محیط کشت CVA | اطلاعات کامل کمپیلوباکتر بلاد آگار

فهرست مطالب نمایش

مقدمه‌ای بر محیط کشت CVA (کمپیلوباکتر بلاد آگار)

کمپیلوباکتر بلاد آگار یک محیط انتخابی است که برای جداسازی اولیه کمپیلوباکتر ژژونی (Jejuni) از نمونه‌های مدفوع استفاده می‌شود. Dekeyser و همکارانش کمپیلوباکتر ژژونی را از مدفوع بیماران مبتلا به اسهال و گاستروانتریت (Gastroenteritis) حاد با استفاده از روش فیلتراسیون و یک محیط انتخابی با مواد ضد میکروبی برای سرکوب فلور (Flora) طبیعی روده، جداسازی کردند، در حالی که در سال 1977، Skirrow یک محیط انتخابی حاوی سه ماده ضد میکروب را برای ایزوله معرفی کرد.

در سال 1978، Blaser و همکارانش موفق شدند که کمپیلوباکتر ژژونی را با استفاده از یک محیط انتخابی حاوی چهار ماده ضد میکروبی (آمفوتریسین (Amphotericin)، وانکومایسین (Vancomycin)، پلی میکسین B (Polymyxin B) و تری‌متوپریم (Trimethoprim)) جداسازی کنند. به طور مشابه، Reller و همکارانش در سال 1983 یک محیط انتخابی بهبود یافته حاوی سفوپرازون (Cefoperazone)، وانکومایسین و آمفوتریسین B را برای جداسازی کمپیلوباکتر ژژونی معرفی کردند.

آن‌ها گزارش کردند که این ترکیب ضد میکروبی باعث سرکوب بهتر فلور مدفوعی طبیعی شده و در نتیجه امکان جداسازی بهتر کمپیلوباکتر ژژونی از نمونه مدفوع را فراهم می‌کند.

ترکیبات محیط کشت CVA

مواد تشکیل دهنده	گرم در لیتر
آگار	15 گرم
تری‌متوپریم	5 میلی گرم
کازئین پپتون (Casein peptone)	15 گرم
پپتون گوشت (Meat peptone)	5 گرم
کلرید سدیم	5 گرم
عصاره مخمر	2 گرم
دکستروز (Dextrose)	1 گرم
وانکومایسین (Vancomycin)	10 میلی‌گرم
آمفوتریسین B (Polymyxin B)	0.2 میلی‌گرم
پلی‌میکسین B	2500 میکروگرم
بی‌سولفیت سدیم (Sodium Bisulfite)	0.1 گرم
سفالوتین (Cephalothin)	15 میلی‌گرم
خون گوسفند	100 میلی‌لیتر
آب دمینرال شده	1000 میلی‌لیتر

pH نهایی در دمای 25 درجه سانتی‌گراد: 0.2+/- 7.0

اصول کمپیلوباکتر بلاد آگار

محیط کشت CVA حاوی انواع پپتون‌ها و عصاره‌ها بوده که تمام فاکتورهای رشد لازم از جمله ترکیبات نیتروژن، کربن، سولفور و مواد کمیاب را برای بازیابی گونه‌های کمپیلوباکتر تامین می‌کند. عصاره مخمر منبع ویتامین B است در حالی که دکستروز به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد. خون گوسفند هیمین (Hemin) و سایر فاکتورهای رشد اضافی لازم را تامین می‌کند.

ترکیب عوامل ضد میکروبی سفالوتین، پلی‌میکسین B، تری‌متوپریم، آمفوتریسین B و ونکومایسین، رشد فلور میکروبی طبیعی را در نمونه‌های مدفوع سرکوب کرده و در نتیجه جداسازی کمپیلوباکتر ژژونی را تسهیل می‌کند. وانکومایسین یک گلیکوپپتید (Glycopeptide) است که بسیاری از گونه‌های باکتری‌های گرم مثبت را مهار می‌کند.

پلی‌میکسین B بیشتر باسیل‌های گرم منفی را به جز پروتئوس (Proteus) مهار می‌کند. تری‌متوپریم برای گونه‌های پروتئوس عامل مهار کننده است. آمفوتریسین B یک عامل ضد قارچی است که می‌تواند طیف گسترده‌ای از مخمرها و کپک‌ها را مهار کند.

