سندرم‌ پرادرویلی چیست؟

سندرم پرادرویلی (PWS) یک بیماری ژنتیکی است که نخستین بار در سال 1956 توسط Andrea Prader وHeinrich Willi شرح داده‌شد و امروزه به عنوان یک اختلال در نقش‌گذاری ژنومی شناخته می‌شود. این بیماری بر سیر تکامل و رشد فرد اثر می‌گذارد. به نظر می‌رسد که از هر 10000 تا 30000 کودک، یک نفر با این سندرم متولد می‌شود و احتمال ابتلا به این بیماری در زنان کمی بیشتر از مردان است.

خطاهای نقش‌گذاری ژنومی که در طول گامتوژنز زن و مرد رخ می‌دهد، دلیل ایجاد PWS هستند، که با از دست رفتن بیان ژن‌های پدری که به طور معمول فعالند و در ناحیه کروموزومی 15q11-q13 قرار دارند، همراهند. متقابلاً از دست رفتن بیان ژن مادری UBE3A در این ناحیه، منجر به سندرم آنجلمن که یک بیماری بالینی کاملا متفاوت است، می‌شود. حدود دو سوم افراد مبتلا به PWS، یک حذف کروموزومی ناحیه 15q11-q13 که از پدر به ارث رسیده را نشان می‌دهند. افراد باقی‌مانده در حدود 25 درصد موارد، دارای دیزومی 15 مادری (هردو کروموزوم 15 از مادر هستند و کروموزوم 15 پدری موجود نیست) و یا در کمتر از 3 درصد موارد، نقص‌هایی در مرکز نقش‌گذاری ژنومی بدلیل ریزحذف یا تغییرات اپی‌ژنتیکی وجود دارند. در بعضی موارد بسیار نادر، جابجایی‌های کروموزومی یا بازآرایی‌های ناحیه 15q11-q13 گزارش شده‌اند.

طبق تخمین میزان شیوع 1 در هر 10000 یا 30000 نفر، سندرم پرادر-ویلی شایع ترین سندرم عامل چاقی پرخطر و اولین بیماری شناخته شده مرتبط با نقش‌گذاری ژنومی در انسان‌هاست. اختلال عملکرد هیپوتالاموس در بسیاری از علائم این سندرم مانند پرخوری، ناپایداری دمایی، آستانه درد بالا، اختلال در تنفس و ناهنجاری‌های غدد درون‌ریز، دخیل است.

تظاهرات بالینی سندرم پرادرویلی

اگرچه مکانیسم‌های ژنتیکی ایجادکننده سندرم پرادرویلی به طوردقیق مشخص نیست، فنوتیپ آن به‌خوبی شرح داده شده‌است. بر اساس جدول زیر ویژگی‌های بالینی سندرم پرادرویلی باتوجه به سن، متفاوت است وتظاهرات بالینی جزئی آن اغلب غیراختصاصی هستند. با افزایش حساسیت آزمایش ژنتیک و در‌ دسترس بودن آن، معیارهایی جهت شناسایی بیماران نیازمند به تشخیص ژنتیکی فوری ایجاد شدند. مشخص‌ترین علائم بالینی اصلی درافراد مبتلا به سندرم پرادرویلی، هیپوتونی (ضعف عضلانی) در دوران نوزادی، اختلال رشد و به‌دنبال آن پرخوری بیمارگونه (hyperphagia) و چاقی در اوایل کودکی است. هیپوتونی و اختلال رشد در دوران نوزادی آن‌قدر شدید است که معمولاً ( اما نه همیشه) نیاز به تغذیه از طریق لوله دارند. معیارهای جزئی شامل تاخیر در تکوین و اختلال عملکرد هیپوتالاموس است که به‌صورت اختلال در تنظیم دمای بدن، افزایش تحمل درد و آپنه مرکزی و انسدادی خواب (وقفه تنفسی درخواب یا آپنه خواب اختلالی است که باعث توقف یا کاهش تنفس برای مدتی کوتاه اما با تعداد دفعات زیاد در طول خواب می‌شود که به دو نوع آپنه خواب مرکزی و انسدادی تقسیم می‌گردد.) ظاهر می‌شود. اختلال عملکرد هیپوتالاموس هم‌چنین می‌تواند منجر به کم‌کاری غده تیروئید، نارسایی غدد فوق‌کلیوی، کمبود هورمون رشد و هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک (کاهش سنتز گنادوتروپین که منجر به توسعه نیافتگی بیضه‌ها و درنتیجه کاهش تولید استروئیدها می‌شود.) شود. هم‌چنین بسیاری از کودکان مبتلا به سندرم پرادرویلی دارای اختلالات رفتاری ازجمله اضطراب و وسواس فکری-عملی (اختلال وسواس فکری-عملی یا اختلال وسواسی-جبری (OCD) یک اختلال روانی است که فرد افکار خاصی را به‌طور مکرر تجربه می‌کند و یا نیاز به انجام مکرر اعمال خاصی را احساس می‌کند تاحدی که باعث پریشانی و اختلال در عملکرد عمومی فرد می‌شود.) هستند که می‌تواند با کندن پوست خود به‌طور مداوم همراه باشد. خصوصیت‌های فیزیکی و چهره‌ای افراد مبتلا به سندرم پرادرویلی، اغلب با افزایش سن آشکارتر می‌شود.

