اخبار علمی, مطالب
ارتباط بین هویت سلولی و نوروبلاستوم سرطان دوران کودکی پیدا شده است.
نوروبلاستوما نوعی سرطان دوران کودکی است که در نوزادان و کودکان خردسال ایجاد میشود. در حالی که این یک نوع نسبتاً نادر از سرطان است، هنوز مسئول تقریباً 15 درصد از کل مرگهای ناشی از سرطان در کودکان است. در مطالعه جدیدی که امروز در Nature Communications منتشر شد، محققان موسسه Karolinska دریافتند که نوروبلاستومای کم خطر و پرخطر دارای هویت سلولی متفاوتی هستند که میتواند بر میزان بقا تأثیر بگذارد.
نوروبلاستوما اغلب در سیستم عصبی سمپاتیک یا غدد فوق کلیوی شروع میشود. این سرطان دارای تنوع بالایی در پیامد است، از پسروی خود به خود و ناپدید شدن کامل تا پیشرفت بی‌امان بیماری با گزینه‌های درمانی بسیار اندک.
سن کودک در زمان تشخیص یکی از مهمترین عوامل پیش آگهی برای نتیجه مطلوب است. با این حال ، اهمیت سن سوالی است که قبلاً بی‌پاسخ مانده است.
Susanne Schlisio استادیار گروه میکروبیولوژی، تومور و بیولوژی سلولی، میگوید: ما در تحقیقات خود توالی یابی تک سلولی را در بافتهای فوق کلیوی جنین، نوزادان و کودکان بزرگتر مطالعه کرده‌ایم و این را با بافت تومور گروه‌های مختلف خطر نوروبلاستوما مقایسه کرده‌ایم.
انواع مختلف سلولها با پتانسیل‌های بدخیمی متفاوت
نمونه‌های بافت تومور از کودکان جمع آوری شده است که سن تشخیص آنها از کمتر از یک ماه تا 6،5 سال متغیر است. تقریباً 50 درصد از تومورها در ریسک بالا و 50 درصد در ریسک کم طبقه بندی شدند.
یکی از محققان میگوید: ما متوجه شدیم که تومورهای نوروبلاستوم کم خطر و پر خطر از انواع مختلف سلول تشکیل شده است. انواع مختلف سلولها نیز دارای پتانسیل بدخیمی متفاوتی هستند.
گروه تحقیقاتی توانستند نوروبلاستومای کم خطر را با نوع سلولی که در طول رشد آدرنال(غدد فوق کلیوی) جنین رشد میکند، تطبیق دهند، در حالی که نوروبلاستوم پرخطر با نوع سلولی مطابقت دارد که فقط در بافت آدرنال کودکان پس از تولد یافت میشود.این به آن معناست که نوروبلاستومای کم خطر قبل از تولد و در دوران جنینی یافت میشود اما پرخطر پس از تولد!
تجزیه و تحلیل این انواع سلولی همچنین برنامه‌های مختلف بیان ژن را نشان داد که شرایط بقا را در ارتباط با سن در تشخیص کنترل میکند. علاوه بر این، این مطالعه نشان میدهد که نوع سلولی موجود در بافت آدرنال کودکان پس از تولد دارای ویژگی‌های یک سلول پیش ساز، شکلی از سلولهای بنیادی است که میتواند به انواع سلولهای تخصصی تبدیل شود.
Oscar Bedoya Reina اولین نویسنده و استادیار این مطالعه در گروه میکروبیولوژی، تومور و بیولوژی سلولها، موسسه کارولینسکا میگوید: این سلولهای تخصصی میتوانند به بازسازی بافت سالم پس از تولد کمک کنند، اما وقتی غیرطبیعی و سرطانی میشوند ممکن است مسئول نوروبلاستومای تهاجمی نیز باشند. این توضیح میدهد که چرا نوروبلاستومای پرخطر در کودکان بزرگتر ایجاد میشود و در جنین‌ها یا نوزادان خیلی کوچک قابل مشاهده نیست.
افزایش درک میتواند به کمتر شدن تومورهای بدخیم کمک کند.
محققان اکنون مطالعه خود را گسترش میدهند تا بفهمند چگونه نوع سلول پیش ساز شناسایی شده پس از تولد تغییر میکند و انواع سلولهای تخصصی ایجاد میکند.
با درک دقیق این نوع سلول پیش ساز، ممکن است بتوانیم پیش بینی‌ها و اعتبارسنجی‌های اولیه را برای استراتژی‌های درمانی آینده بر اساس تمایز تومور انجام دهیم. Susanne Schlisio نتیجه میگیرد که کشف مسیرهایی که میتواند منجر به بدخیمی تومورهای دوران کودکی شود برای توسعه درمانهایی که در حال حاضر برای نوروبلاستومهای پرخطر وجود ندارد، مهم خواهد بود.
مترجم: غزل زارعی
