اخبار بیولوژی
دروغگوها را با پرت کردن حواسشان بشناسید : بر اساس یک آزمایش، محققان هنگامی که در حین بازجویی از مظنون میخواستند یک کار اضافی و ثانویه را در کنار آن انجام دهند، احتمال بیشتری داشت که دروغگویان را افشا کنند.
یک روش جدید تشخیص دروغ نشان میدهد افراد دروغگویی که در حین مصاحبه، مجبور به انجام چند کار میشوند، راحتتر قابل شناسایی هستند.
به وضوح ثابت شده است که دروغ گفتن در طول مصاحبه انرژی بیشتری نسبت به گفتن حقیقت مصرف میکند. اکنون، یک مطالعه جدید توسط دانشگاه پورتسموث (Portsmouth) نشان داده است محققانی که از این دانش به نفع خود استفاده میکردند و از مظنون میخواستند تا یک کار اضافی و ثانویه را در حین بازجویی انجام دهند، احتمال بیشتری دارد که دروغگویان را افشا کنند. قدرت اضافی مغز برای تمرکز بر روی چند کار (جدا از دروغگویی) به ویژه برای دروغگویان چالش برانگیز بود.
در این آزمایش کار ثانویه درخواست شده، یادآوری شماره ثبت هفت رقمی خودرو بود. کار دوم تنها زمانی مؤثر بود که دروغگویان فکر کنند این کار اهمیت زیادی دارد.
پروفسور آلدرت وریج (Aldert Vrij) استاد روانشناسی:«پژوهشهای ما حاکی از آن است که وقتی به دروغگویان فرصت کافی فکر کردن داده شود، حقایق و دروغها میتوانند به یک اندازه قابل قبول به نظر برسند. هنگامی که فرصت فکر کردن کمتر میشود، حقایق اغلب معقولتر از دروغ به نظر میرسند و تمرکز افراد برای فکرهای ساختگی و دروغین کمتر میشود.»
پروفسور آلدرت وریج، از گروه روانشناسی دانشگاه پورتسموث که این آزمایش را طراحی کرد، اذعان دارد:
«در ۱۵ سال گذشته نشان دادهایم که دروغها را میتوان با زرنگی تشخیص داد. ما اثبات کردیم که این کار را میتوان با وادار کردن دروغگویان به تقسیم تمرکز بر روی چند موضوع انجام داد.»
همچنین اخبار بیشتری بخوانید:
اسکرول زامبی چیست و چگونه بر سلامت روان تأثیر می گذارد
کافئین میتواند برخی از علائم ADHD اختلال کمتوجهی-بیشفعالی را درمان کند!
آیا تواضع میتواند موجب خوشبختی در زندگی شود؟ رابطهی بین آرزوهای زندگی، سلامتی ذهنی و فروتنی
«تحقیقات ما نشان داده است تا زمانی که به دروغگویان فرصت کافی برای فکر کردن به آنچه میگویند داده شود که حقایق و دروغها میتوانند به یک اندازه قابل قبول به نظر برسند. وقتی فرصت فکر کردن کمتر شود، حقایق اغلب معقولتر از دروغ به نظر میرسند.
در آزمایش ما، دروغ کمتر از حقیقت محتمل به نظر میرسید، بهویژه زمانی که مصاحبهشوندگان مجبور بودند یک کار فرعی دیگر را نیز انجام دهند. ضمناً به آنها گفته شده بود که این کار مهم است. سپس به طور تصادفی آنها به یک شرط حقیقت یا دروغ اختصاص داده شدند و در مورد سه موضوعی که بیشترین احساس را داشتند مصاحبه کردند. از افراد راستگو درخواست شد که نظرات واقعی خود را گزارش کنند در حالی که از دروغگویان خواسته شد که در مورد نظرات خودشان در طول مصاحبه دروغ بگویند.»
پروفسور آلدرت وریج استاد روانشناسی میگوید:«الگوی نتایج نشان میدهد که انجام کار فرعی دیگر در مصاحبه میتواند تشخیص دروغ را تسهیل نماید، اما این عمل باید با دقت انجام شود.»
به کسانی که کار فرعی دوم را انجام میدادند یک شماره ثبت هفت رقمی خودرو داده شد و از آنها درخواست گردید که آن را به مصاحبه کننده بازگردانند. نیمی از آنها دستورالعملهای تکمیلی دریافت کردند که اگر در طول مصاحبه نتوانستند شماره ثبت خودرو را به خاطر بسپارند، ممکن است از آنها خواسته شود که نظرات خود را بعد از مصاحبه یادداشت کنند.
به شرکتکنندگان فرصت داده شد تا خود را برای مصاحبه آماده کنند و از آنها درخواست گردید که در طول مصاحبهها تا حد امکان صحبتهای قانعکنندهتری را مطرح کنند. نتایج نشان داد که داستانهای دروغگویان نسبت به داستانهای راستگویان کمتر معقول و واضح به نظر میرسید، به خصوص وقتی که به طور همزمان از دروغگویان، انجام کار دیگری خواسته میشد.
پروفسور وریج گفت: «نتایج نشان میدهد که انجام کار فرعی دیگر در مصاحبه میتواند تشخیص دروغ را تسهیل کند، اما چنین عملی باید با دقت انجام گیرد. به نظر میرسد یک کار ثانویه تنها در صورتی مؤثر خواهد بود که دروغگویان از آن غفلت نکنند و از نظرشان اهمیت زیادی داشته باشد یا به گونهای باشد که نتوان از آن چشمپوشی کرد (مانند گرفتن یک شی، نگه داشتن یک شی در هوا، یا رانندگی شبیه ساز ماشین). سایر کارهای ثانویهای که اهمیت چندانی ندارند نمیتوانند در تشخیص دروغ موثر باشند.
این تحقیق در مجله بینالمللی روانشناسی و تحلیل رفتار منتشر شد.
خلاصه
بر اساس یک آزمایش، محققان هنگامی که در حین بازجویی از مظنون میخواستند یک کار اضافی و ثانویه را در کنار آن انجام دهند، احتمال بیشتری داشت که دروغگویان را افشا کنند.