در سال اخیر، سازمان غذا و دارو اولین درمان ایمونوتراپی را تایید کرده است. این درمان شامل استخراج سلول های ایمنی (T cell) از بیمار و انجام تغییرات بر روی آن ها می باشد تا سلول های خاصی مانند لوسمی لنفوبلاستی حاد و لنفوم غیر هودکین را مورد حمله قرار دهند.
به هر حال ایمونوتراپی در T cell ها (که CAR-T cell نام دارد) قابل انجام نیست. اگر خود T cell های خون دچار سرطان شوند، اگرچه T cell های تغییر یافته می توانند T cell های سرطانی را از بین ببرند ولیT cell های سالم را نیز به دلیل شباهت زیاد مورد تهاجم قرار می دهند.
محققین در دانشگاه واشنگتن و دانشکده پزشکی توسط تکنیک ویرایش ژن CRISPRموفق به مهندسی T cell هایی شدند که فقط به T cell سرطانی حمله کرده ولی T cell نرمال را مورد تهاجم قرار نمی دهد.
مطالعات انجام شده در این دستاورد در مجله Leukemia به چاپ رسیده.
محققین در حال حاضر تنها بر روی سلول هایT اهدا شده کار می کنند ولی شبیه بودن ایمنی این سلول ها و سلول های بیماران اهمیت زیادی ندارد. نکته اصلی و مهم این است که T cell های خود بیماران سرطانی است.
به گفته نویسنده ارشد John F. Dipersio سلول های T سرطانی و معمولی دارای گیرنده پروتئین سطحی CD7 مشابه هستند.
تیم Dipersio برای اولین بار استراتژی CAR-T را برای گیرنده CD7 استفاده کردند و توانستند تمامی سلول های دارای گیرنده CD7 را مورد تهاجم قرار دهند.
در این تکنیک T cell ها هم به سلول های نرمال و هم به سلول های سرطانی حمله می کنند که باعث ضعیف بودن این رویکرد شده است. به گفته ی Diporsio برای جلوگیری از این اتفاق با استفاده از CRISPR/Cas9 گیرنده CD7 از سطح T cell های نرمال را حذف می کنند.
به منظور انجام این کار، آن ها به صورت ژنتیکی گیرنده های α روی T cell ها (TCRa) را حذف می کنند. با این روش، Tcell های اهدا شده از افراد نرمال به راحتی مورد استفاده قرار می گیرند و توسط اندام های مختلف پس زده نمی شوند. این دیدگاه جدید ممکن است پیامد های گسترده ای برای استفاده از T cell های نرمال اهدایی در زمینه CAR-T داشته باشد. این T cell ها را می توان جمع آوری و ذخیره کرده و در بیماری ها جایگزین T cell بدخیم کرد.
پروفسور Mattew L Cooper اظهار کردند ما این T cell ها را به صورت ژنتیکی اصلاح کرده ایم. بنابراین آن ها قادر به ایجاد بیماری در بافت میزبان نیستند اما هنوز هم می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند. سودمندی دیگر این رویکرد در زمان انجام آن است و می تواند به سرعت پس از تشخیص انجام شود. این رویکرد می تواند T cell هارا از اهدا کننده سالم گرفته سپس توسط ویرایش ژن تغییر و مورد استفاده قرار دهد.
محققین نشان دادند که این رویکرد بر T cell موش های سرطانی تاثیر گزار است. موشی که این T cell هارا دریافت کرده توانست تا 65 روز در برابر بیماری مقابله کند که در مقایسه با 31 روز گروه کنترل بسار موفقیت آمیز می باشد. علاوه بر این محققین هیچ نوع بیماری وابسته به میزبان در موش های دریافت کننده T cell مشاهده نکردند. آن ها همچنین دریافتند که T cell های استفاده شده برای حداقل 6 هفته در خون باقی می مانند و در صورت بازگشت سلول های سرطانی می توانند آن هارا مورد تهاجم قرار دهند.
به گفته ی Dr.Cooper، T cell های بد خیم موجود در خون سالانه تعداد زیادی از کودکان و بزرگسالان را مورد تهاجم قرار داده و موجب مرگ آنها می شود. این رویکرد در حال توسعه است و محققین امیدوارند روش ویرایش ژن CAR-T توانایی درمان موارد کلینیکال را نیز داشته باشد.
ترجمه شده توسط ژنیران