یک مطالعه نشان میدهد که جراحی چاقی احتمال ازدواج یا طلاق را دو برابر میکند.
بزرگسالانی که جراحی کاهش وزن انجام میدهند بیش از دو برابر بیشتر از کل جمعیت ایالات متحده در طی پنج سال ازدواج کردند. همچنین در مطالعه اخیر که توسط اپیدمیولوژیستهای دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه پیتسبورگ انجام شد، اثبات شد که بزرگسالانی که متاهل هستند و جراحی چاقی انجام دادند بیش از دو برابر بیشتر در معرض طلاق گرفتن هستند.
این تحقیق در Wolters Kluwer’s Annals of Surgery Open منتشر شده است و اولین مطالعهای است که تاثیر جراحی چاقی را بر روابط زناشویی بزرگسالان آمریکایی، توصیف میکند. این مطالعه به بیماران و متخصصان پزشکی دادههای مشخصی در مورد چگونگی تغییر روابط عاشقانه پس از این جراحی را ارائه میکند.

Wendy King، سرپرست تیم تحقیق، دانشیار اپیدمیولوژی در Pitt Public Health اظهار داشت: “به طور کلی هدف جراحی چاقی کاهش وزن است، اما افراد انگیزههای مختلفی برای تمایل به کاهش وزن دارند – به عنوان مثال، بهبود دیابت نوع 2 و بهبود درد مفاصل. بیماران همچنین تمایل به شروع رابطهی عاشقانه یا بهبود روابط را به عنوان انگیزههای مهم توصیف کردهاند.
قبل از این مطالعه، ما هیچ دادهای در ایالات متحده در مورد چگونگی تغییر وضعیت تاهل پس از جراحی چاقی نداشتیم؛ اینکه آیا احتمال ازدواج، طلاق و ثبات روابط عاشقانه بیماران بیشتر میشود یا خیر؟
همچنین بخوانید:
King و همکارانش دادههای مربوط به 1441 فرد آمریکایی را که بین سالهای 2006 تا 2009 بای پس معده یا اسلیو گاسترکتومی Roux-en-Y انجام داده بودند را، تجزیه و تحلیل کردند. این دو روش متداولترین و مؤثرترین روش جراحی برای چاقی شدید است. سن شرکتکنندگان از 19 تا 75 سال متفاوت بود که 79 درصد آنها زن بودند. 62 درصد در زمان جراحی متاهل یا با یک پارتنر زندگی میکردند، در حالی که بقیه از هم جدا، طلاق، بیوه یا مجرد بودند.
این بیماران بخشی از مطالعه ارزیابی جراحی چاقی-2 (LABS-2) بودند، که مطالعهای آیندهنگرانه بر روی بیمارانی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفتهاند، در ایالات متحده، توسط مؤسسه ملی بهداشت تامین میشود.

مطابق با تحقیقات قبلی اسکاندیناوی، اکثریت افراد LABS-2 وضعیت رابطه خود را تا پنج سال پس از جراحی حفظ کردند. به طوری که 81٪ از شرکتکنندگان متاهل، متاهل و 70٪ از افراد مجرد، مجرد باقی ماندند. با این حال، 18٪ از شرکتکنندگان مجرد ازدواج کردند، و 8٪ از شرکتکنندگان متاهل طلاق گرفتند. 5 درصد دیگر از افراد متاهل هم طلاق نگرفتند اما از هم جدا شدند.
به گفته King، عواملی وجود دارد که احتمال تغییر وضعیت رابطه را بعد از جراحی افزایش میدهد. برخی از آنها پیشبینی میشد: افراد جوانتر و کسانی که قبل از عمل جراحی با همسرشان زندگی میکردند، احتمال بیشتری داشت که در طول پنج سال آینده ازدواج کنند. با این حال، برخی شگفتآور بودند. به عنوان مثال، میزان کاهش وزن با ازدواج فرد مرتبط نبود، درحالی که با بهبود سلامت جسمانی مرتبط بود.
با این حال، وقتی نوبت به جدایی و طلاق میرسد، کسانی که وزن بیشتری کاهش دادهاند، و همچنین کسانی که افزایش میل جنسی را پس از جراحی گزارش کردهاند، بیشتر احتمال دارد که از هم جدا شوند یا طلاق بگیرند.
King میگوید: «این میتواند نشاندهنده این باشد که تغییر سبک زندگی بیمار پس از جراحی، او را با همسرش ناهماهنگ میکند. زمانی که یکی از همسران چیزی را که میخورند و میزان فعالیت خود را تغییر میدهد و تمایل بیشتری به فعالیت جنسی دارد، در حالی که دیگری این کار را نمیکند، میتواند واقعا مشکل باشد. این مسائل می تواند فشار قابل توجهی بر زوجین وارد کند. ممکن است برای زوجها مهم باشد که این موضوع را در نظر بگیرند و استراتژیهایی برای حفظ رابطه خود پس از جراحی داشته باشند.
او خاطرنشان کرد که در مطالعه LABS-2 از شرکتکنندگان پرسیده نشده که آیا تغییر وضعیت روابط عاشقانهشان از انگیزههای آنها برای انجام عمل جراحی چاقی است یا خیر، بنابراین تیم نتوانست تعیین کند که آیا شرکتکنندگانی که ازدواج کردهاند یا طلاق گرفتهاند به امید تغییر در رویه رابطهشان عمل جراحی کردند یا خیر.
King گفت: “اثبات شده است که افرادی که ما با آنها در ارتباطیم، به ویژه شریک عاطفی ما، تأثیر عمیقی بر سلامت ما، هم جسمی و هم روانی دارند.” برای مطالعات آینده مهم است که جهت گیری ارتباطهای مختلف بین جراحی چاقی و وضعیت رابطه را که ما در این مطالعه کشف کردیم، از هم جدا کرده تا پزشکان بتوانند به بهترین نحو به بیماران خود مشاوره داده و انتظارات قبل و بعد از جراحی را مدیریت کنند.
مطالب مرتبط:
مرجع: “تغییرات در وضعیت تاهل به دنبال Roux-en-Y Gastric Bypass and Sleeve Gastrectomy: A US Multicenter Prospective Cohort Study” توسط Wendy C. King, Ph.D., Amanda S. Hinerman, . و Gretchen E. White, Ph.D، 20 ژوئیه 2022، Annals of Surgery Open.
DOI: 10.1097/AS9.0000000000000182
هیچ بودجه اضافی برای این مطالعه ارائه نشد، اما LABS-2 از طریق یک توافقنامه همکاری توسط مؤسسه ملی دیابت و بیماریهای گوارشی کلیه تامین شد.
مترجم: شقایق مرتاضی