زیست شناسی دریایی چیست؟ مشاغل مرتبط و شاخه‌ها

زیست شناسی دریایی چیست؟ مشاغل مرتبط و شاخه‌ها

تعریف

زیست شناسی دریایی مطالعه اکوسیستم‌های دریایی، موجودات دریایی و تعاملات انسانی با این محیط‌ها و گونه‌ها است. به عنوان یک زیست شناس دریایی، ممکن است طیف وسیعی از موضوعات از رفتار، فیزیولوژی و بوم شناسی گروه‌های خاصی از موجودات تا تعاملات بین فعالیت‌های انسانی و محیط‌های آبی را مطالعه کنید.

بررسی اجمالی

ارگانیسم‌هایی که توسط زیست شناسان دریایی مورد مطالعه قرار می‌گیرند بسیار متفاوت هستند. این‌ها شامل همه چیز از بزرگ‌ترین نهنگ‌ها تا کوچک‌ترین پلانکتون‌ها می‌شوند. زیست شناسان دریایی همچنین عوامل غیرزیست محیطی مانند غلظت مواد مغذی در اقیانوس را مطالعه می‌کنند. این نوع مطالعات به دانشمندان کمک می‌کند تا اقیانوس را با جزئیات بیشتری درک کنند.

از آنجایی که زمین تقریباً از 71 درصد آب تشکیل شده است. این بدان معناست که بیشتر زمین از اقیانوس‌ها پوشیده شده است. زیست‌شناسان دریا همه جنبه‌های اقیانوس‌ها را مطالعه می‌کنند. زیرا آن‌ها به بررسی و شناخت چیزهایی کمک می‌کنند که انسان برای بقا به آن نیاز دارد. این می‌تواند اکسیژن تولید شده توسط جلبک‌ها در اقیانوس، به ماهی‌هایی باشد که سالانه میلیاردها نفر برای غذا برداشت می‌کنند.

حرفه‌ای در زیست شناسی دریایی وجود دارد که می‌تواند به مطالعه زندگی دریایی، مانند این کوسه سفید بزرگ و ماهی‌هایی که آن را احاطه کرده‌اند، منجر شود. همچنین شامل زمینه‌های آموزش پستانداران دریایی، تحقیق در مورد اقیانوس، تحقیق در مورد اکوسیستم‌های دریایی و سایر مشاغل بیولوژیکی مرتبط با اقیانوس است.

مشاغل مرتبط با زیست شناسی دریایی

بسیاری از زیست شناسان دریا در تمام زمینه‌هایی که در بالا نشان داده شده است تحقیقات انجام می‌دهند. رشته زیست شناسی دریایی یک رشته بسیار پرطرفدار و در نتیجه رقابتی است، و در آن مشاغل مختلفی وجود دارد. استخدام را می‌توان در دانشگاه، مراکز تحقیقاتی، شیلات تجاری، سازمان‌های دولتی و گروه‌های حفاظتی یافت.

مشاغل مرتبط با زیست شناسی دریایی

محیط کار می‌تواند به طور گسترده‌ای بین مشاغل متفاوت باشد. برخی کاملاً مشغول کار میدانی هستند. برخی دیگر صرفاً در آزمایشگاه کار می‌کنند، و بسیاری از مشاغل شامل کار در هر دو محیط هستند. تکنسین‌های تحقیقاتی کارهایی را انجام می‌دهند که از تحقیقات زیست شناسان حرفه ای دریایی پشتیبانی می‌کند. در حالی که بسیاری از تکنسین‌ها دارای مدرک لیسانس هستند، اکثر زیست شناسان دریا دارای مدرک کارشناسی ارشد و یا دکترا هستند.

رشته زیست شناسی دریا

رشته زیست شناسی دریا

برخی از زیست شناسان دریایی با اخذ مدرک لیسانس در زیست شناسی شروع به کار می‌کنند. سپس، آن‌ها به طور خاص به تحصیلات تکمیلی در زیست شناسی دریا می‌پردازند. همچنین دانشگاه‌هایی وجود دارند که زیست شناسی دریایی را به عنوان یک رشته خاص در مقطع کارشناسی ارائه می‌دهند. این ممکن است برای کسانی که مطمئناً می‌دانند که می‌خواهند زیست شناس دریایی شوند مفید باشد. با این حال، مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری برای اکثر مشاغل فراتر از موقعیت تکنسین مورد نیاز است.

