
بر اساس مطالعات جدید صورت گرفته، زنان باردار مبتلا به چاقی می توانند از طریق بهبود رژیم غذایی و فعالیت بدنی بیشتر خطرات تهدید کننده ی سلامت نوزاد خود را کاهش دهند
GDM یا دیابت دوران بارداری، همراه با افزایش میزان چاقی، در جهان شیوع بیشتری پیدا کرده است و می تواند عوارض دوران بارداری، زایمان و همچنین افزایش احتمال بیماری های متابولیک را پس از تولد در کودک افزایش دهد. بر اسا یافته ها، مقادیر بالای گلوکز در مادران مبتلا به GDM باعث ایجاد تغییرات اپی ژنتیکی در جنین در حال رشد می شود (تغییرات شیمیایی در DNA جنینی، که عملکرد ژن ها را تحت تأثیر قرار می دهد) که منجر به پیامدهای نامطلوبی برای سلامت کودک می گردد.
محققان دانشگاه Southampton و کالج King لندن داده های دریافت شده از بیش از 550 زن باردار مبتلا به چاقی و فرزندان آن ها را مطالعه قرار دادند. این آزمایش برای بهبود رژیم غذایی و فعالیت بدنی زنان باردار چاق در سراسر انگلستان انجام گرفت. در مقایسه با زنان گروه کنترل، که هیچ تغییری در سبک زندگی خود در دوران بارداری ایجاد نکردند، زنانی که رژیم خود را به مصرف غذا هایی با شاخص قندی پایین تر – که با سرعت کمتری هم تجزیه می شدند – مصرف کمتر چربی ها و افزایش فعالیت بدنی تغییر دادند، افزایش وزن کمتری داشتند و از نظر متابولیکی سالم تر بودند.
در این مطالعه ی جدید، محققان سطح و الگوی متیلاسیون DNA – یک مکانیسم اپی ژنتیکی مهم که فعالیت ژن را کنترل می کند – در نوزادان تازه متولد شده از مادرانی که GDM داشتند را با مادرانی که این بیماری را نداشتند مقایسه کردند. همچنین آن ها بررسی کردند که آیا مداخله در رژیم غذایی و فعالیت بدنی در دوران بارداری این تغییرات را در نوزادان متولد شده تغییر داده است یا خیر. نتایج نشان داد که GDM و سطح بالای گلوکز در مادران با تغییر در سطح و الگوی اصلاح عملکرد DNA در نوزادان ارتباط دارد. علاوه بر این، آنها دریافتند که مداخلات رژیم غذایی و ورزش به طور قابل توجهی این تغییرات متیلاسیون را در نوزاد متولد شده از مادران دارای دیابت بارداری، کاهش می دهد.
همچنین بخوانید…
آزمایشگاه ژنتیک مولکولی ژنیران
دوره کارآموزی ژنتیک مولکولی ژنیران