ویژگی های سلول های آناپلاستیک (Anaplastic)

ناپلازی سلولهایی را توصیف می کند که تمایز نیافته یا تمایز کمی دارند. این بدان معنی است که آنها ویژگی های مرتبط با یک بافت خاص (که از سلول ساخته شده است) را از دست می دهند.

Anaplasia

به طور معمول ، سلول های آناپلاستیک دارای هسته هایپرکروماتیک ، هسته های برجسته ، نسبت اندازه هسته به سیتوپلاسم نزدیک به 1: 1 است ، و آنها تقسیم سلولی میتوزی را نشان می دهند.

هسته جایی است که کروموزوم ها درون سلول یوکاریوتی قرار می گیرند. کروموزوم ها نسخه فشرده شده کروماتین هستند و از DNA و پروتئین ها تشکیل می شوند.

در این حالت هایپروکروماتیسم ، به توسعه کروماتین اضافی اشاره دارد و به عنوان افزایش رنگ آمیزی در هسته نشان داده می شود.

این بدان معناست که سلولها و بافتهای آناپلاستیک به دلیل عدم تمایز از نظر بصری با سلولها و بافتهای غیر آناپلاستیک متفاوت هستند و سلولها می توانند در اندازه های مختلف از جمله سلولهای غول پیکر باشند.

هسته سلولهای آناپلاستیک ممکن است تیره تر شده و اغلب از سلولهای غیر آناپلاستیک بزرگتر باشد که ناشی از هایپکروماتیسم است. جهت گیری و سازماندهی سلولی همچنین می تواند در بافتهای آناپلاستیک تغییر یابد و شواهد میتوز ممکن است بیشتر در سلولهای آناپلاستیک دیده شود.

دلایل آناپلازی در سرطان تیروئید

سرطان آناپلاستیک تیروئید کمتر از سایر سرطان های تیروئید اتفاق می افتد اما با اکثر مرگ های ناشی از سرطان های تیروئید همراه است. برای دیدن اینکه چه عوامل ژنتیکی در سرطان آناپلاستیک تیروئید نقش دارند ، از مدلهای موش استفاده شد.

به طور معمول ، دو مسیر سیگنالینگ در سرطان تیروئید آناپلاستیک از بین می روند: مسیر سیگنالینگ PI3K و مسیر سیگنالینگ پروتئین کیناز فعال شده با میتوژن (MAPK). بنابراین می توان فرض کرد که این مسیرها در پیشرفت سرطان آناپلاستیک تیروئید نقش دارند.

مسیر PI3K

مسیر PI3K برای جذب گلوکز به سلولها ، رشد و تکثیر سلولی ، چسبندگی سلول ، تحرک سلول و بقا بسیار مهم است. فعال سازی گیرنده ها توسط لیگاندهای خارج سلول PI3K را فعال می کند ، که باعث تشکیل PIP3 توسط فسفوریلاسیون می شود.

سپس  PIP3، AKT را در غشا قرار میدهد ، جایی که  PDK1، AKT را فعال می کند. AKT تأثیرگذار در این مسیر است و بسیاری از پاسخهای بیولوژیکی را کنترل می کند. PIP3CA در 15 تا 25٪ از سرطانهای آناپلاستیک تیروئید جهش یافته است و همچنین در 40٪ از سرطانهای آناپلاستیک تیروئید تقویت می شود.

مسیر MAPK

مسیر سیگنالینگ MAPK برای فرآیندهایی مانند رشد و تکثیر سلول ، تمایز ، مهاجرت و آپوپتوز بسیار مهم است. نشان داده شده است که 70 درصد از سرطان های تیروئید تغییراتی در مسیر سیگنالینگ MAPK دارند.

پروتئین های RAS جز a مسیر سیگنالینگ MAPK هستند ، به عنوان سوئیچ ایفای نقش می کنند که می تواند در هنگام تحریک گیرنده های غشای سلول فعال شود.

جهش در RAS در سرطان آناپلاستیک تیروئید دیده می شود و شیوع آن از 8-60٪ متفاوت است. پروتئین های RAF ، که RAS بر روی آنها عمل می کند ، در سرطان آناپلاستیک تیروئید نیز جهش یافته اند. پروتئین RAF B-RAF معمولاً جهش یافته است و در 25 – 44٪ سرطانهای آناپلاستیک تیروئید دیده می شود.

دلایل آناپلازی در مدولوبلاستوما

مدولوبلاستوما نوعی تومور مغزی است که متداول ترین “تومور جنینی سیستم عصبی مرکزی” است و 15 تا 20٪ تومورهای مغزی کودکان را تشکیل می دهد. آناپلازی در مدولوبلاستوما با پیش آگهی منفی در ارتباط است. یکی دیگر از شاخص های منفی پیش آگهی افزایش بیان ژن c-myc بود.

از آنجا که این تنها مشاهده بود ، و هیچ ارتباطی بین آناپلازی و افزایش بیان c-myc در مدولوبلاستوما و استیرنز ایجاد نشده بود. به دنبال دیدن اینکه آیا واقعا پیوندی وجود دارد یا خیر. محققان از دو نوع سلول مدولوبلاستوما استفاده کردند ، رده های سلولی DAOY و UW228.

اینها به این دلیل انتخاب شدند که بیش از حد بیان c-myc نداشته باشند. ژن c-myc به طور هدفمند در هر دو رده سلولی بیش از حد بیان شده است ، و دریافت که این سلول ها سریعتر از سلول هایی که بیان بیش از حد c-myc ندارند رشد می کنند.

سپس این سلولها برای ایجاد تومور به موشها تزریق شدند و مشخص شد که سلولهای DAOY بیان بیش از حد c-myc باعث ایجاد تومورهایی می شوند که در مقایسه با تومورهای حاصل از سلولهای DAOY که بیانگر بیش از حد c-myc نبودند ، 75٪ بزرگتر بودند. .

سلول های UW228 که بیش از حد بیانگر c-myc نبودند ، تومور ایجاد نمی کنند. جالب توجه است ، هنگامی که این تومورها از موش تجزیه و تحلیل شد ، تومورهای سلول بیش از حد بیان c-myc آناپلازی شدید ، از جمله تغییراتی مانند هسته های بزرگتر را نشان داد. بنابراین ، به نظر می رسد بیان c-myc با آناپلازی در مدولوبلاستوما مرتبط است.