 

تظاهرات بالینی اصلی و جزئی در مبتلایان به سندرم پرادرویلی
سن علائم بالینی اصلی علائم بالینی جزئی
 تولد تا 2 سالگی هیپوتونی در نوزادان مانند ضعف عضلات و مکیدن ضعیف،

اختلال رشد، تاخیرتکوینی کلی

 

کاهش حرکات در دوران جنینی،گریه ضعیف نوزاد، بی‌حالی
 2سالگی تا6 سالگی افزایش بیش ‌از حد و سریع وزن به همراه چاقی مرکزی (چاقی شکمی) مشکلات رفتاری مانند وسواس فکری-عملی، رفتارکنترل‌گرایانه، لجبازی و دزدی، آپنه یا وقفه تنفسی در خواب
12سالگی تا بزرگسالی پرخوری بیمارگونه، هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک، بلوغ دیررس و ناقص، اختلال شناختی و مشکلات یادگیری کوتاهی قد، اختلالات رفتاری مانند عصبانیت و وسواس فکری-عملی، کندن پوست

 

درمان سندرم پرادرویلی

هیچ درمانی برای سندرم پرادرویلی وجود ندارد و نمی‌توان از بروز آن پیشگیری کرد. اهداف درمانی تنها به منظور کاهش برخی از مشکلات ناشی از آن است. بسته به نیاز فرد، برخی از گزینه‌های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • نظارت دقیق بر رژیم غذایی (هیچ وسیله پزشکی برای کم کردن اشتها وجود ندارد.)
  • فعالیت بدنی فراوان برای کمک به حفظ وزن بدن کودک در محدوده نرمال
  • رسیدگی به هورمون رشد برای غلبه بر کمبود این هورمون که در کوتاهی قد کودک دخیل است
  • هورمون‌تراپی برای افزایش حجم عضلات
  • هورمون تراپی برای افزایش سطح بسیار کم هورمون جنسی
  • دارو برای کنترل هرگونه رفتار وسواسی و افراطی
  • درمان ارتوپدی برای اسکولیوز یا کیفوز (انحرافات ستون مهره)
  • تجویز عینک مناسب چشم
  • مراقبت‌های تخصصی توسط بسیاری از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی

مطالعه صدها مطلب علمی در حوزه بیولوژی

آرشیو جدیدترین خبرهای روز دنیای بیولوژی

ترجمه: ستایش بصیری

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه

4.3 / 5. تعداد رای دهندگان: 8

تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال می‌کنید

2 دیدگاه در “سندرم‌ پرادرویلی چیست؟

  1. کاربر ژنیران میگوید:

    سلام خسته نباشید تشخیص پردار ویلی در کودک یک ساله چطوریه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *