تیتر آنتی استرپتولیسین O چیست؟
اکثر افراد آلوده به استرپتوکوک‌های گروه A آنتی بادی‌های آنتی استرپتولیزین O (ASO) تولید می‌کنند. در عفونت‌های ناشی از استرپتوکوک‌های بتا همولیتیک، استرپتولیزین-O یکی از دو اگزوتوکسین همولیتیک آزاد شده از باکتری است که تولید آنتی بادی‌های ASO را در سرم انسان تحریک می‌کند. وجود و سطح این آنتی بادی‌ها در سرم ممکن است منعکس کننده ماهیت و شدت عفونت باشد. تب روماتیسمی و گلومرولونفریت پس از استرپتوکوک 2 تا 3 هفته پس از عفونت استرپتوکوکی اولیه رخ می‌دهد.
استرپتولیزین O آنزیمی است که غشاهای RBC را لیز می‌کند و مسئول ناحیه بتا همولیز در اطراف مستعمرات استرپتوکوک‌های گروه A است که در دیسک های آگار دیده می‌شود. به طور کلاسیک، آنتی بادی‌های ASO با نشان دادن ظرفیت سرم برای مهار یا خنثی کردن لیز غشاهای RBC توسط استرپتولیزین O شناسایی شدند. اصل آزمایش، روش و تفسیر ارائه شده در اینجا بر اساس تست لاتکس آنتی استرپتولیزین O (ASO) است.
سنجش آنتی بادی‌های anti-DNase B (ADB) نیز برای تشخیص عفونت استرپتوکوک گروه A در دسترس است. تست ADB آنتی‌بادی‌ها را علیه ایزوآنزیم DNases استرپتوکوک (که استرپتوکوک نیز نامیده می‌شود)، گروهی از آنزیم‌های باکتریایی که DNA را پلیمریزه می‌کنند را شناسایی می‌کند.
اصول
تیتر ASO (ASOT) یک هفته پس از عفونت افزایش می‌یابد، در 3 تا 5 هفتگی به اوج خود می‌رسد، در هفته 8 شروع به کاهش می‌کند و در حدود 8 ماهگی به سطح قبل از عفونت باز می‌گردد. پاسخ‌های ASO قوی‌تر با عفونت گلو نسبت به عفونت پوستی رخ می‌دهد، احتمالاً به این دلیل که کلسترول آزاد موجود در پوست به استرپتولیزین O متصل می‌شود و در نتیجه ایمنی‌زایی آن را کاهش می‌دهد. تعیین کیفی و نیمه کمی آنتی بادی‌های ضد استرپتولیزین-o (ASO) در سرم را می‌توان با استفاده از آزمایش آگلوتیناسیون لاتکس سریع انجام داد.
معرف لاتکس ASO یک سوسپانسیون بافری تثبیت شده از ذرات لاتکس پلی استایرن است که با استرپتولیزین O پوشش داده شده است. هنگامی که معرف لاتکس با سرم حاوی ASO مخلوط می‌شود، آگلوتیناسیون رخ می‌دهد.
در حالت ایده آل، تیترها باید در هر دو فاز حاد و نقاهت (به فاصله 2 تا 4 هفته) اندازه گیری شود تا افزایش تیتر مشاهده شود. با این حال، تیترهای منفرد اغلب در تنظیمات کم منبع استفاده می‌شوند.
حساسیت معرف لاتکس برای ایجاد آگلوتیناسیون تنظیم شده است که سطح ASO بیشتر از 200 IU/ml باشد، سطحی که با مطالعات اپیدمیولوژیک و بالینی نشان دهنده بیماری است. سرم‌هایی با تیتر بین 200 IU/ml تا 3500 IU/ml واکنش پذیر هستند.
جمع آوری و جابجایی نمونه
فقط باید از نمونه‌های سرم تازه استفاده کرد. پلاسما نباید استفاده شود زیرا فیبرینوژن ممکن است باعث آگلوتیناسیون غیر اختصاصی لاتکس شود. بهتر است نمونه‌ها در همان روز جمع آوری شده، آزمایش شوند. نمونه‌های سرم ممکن است تا 48 ساعت قبل از آزمایش در دمای 8-2 درجه سانتیگراد نگهداری شوند. در صورت نیاز به نگهداری طولانی‌تر، سرم باید در دمای 20- درجه سانتیگراد منجمد نگهداری شود.
