فهرست مطالب نمایش

اخبار بیماری ها

داروهای سرطانی بی اثر:

محققان مرکز علوم سلامت دانشگاه تگزاس در دانشکده انفورماتیک زیست پزشکی و دانشکده پزشکی مک گاورن یک پاسخ احتمالی برای این پرسش پیدا کرده اند که چرا بسیاری از داروهای سرطانی که سلول های توموری را در مدل های موش از بین می برند ، بر روی انسان کارآیی ندارند.

در این مطالعه ، محققان وجود تعداد زیادی ویروس موشی در زنوگرافت های مشتق شده از بیمار (PDX) را گزارش کردند. مدل های PDX با کاشت بافت های تومور انسانی در موش های دارای نقص ایمنی تولید می شوند و معمولاً برای کمک به آزمایشات و تولید داروهای سرطانی استفاده می شوند.

Jim Zheng ، استاد دانشکده انفورماتیک پزشکی و ارشد گفت: “آنچه ما دریافتیم این است که وقتی تومور انسانی را در موش قرار می دهی ، آن تومور همان توموری نیست که در بیمار سرطانی وجود دارد.” “اکثر تومورهایی که آزمایش کردیم توسط ویروس های موش آلوده شده بودند.”

اخبار بیشتری مربوط به سرطان بخوانید:

اضافه‌وزن خطر ابتلا به سرطان رحم در زنان را تقریباً دوبرابر می‌کند.

سلول‌های زنده کشف شده در شیر مادر می‌تواند به تحقیقات سرطان سینه کمک کند…

محققان با استفاده از رویکرد داده محور ، 184 مجموعه داده تولید شده از توالی نمونه های PDX را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. از 184 نمونه ، 170 مورد وجود ویروس های موشی را نشان داد.

“هنگامی که دانشمندان به دنبال راهی برای از بین بردن تومور با استفاده از مدل PDX هستند ، تصور می کنند که تومور موجود در موش همان تومور موجود در بیماران سرطانی است ، اما چنین نیست. این امر باعث می شود علی رغم اینکه نتایج یک داروی سرطانی امیدوار کننده به نظر می رسد – دارو تومور را از بین ببرد – اما در واقعیت ، در آزمایش انسانی نتیجه ای نخواهد داشت ، زیرا این دارو توموری را از بین می برد که در معرض ویروس قرار دارد.”

او همچنین امیدوار است یافته های وی رویکرد محققان برای یافتن راهی برای از بین بردن سلول های توموری را تغییر دهد.

“هدف مشترک همه ما یافتن درمانی مناسب برای سرطان است. 210 پروژه در حال اجرا با بودجه NIH مربوط به مدل های PDX در حال انجام است. در این پروژه ها باید کنترل کیفیت و استفاده از مدل های مناسب مد نظر قرار گیرد تا درمان هایی که برای بیماران آینده انجام می شود موثر باشد.”

این کار همکاری بین موسسه درمانی تگزاس ، انستیتوی پزشکی مولکولی (IMM) در دانشکده پزشکی مک گاورن و هسته علوم داده و انفورماتیک تحقیقات سرطان در دانشکده انفورماتیک زیست پزشکی است.

Zhiqiang بیان کرد: “ما به عنوان یک تیم ، نقاط قوت تحقیقات ویروس شناسی دانشکده پزشکی مک گاورن و دانش تجزیه و تحلیل داده های دانشکده انفورماتیک زیست پزشکی را هم افزایی کردیم و همین امر سبب موفقیت این پروژه شد.”