیستول ها گاهی عفونی می شوند.

سوء تغذیه: اسهال مزمن می تواند جذب مواد مغذی را در بدن شما سخت کند. یکی از مشکلات رایج در افراد مبتلا به بیماری کرون کمبود آهن است. زمانی که اندام های شما نتوانند اکسیژن کافی دریافت کنند، آهن کم می تواند منجر به کم خونی (تعداد کم گلبول های قرمز خون) شود.

 

زخم ها: زخم های باز می توانند در دهان، معده یا رکتوم شما ایجاد شوند.

چگونه بیماری کرون بر بارداری تأثیر می گذارد؟

زنان مبتلا به این بیماری می توانند،حاملگی طبیعی داشته باشند.عود بیماری در دوران بارداری ممکن است خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد:

ـ سقط جنین

ـ زایمان زودرس (زایمان قبل از هفته 37 بارداری)

ـ وزن کم هنگام تولد (وزن نوزاد کمتر از 5 پوند، 8 اونس حدود ۲.۶ kg).

چگونه می توانم از بیماری کرون پیشگیری کنم؟هیچ راهی برای پیشگیری از بیماری کرون وجود ندارد. سبک زندگی سالم می تواند علائم را کاهش دهد: ـ عدم استعمال سیگارـ داشتن رژیم غذایی سالم و کم چرب ـ به طور منظم ورزش کنیدـ استرس خود را مدیریت کنید چشم انداز برای افراد مبتلا به بیماری کرون چیست؟اکثر افراد مبتلا به بیماری کرون از زندگی سالم و فعال لذت می برند. در حالی که درمانی برای بیماری کرون وجود ندارد، درمان ها و تغییرات سبک زندگی می تواند بیماری را در حالت بهبودی نگه دارد و از عوارض زیاد جلوگیری کند. تغییرات سبک زندگی می تواند شامل تغییراتی در رژیم غذایی شما باشد. افراد مبتلا به بیماری کرون اغلب باید رژیم غذایی خود را به گونه ای تنظیم کنند که روزانه کالری کافی دریافت کنند. همچنین “عدم تحمل لاکتوز” می تواند یک مشکل برای مبتلایان به بیماری کرون باشد، که ممکن است لازم باشد از برخی محصولات لبنی اجتناب کنند. همچنین در صورت ابتلا به بیماری کرون باید از سیگار کشیدن خودداری کرد. سیگار می تواند وضعیت را بدتر کند. پزشک شما ممکن است پس از تشخیص بیماری کرون، کولونوسکوپی را به شما توصیه کند. با پزشک خود در مورد اینکه چند وقت یکبار باید کولونوسکوپی انجام دهید مشورت کنید.  چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟اگر علائم زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید:ـ خون در مدفوعـ یبوستـ کاهش وزن شدیدـ تبـ عدم توانایی ازاد کردن گازهای بدنـ تهوع و استفراغـ درد شدید شکمیـ اسهال غیر قابل کنترل

ـ ضعف یا خستگی که ممکن است نشانه کم خونی باشد.

عود کردن کرون قابل پیش بینی نیست و می تواند زندگی روزمره شما را مختل کند. با پزشک خود در مورد اقداماتی که می توان برای کنترل بیماری انجام داد صحبت کنید. با درمان مناسب و تغییر سبک زندگی، می توانید علائم را مدیریت کنید، و زندگی نرمالی داشته باشید.

مترجم: مبینا خدیور

مطالعه صدها مطلب علمی در حوزه بیولوژی

آرشیو جدیدترین خبرهای روز دنیای بیولوژی