فارغ التحصیلانی که در رشته زیست شناسی دریا تحصیل می‌کنند بسیاری از دروس مشابه رشته‌های زیست شناسی عمومی را می‌گذرانند. دروس اصلی زیست شناسی برای درک کلی رشته‌ای که دوره‌های سطح بالا بر آن بنا می‌شود، مورد نیاز است. علاوه بر این، اکثر رشته‌های زیست شناسی ملزم به گذراندن کلاس‌هایی در موضوعاتی مانند شیمی، فیزیک، حساب دیفرانسیل و انتگرال و آمار هستند.

رشته‌های زیست شناسی دریایی در کالج بعد از گذراندن کلاس‌های عمومی بیشتر بر روی کلاس‌های زیست شناسی دریایی تمرکز می‌کنند. آن‌ها ممکن است در کلاس‌هایی در مورد گروه‌های خاصی از حیوانات مانند ایکتیولوژی شرکت کنند. آن‌ها همچنین دوره‌های بیشتری را که به طور خاص به زیست شناسی دریایی مربوط می‌شود، مانند اکولوژی دریایی، علم حفاظت و فیزیولوژی حیات دریایی می‌گذرانند.

شاخه‌های زیست شناسی دریا

بر اساس نوع ارگانیسم:

  • هرپتولوژی: مطالعه دوزیستان و خزندگان که بسیاری از آن‌ها در اقیانوس یا اطراف آن زندگی می‌کنند.
  • ایکتیولوژی: مطالعه ماهی‌ها
  • جانورشناسی بی‌مهرگان: مطالعه موجودات بی‌مهره (جانوران بدون ستون فقرات). بسیاری از بی‌مهرگان از جمله اسفنج‌ها، سخت پوستان و نرم تنان آبزی هستند.
  • مامولوژی دریایی: مطالعه‌ها وال‌سان‌ها که شامل نهنگ‌ها، دلفین‌ها و گرازهای دریایی می‌شود.
  • فیکولوژی: مطالعه جلبک‌ها

زمینه‌های دیگری که لزوماً مختص ارگانیسم نیستند:

  • مطالعات محیطی: زیست شناسی دریایی با مطالعه محیط زیست ارتباط نزدیکی دارد. زیست شناسان دریایی مطالعه می‌کنند که چگونه موجودات آبزی تحت تأثیر افزایش دمای اقیانوس‌ها، آلودگی آب و اسیدی شدن اقیانوس‌ها قرار می‌گیرند.
  • شیلات و آبزی پروری: این رشته‌ها شامل استفاده از ماهی به عنوان منبع غذایی برای انسان است. محل پرورش ماهی جایی است که ماهی برای خوردن پرورش داده می‌شود. برخی از زیست شناسان دریایی با شیلات کار می‌کنند و در مورد صید بی رویه، پایداری ماهی به عنوان منبع غذایی و سطوح آلودگی تحقیق می‌کنند. آبزی پروری به تحقیق در مورد پرورش گونه‌های خاصی از ماهی‌ها اطلاق می‌شود تا یاد بگیریم چگونه آن‌ها را به عنوان منبع غذایی به بهترین شکل پرورش دهیم.
  • بیوتکنولوژی دریایی: این رشته شامل کاربردهای زیست پزشکی حیات دریایی است. به عنوان مثال، دانشمندان چگونگی استفاده از ترکیبات گیاهان، حیوانات و میکروب‌های دریایی را در داروسازی مطالعه می‌کنند. داروی Ara-C که برای درمان لوسمی و لنفوم غیرهوچکین استفاده می‌شود و داروی Ara-A که برای درمان تبخال استفاده می‌شود، هر دو از ترکیبات موجود در یک اسفنج دریایی مشتق شده‌اند.

تاریخچه زیست شناسی دریایی

تاریخچه زیست شناسی دریایی

انسان‌ها از دیرباز به اقیانوس‌ها علاقه داشته‌اند. اما غیرقابل دسترس بودن نسبی توده‌های بزرگ آبی مطالعه آن‌ها را در بسیاری از تاریخ بشر دشوار کرده است. فنیقی‌های باستان که در سوریه، لبنان و اسرائیل کنونی زندگی می‌کردند، یکی از اولین مردمانی بودند که سفرهای دریایی را انجام دادند. آن‌ها با استفاده از صور فلکی به عنوان راهنمای خود در اقیانوس وسیع حرکت کردند.

