آغاز برنامه نویسی مدرن: C

زبان C دنیای برنامه نویسی کامپیوتر را متحول کرد چرا که توانست مسیر برنامه نویسی را از اساس تغییر دهد. به وجود آمدن زبان C نتیجه ی مستقیم نیاز به ساختار ها، بازدهی بالا و یک زبان سطح بالا بود که بتواند در هنگام خلق برنامه های سیستمی جایگزین کد های اسمبلی شود. همان طور که می دانید در هنگام طراحی زبان های کامپیوتر باید یک تعادل در بین موارد زیر ایجاد شود:

– راحتی استفاده از آن در مقابل قدرت آن

-امنیت در برابر بازدهی بالا

-انسجام در برابر توسعه پذیری

قبل از زبان C برنامه نویسان همیشه مجبور بودند برای انتخاب زبان برنامه نویسیشان بین  موارد بالا یک ویژگی را به دیگری ترجیح دهند. مشکل پیچیده ی دیگری که زبان های برنامه نویسی نخستین داشتند این بود که بر مبنای ساختار خاصی ایجاد نشده بودند و به اصطلاح به برنامه هایی که با این زبان ها ایجاد شده بودند “اسپاگتی کد” می گفتند. بنابراین قبل از خلق زبان C هیچ یک از زبان های برنامه نویسی این ویژگی های به ظاهر متضاد را با هم نداشتند. اما در دهه ی 1970 انقلاب کامپیوتر ها شروع به حقیقت پیوستن کرد. و تلاش بزرگی در مراکز آکادمیک برای خلق زبان برنامه نویسی بهتری آغاز شد. عامل موثرتر و مهم تر دیگری که در آن زمان ایجاد شده بود این بود که سخت افزار های کامپیوتری به اندازه ی کافی ایجاد شده بود و کامپیوتر ها از پشت در های بسته بیرون آمدند و برای اولین بار برنامه نویسان می توانستند به صورت نامحدود به آن  ها دسترسی داشته باشند.C  اواخر دهه ی 1970 طراحی شد و سرانجام در دسامبر 1989 نسخه ی استاندارد زبان C به وسیله یANSI   منتشر شد.

در واقع خلق زبان C آغاز عصر برنامه نویسی مدرن بود و برای اولین بار توانست تمام ویژگی های به ظاهر متضادی که در صفحه ی قبل اشاره شد، به شکلی زیبا کنار یکدیگر بیاورد و برخلاف زبان های دیگر که صرفا برای کارهای کوچک آکادمیک و یا اداری طراحی شده بودند برنامه نویسی را به عنوان یک شغل برای انجام کارهای بزرگ و بسیار مهم به دنیا ارائه کند.

 :C++مرحله ی بعد

در دهه ی 1960 برنامه نویسی ساخت یافته متولد شد و زبان هایی مثل زبان  C نیز بر مبنای این روش برنامه نویسی طراحی شده بودند. این روش برنامه نویسی برای اولین بار به برنامه نویسان این توانایی را می داد که برنامه های نسبتا پیچیده را تولید کنند. اگرچه با روش برنامه نویسی ساخت یافته پروژه اندازه ی خاصی پیدا می کند اما پیچیده گی و اندازه ی زیاد در اکثر پروژه ها به حدی می رسد که مدیریت پروژه به مشکل بر می خورد. برای حل این مشکل یک روش برنامه نویسی جدید به نام برنامه نویسی شی گرا طراحی شد که به کمک آن می توان برنامه های پیچیده را سازماندهی کرد.

C++ به وسیله ی Bjarne Stroustrup در سال 1979 اختراع شد و در ابتدا اسم آن را “C به همراه کلاس ها” گذاشته بود. سپس در سال 1983 نامش به C++ تغییر کرد. جد C++ زبان C است با این تفاوت که C++ خود را به مفهوم شی گرایی مجهز نموده است. در واقع ساخت C++ تلاشی برای خلق یک زبان برنامه نویسی کاملا جدید نبوده است. در عوض تلاشی برای بهبود و موفق تر شدن زبان C بوده است.

آماده شدن صحنه برای جاوا

در انتهای دهه ی 1980 و اوایل دهه ی 1990 برنامه نویسی شی گرا با C++ انجام می شد و برای مدتی تصور می شد که برنامه نویسان در نهایت بهترین زبان را یافته اند. چون C++ توانسته بود بازدهی بالا و سبک عناصر C را به همراه الگوی شی گرایی را به بهترین نحو در کنار یکدیگر به کار گیرد. اما در طول چند سال با گسترده تر شدن شبکه ی جهانی وب و اینترنت زمینه برای انقلابی دیگر در برنامه نویسی فراهم شد.