مواد مورد استفاده در تست ASO
- آنتی ژن ASO: یک سوسپانسیون بافر تثبیت شده از ذرات لاتکس پلی استایرن که با استرپتولیزین o و 0.1 درصد آزید سدیم به عنوان نگهدارنده پوشش داده شده است. قبل از استفاده خوب تکان دهید.
- کنترل مثبت ASO: سرم انسانی حاوی بیش از 200 واحد در میلی لیتر ASO و 0.1 درصد آزید سدیم به عنوان نگهدارنده است.
- کنترل منفیASO: سرم انسانی حاوی 0.1 درصد آزید سدیم به عنوان نگهدارنده است
- پیپت‌های یکبار مصرف کافی
- لام شیشه‌ای
روش آزمایش آنتی استرپتولیزین O
- تمام معرف‌ها و نمونه‌های آزمایشی را به دمای اتاق برسانید.
- از یک پیپت یکبار مصرف برای کشیدن و قرار دادن یک قطره آزادانه از هر نمونه رقیق نشده در دایره مشخص شده لام استفاده کنید. هر پیپت را برای مخلوط کردن در مرحله 5 نگه دارید.
- یک قطره از کنترل مثبت و منفی را به دایره شناسایی شده خود تحویل دهید.
- معرف لاتکس ASO را با تکان دادن ملایم مخلوط کنید. یک قطره از یک معرف را به هر نمونه و شاهد اضافه کنید.
- با استفاده از انتهای صاف شده پیپت پلاستیکی مناسب به عنوان همزن (مرحله 2)، هر نمونه را به طور کامل با معرف در ناحیه کامل دایره مخلوط کنید.
- پیپت یکبار مصرف را دور بریزید.
- به آرامی اسلاید را دقیقاً به مدت دو (2) دقیقه تکان دهید و آگلوتیناسیون را در زیر نور با شدت بالا مشاهده کنید.
- ثبت نتایج
- اسلاید شیشه‌ای را برای استفاده در آینده دوباره بشویید
نتیجه آزمایش
هنگامی که آگلوتیناسیون (کلوپینگ) مشاهده می‌شود در مقایسه با نتیجه کنترل منفی، یک نمونه آزمایش حاوی آنتی بادی‌های ASO بیش از 200 IU/ml در نظر گرفته می‌شود.
تفسیر
- تیتر ASO را می‌توان با مقایسه تیترهای فاز حاد و مرحله نقاهت یا در مقابل حد بالایی مرجع مقادیر نرمال تفسیر کرد. افزایش تیتر (≥ دو برابر) از فاز حاد به مرحله نقاهت بهترین شواهد عفونت قبلی با استرپتوکوک‌های گروه A است. در ناحیه‌ای که تب روماتیسمی یا گلومرولونفریت پس از استرپتوکوک بومی است، یک تیتر اولیه بیش از (>) حد بالای مقدار طبیعی تشخیصی است.
- از آنجایی که عفونت استرپتوکوکی گروه A در کودکان شایع‌تر از بزرگسالان است، از حد بالایی مقادیر مرجع طبیعی طبق طبقه سنی باید در هنگام تفسیر نتایج سرولوژیکی استفاده شود. تیتر ASO باید با احتیاط قابل توجهی تفسیر شود، به خصوص در غیاب سابقه قانع کننده تب روماتیسمی یا گلومرولونفریت.
محدودیت ها
- نتایج منفی کاذب ممکن است برای بیماران مبتلا به هیپرلیپیدمی رخ دهد
- نتایج مثبت کاذب ASO ممکن است به دلیل واکنش متقاطع در بیماران مبتلا به میلوما، هیپرگاماگلوبولینمی، بیماری کبدی و بیماری خودایمنی با فاکتور روماتوئید بالا رخ دهد.
همچنین بخوانید:
مترجم: حنانه بریمانی