با این حال، آن‌ها در درجه اول به اقیانوس‌ها به عنوان وسیله حمل و نقل و به عنوان منبع غذایی علاقه داشتند. آن‌ها علاقه خاصی به مطالعه موجودات دریایی نداشتند، جدای از تعیین اینکه آیا آن موجودات برای غذا مناسب هستند یا خیر. بعدها در تاریخ، مردم شروع به مطالعه دقیق موجودات دریایی کردند.

ارسطو فیلسوف یونان باستان را پدر زیست شناسی دریایی می‌دانند. نوشته‌های او از قرن چهارم قبل از میلاد شامل اولین اشارات شناخته شده به حیوانات دریایی خاص مانند ماهی، سخت پوستان و نرم تنان است. او همچنین تشخیص داد که نهنگ‌ها از پستانداران هستند و ماهی نیستند. ارسطو حتی اذعان داشت که اقیانوس‌ها و قاره‌ها به آرامی در دوره‌های زمانی طولانی جابه‌جا می‌شوند، یعنی دریاها می‌توانند به تدریج پر شوند و به خشکی تبدیل شوند.

زیست شناسی دریایی مدرن

برای مدت طولانی پس از ارسطو، هیچ تحقیق عمده‌ای در مورد اقیانوس و حیات آن انجام نشد. برخی حتی فکر می‌کردند که ارسطو همه چیزهایی را که در مورد اقیانوس می‌دانست کشف کرده است. اما با شروع انقلاب علمی در قرن شانزدهم، علاقه مجددی به مطالعه تاریخ طبیعی، از جمله حیات دریایی ایجاد شد، که منجر به افزایش تحقیقات در طول چند صد سال گذشته شد.

در قرن هجدهم، کاپیتان جیمز کوک سفرهای اقیانوسی بسیاری را برای نیروی دریایی بریتانیا رهبری کرد و انواع جدیدی از گیاهان و حیوانات آبزی را کشف کرد. این الهام بخش طبیعت گرایان دیگر برای سالیان متمادی از جمله چارلز داروین بود. در حالی که داروین بیشتر به خاطر نظریه تکامل از طریق انتخاب طبیعی شناخته شده است، او همچنین به عنوان یک طبیعت شناس در HMS Beagle، کمک‌های مهمی به زیست شناسی دریایی کرد.

در طول سفر خود در سال‌های 1831-1836، نمونه‌های دریایی را جمع آوری و مطالعه کرد و سپس به موزه بریتانیا فرستاده شد. بعدها در قرن نوزدهم، HMS Challenger به رهبری چارلز ویویل تامسون، اقیانوس‌های جهان را کاوش کرد. طبیعت گرایان روی چلنجر 4717 گونه جدید را توصیف کردند و اطلاعات 50 کتاب را جمع آوری کردند. بعدها موسساتی با هدف مطالعه زیست شناسی دریایی ساخته شدند، که عبارتند از ایستگاه بیولوژیک د راسکوف و موسسه اقیانوس شناسی وودز هول.

فناوری زیست شناسی دریایی

فناوری‌های مختلفی توسعه یافته‌اند تا به انسان‌ها اجازه کاوش در اقیانوس را بدهد. از باتیسفر (یک شناور کروی که در دهه 1930 استفاده می‌شد) تا زیردریایی‌های اعماق دریا، تجهیزات غواصی و وسایل نقلیه از راه دور. با این حال، تنها 20 درصد از اقیانوس‌های جهان مورد اکتشاف قرار گرفته‌اند.

فعالیت‌های انسانی مانند صید بی‌رویه، آلودگی و ساخت و ساز در امتداد خط ساحلی می‌تواند تأثیرات عمیقی بر اقیانوس‌های جهان داشته باشد و به نوبه خود مشکلاتی را برای موجوداتی که برای بقا به اقیانوس‌ها وابسته هستند ایجاد کند. فناوری طی صدها سالی که علم اقیانوس‌ها را تجزیه و تحلیل کرده است، راه درازی را پیموده است. با این حال، هنوز اکتشافات زیادی وجود دارد!

همچنین بخوانید:

منبع

مترجم: شقایق مرتاضی

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه

4 / 5. تعداد رای دهندگان: 15

تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال می‌کنید