آگار عامل انجماد است. کمپیلوباکتر ژژونی گرما دوست است، بنابراین پلیت‌های تلقیح شده باید در دمای 42 درجه سانتی‌گراد انکوبه شوند تا رشد را تسریع کنند. دمای بالاتر همچنین به مهار هر گونه فلور پنهان در محیط که ممکن است وجود داشته باشد کمک می‌کند.

آماده‌سازی کمپیلوباکتر بلاد آگار

آماده‌سازی مکمل آنتی‌بیوتیک

مواد ضد میکروبی را به 10 میلی‌لیتر آب مقطر اضافه و فیلتر استریل کنید.

آماده‌سازی محیط

ترکیبات را به جز خون گوسفند و محلول آنتی‌بیوتیک به آب مقطر اضافه کرده و حجم را به 890 میلی‌لیتر رسانده و کاملاً مخلوط کنید.
به آرامی حرارت داده تا به جوش بیاید.
محیط را به مدت 15 دقیقه با فشار 15 پوند در 121 درجه سانتی‌گراد، اتوکلاو کنید.
محیط را تا دمای 45 تا 50 درجه سانتی‌گراد خنک کنید. 100 میلی‌لیتر خون گوسفند استریل و 10 میلی‌لیتر محلول آنتی‌بیوتیک استریل را به صورت آسپتیک اضافه کنید.
محیط را کاملا مخلوط کرده و در ظروف پتری استریل یا در لوله‌های آزمایشگاهی استریل بریزید.

تفسیر نتایج در محیط کشت CVA

کمپیلوباکتر ژژونی معمولاً به صورت کلونی‌های کوچک، با رنگ مایل به خاکستری، مسطح با لبه‌های نامنظم، غیر همولیتیک (Hemolytic) و موکوئیدی (Mucoid) پس از 24 تا 48 ساعت ظاهر می‌شود.
یک انکوباسیون کامل 48 ساعته لازم است، زیرا برخی از ایزوله‌ها ممکن است پس از 24 ساعت انکوباسیون به سختی قابل مشاهده باشند.
برخی از کلنی‌ها ممکن است به صورت کلنی‌های گرد با قطر 1 تا 2 میلی‌متر ظاهر شوند که محدب، کامل و براق هستند.
انتشار و ازدحام کلنی‌ها در محیط کشت برای ایزوله‌های به دست آمده از نمونه‌های بالینی تازه، متداول است.

موارد استفاده از کمپیلوباکتر بلاد آگار

کمپیلوباکتر بلاد آگار یک بلاد آگار انتخابی غنی شده است که سبب رشد خوب کمپیلوباکتر ژژونی شده و برای جداسازی اولیه و کشت کمپیلوباکتر ژژونی از نمونه‌های مدفوع، مواد غذایی و محیطی استفاده می‌شود.

محدودیت‌های محیط کشت CVA

برای شناسایی کامل توصیه می‌شود آزمایشات بیوشیمیایی، ایمونولوژیکی، مولکولی یا طیف‌سنجی جرمی روی کلنی‌های حاصل از کشت خالص انجام شود.
کمپیلوباکتر ژژونی گرما دوست است. بنابراین مهم است که برای تسریع رشد، پلیت‌ها در دمای 42 درجه سانتی‌گراد انکوبه شوند. این دمای بالاتر همچنین به مهار هر گونه فلور پنهان در محیط که ممکن است وجود داشته باشد، کمک می‌کند. اگر محیط در دماهای پایین‌تر انکوبه شود، ممکن است سبب تاخیر در رشد ارگانیسم شده و انتخابی بودن محیط کاهش یابد.
برخی از ایزوله‌های کمپیلوباکتر به دلیل وجود دکستروز در محیط، واکنش‌های اکسیداز ضعیفی را در هنگام رشد در کمپیلوباکتر بلاد آگار ایجاد می‌کنند. در این حالت زیرکشت این گونه ایزوله‌ها در محیط بدون دکستروز و تکرار تست اکسیداز توصیه می‌شود.
کمپیلوباکتر فتوس (Campylobacter fetus)، کمپیلوباکتر لاری (Campylobacter lari)، کمپیلوباکتر هیوینستینالیس (Campylobacter hyointestinalis) و کمپیلوباکتر آپسالینسیس (Campylobacter upsaliensis) توسط سفالوتین مهار می‌شوند.

جهت خرید و یا استعلام قیمت با ما تماس بگیرید یا در واتسپ پیام بزارید

02186073470

مطالب مرتبط: