
سرطان خون غالباً از سلولهای بنیادی به اصطلاح لوسمی سرچشمه می گیرد که در یک توموردرحال رشد قرار دارد و در مغز استخوان از نیچ محافظت می کند. دانشمندان از موسسه بیوشیمی ماکس پلانک در مارتینسرد ، آلمان ، با جدا کردن اختصاصی این سلول ها از جای خود ، راهی جدید برای آسیب پذیر ساختن این سلول ها پیدا کرده اند.
از آنجا که سلولهای خونی طول عمر محدودی دارند ، در هنگام خونریزی از بین می روند یا در هنگام عفونت استفاده می شوند ، باید بطور مداوم جایگزین شوند. این تأمین توسط سلولهای بنیادی خون ساز در مغز استخوان تضمین می شود. این سلول ها می توانند به هر نوع سلول خونی تبدیل شوند.
در لوسمی میلوئیدی مزمن ، سلول بنیادی خونساز با ترکیب مجدد کروموزوم 9 و 22 دچار یک جهش ژنتیکی می شود. در نتیجه ، بلوک های سازنده ژن به نوعی ترکیب می شوند که در غیر این صورت در تماس با یکدیگر نخواهند بود. کروموزومی که اشتباه مونتاژ شده است کروموزوم فیلادلفیا نامیده می شود و اطلاعات راهنما برای ساخت آنکروژن به اصطلاح BCR-ABL را در خود جای داده است. این امر باعث می شود سلول های بنیادی لوسمی به قیمت سلول های بنیادی خون سالم ، خودخواهانه رفتار کرده و تقسیم شوند.
بدون کیندلین -3 ، بدون سرطان خون
سلول بنیادی لوسمیک محیطی را ایجاد می کند که به آن تو رفتگی بدخیم می گویند و بقا و تکثیر آن را تضمین می کند. سلول بنیادی لوسمیک برای باقی ماندن در این نیچ گسترش دهنده تومور ، از به اصطلاح اینتگرین استفاده می کند تا خود را به داربست پروتئین های خارج سلولی ، به اصطلاح ماتریس خارج سلولی و سلول های همسایه متصل کند. در سلول بنیادی لوسمیک ، فعالیت و عملکرد اینتگرین ها توسط یک پروتئین داخل سلولی به نام کیندلین تسهیل می شود.
پیتر کرن ، اولین نویسنده این مطالعه ، توضیح می دهد: “ایزوفرم کیندلین-3 فقط توسط سلول های خونی استفاده می شود. موش هایی که دارای سلول های بنیادی لوسمی فاقد Kindlin-3 هستند ، سرطان خون ندارند. بدون کیندلین -3 و اینتگرین های فعال ، سلولهای بنیادی لوسمی نمی توانند خود را به محیط نیچ خود متصل کنند و از مغز استخوان در خون آزاد می شوند. از آنجا که آنها نمی توانند در جای دیگری زندگی کنند ، در خون باقی می مانند. در آنجا سلولهای بنیادی لوسمیک فاقد پشتیبانی فوری هستند ، که معمولاً از نیچ دریافت می کنند، و بنابراین زنده نمیمانند. “
رویکرد درمانی جدید: Kindlin-3 و CTLA-4
یافته جدید مبنی بر اینکه سلولهای بنیادی لوسمیک پروتئینی به نام CTLA-4 را در سطح خود بیان می کنند که در سلولهای بنیادی خون سالم وجود ندارد ، به محققان اجازه داد یک سلول بنیادی خون لوسمیک را از یک سلول بنیادی خون سالم تشخیص دهند. دانشمندان از گیرنده CTLA-4 به عنوان شاتل برای رساندن یک ترکیب تخریب کننده Kindlin-3 به سلولهای بنیادی لوسمیک استفاده کردند. پیتر کرن توضیح می دهد: “CTLA-4 فقط برای مدت کوتاهی در سطح سلول وجود دارد و سپس سریعاً درون سلول برمیگردد و دوباره دوباره به سطح سلول برمی گردد. این به ما امکان می دهد که siRNA تجزیه کننده Kindlin-3 را با اتصال ، به سلول وارد کنیم. به کمک یک توالی RNA متصل به CTLA-4 ، که آپتامر نامیده می شود. سلول بنیادی لوسمیک بدون Kindlin-3 از مغز استخوان خارج می شود و لوسمی منشا خود را از دست می دهد و سوخت آن تمام می شود. ” پیتر کرن خلاصه می کند: “در مطالعه فعلی ما رویکرد درمانی جدیدی برای درمان سرطان خون مزمن میلوئیدی در موش ها ایجاد کرده ایم. با این حال ، اصل درمان جهانی معتبر است. محصول مهار شده Kindlin-3 و در نتیجه از دست دادن عملکرد اینتگرین از سرطان جلوگیری می کند. سلولها قادر به چسبیدن و استقرار در محلهای تقویت کننده تومور نیستند. من تصور می کنم که این روش همچنین از جایگیری سلولهای سرطانی انواع دیگر سرطان خون جلوگیری می کند و بنابراین این بیماریها بسیار قابل درمان تر می شوند. ”
همچنین بخوانید…
خدمات کشت سلول آزمایشگاه ژنیران