خلق جاوا

James Gosling و همکارانش در سال 1991 در طی 18 ماه اولین نسخه از جاوا را ارائه دادند. اسم این زبان در ابتدا “Oak” بود و سپس در سال 1995 به “Java” تغییر نام داد. بر خلاف تصور عموم اولین انگیزه ای که موجب پدید آمدن زبان جاوا شد اینترنت نبود بلکه نیاز به پدید آمدن زبانی بود که وابسته به پلتفرم نباشد و روی همه ی سیستم عامل ها اجرا شود.  دومین دلیل و شاید مهمترین دلیل که نقش مهمی د رآینده ی جاوا بازی کرد، شبکه ی جهانی وب بود. علی رغم شباهت مهمی که جاوا و C++ به یکدیگر دارند جاوا نسخه ی اینترنتی C++ نیست. اگرچه برنامه نویسان C++ برای یادگیری و به کار گرفتن جاوا مسیر بسیار راحتی دارند. و همچنین نکته ای که در این جا مطرح است جاوا طراحی نشده است برای آن که جایگزین C++ شود بلکه جاوا برای حل یکسری مسائل طراحی شده است در حالی که C++ برای حل مسائل متفاوت دیگری طراحی شده است. و این دو می توانند سال های سال در کنار یکدیگر همزیستی داشته باشند. در آخر می توان این گونه جمع بندی کرد که جاوا برای برنامه نویسی اینترنت طراحی شده است در حالی که C برای برنامه نویسی سیستمی طراحی شده است.

خلق پایتون

پایتون یک زبان برنامه نویسی همه منظوره و سطح بالا است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. در ابتدا توسط Guido van Rossum در سال 1991 طراحی و توسط بنیاد نرم افزار پایتون توسعه یافت. عمدتاً برای تأکید بر خوانایی کد توسعه داده شد و syntax آن به برنامه نویسان اجازه می دهد تا مفاهیم را در خطوط کمتری از کد بیان کنند.

بیایید عمیق تر کاوش کنیم:

در اواخر دهه 1980، تاریخ در شرف نگارش بود. آن زمان بود که کار روی پایتون شروع شد. بلافاصله پس از آن، Guido Van Rossum در دسامبر 1989 کار مبتنی بر اپلیکیشن خود را توسط Centrum Wiskunde & Informatica (CWI) که در هلند واقع شده است، آغاز کرد. این ابتدا به عنوان یک پروژه سرگرمی شروع شد زیرا او به دنبال یک پروژه جالب بود تا او را در کریسمس مشغول نگه دارد. زبان برنامه نویسی که گفته می شود موجب موفقیت پایتون شد، زبان برنامه نویسی ABC است که رابطی با سیستم عامل Amoeba داشت و دارای ویژگی مدیریت خطا بود. او قبلاً به ایجاد ABC کمک کرده بود و مشکلاتی را در ABC دیده بود اما بیشتر ویژگی های آن  را دوست داشت. پس از آن کاری که او واقعاً بسیار هوشمندانه انجام داد. او از syntax مربوط به ABC و برخی از ویژگی های خوب آن استفاده کرد. همچنین با شکایات زیادی همراه بود، بنابراین او آن مشکلات را به طور کامل برطرف کرد و یک زبان برنامه نویسی خوب ایجاد کرد که تمام نقص ها را برطرف کرده بود. الهام‌بخش این نام از برنامه تلویزیونی بی‌بی‌سی – «سیرک پرنده مونتی پایتون» گرفته شد، زیرا او از طرفداران سرسخت این برنامه تلویزیونی بود و همچنین می‌خواست یک نام کوتاه، منحصر به فرد و کمی مرموز برای اختراع خود داشته باشد و به همین دلیل نام آن را پایتون گذاشت! او مدتی طولانی برای گوگل کار می کرد، اما در حال حاضر، در Dropbox کار می کند.

این زبان سرانجام در سال 1991 منتشر شد. زمانی که منتشر شد، از کدهای بسیار کمتری برای بیان مفاهیم استفاده می‌کرد، وقتی آن را با جاوا، C++ و C مقایسه می‌کنیم. فلسفه طراحی آن نیز بسیار خوب بود. هدف اصلی آن ارائه خوانایی کد و بهره وری پیشرفته توسعه دهندگان است. هنگامی که منتشر شد، بیش از حد کافی توانایی برای ارائه کلاس‌ها با ارث بری، چندین نوع داده اصلی، مدیریت خطا  و توابع داشت.

همچنین از صفحات زیر دیدن فرمایید:
کارآموزی پایتون برای بیولوژيست‌ها
خدمات و تجهیزات آزمایشگاهی 
مطالب علمی بیشتری را در ویکی ژن مطالعه فرمایید…