مقدمه‌ای بر سندرم سروتونین
سندرم سروتونین زمانی است که بدن شما مقدار زیادی ماده شیمیایی به نام سروتونین داشته باشد، که معمولاً به دلیل مصرف دارو یا ترکیبی از داروها است.
بدن شما برای برقراری ارتباط سلول های مغزی و سایر سلول های سیستم عصبی با یکدیگر سروتونین می سازد. محققان فکر می کنند کمبود سروتونین در مغز شما می تواند در افسردگی نقش داشته باشد. اما مقدار زیاد آن می تواند منجر به فعالیت شدید سلول عصبی و علائم خطرناک شود.
علائم سندرم سروتونین
علائم سندرم سروتونین اغلب ساعت ها پس از مصرف داروی جدیدی که روی سطح سروتونین شما تأثیر می گذارد یا پس از بالا بردن دوز داروی فعلی ، شروع می شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گیجی
- تحریک یا بی قراری
- مردمک چشم گشاد شده
- سردرد
- تغییر فشار خون و / یا دما
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- ضربان قلب سریع
- لرزش
- از دست دادن کنترل عضلات یا انقباض عضلات
- لرز و مورمور شدن
- تعریق شدید
در موارد شدید ، سندرم سروتونین می تواند تهدید کننده زندگی باشد . علائم آن عبارتند از:
- تب شدید
- تشنج
- ضربان قلب ناهماهنگ
- از هوش رفتن
علل و عوامل خطر سندروم سروتونین
یک سری داروها معمولاً سبب بروز سندروم سروتونین می شود، به ویژه داروهای ضد افسردگی. اگر دو یا چند دارو یا مکمل مصرف کنید که بر سطح سروتونین تأثیر می گذارد ، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید.
مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) معمول ترین داروی ضد افسردگی هستند. آن ها سطح سروتونین را افزایش می دهند. این داروها عبارتند از:
- سیتالوپرام (Celexa)
- اسکیتالوپرام (لکساپرو)
- فلوکستین (Prozac)
- فلووکسامین (Luvox)
- پاروکستین (Paxil)
- سرترالین (Zoloft)
بررسی اجمالیسندرم سروتونین یک واکنش دارویی جدی است. علت بروز آن مصرف داروهایی است که سطح بالایی از سروتونین را در بدن ایجاد می‌کنند.
سروتونین (Serotonin) یک ماده شیمیایی است که بدن به طور طبیعی تولید می‌کندو برای عملکرد سلول‌های عصبی و مغز مورد نیاز است. اما سروتونین بیش از حد باعث ایجاد علائم و نشانه‌هایی می‌شود که می‌توانند از خفیف (لرز و اسهال) تا شدید (سفتی عضلانی، تب و تشنج) متغیر باشند. سندرم سروتونین شدید در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به مرگ شود.
سندرم سروتونین ممکن است زمانی رخ دهد که دوز برخی داروها را افزایش دهید یا شروع به مصرف یک داروی جدید کنید. این عارضه اغلب به دلیل ترکیب داروهای حاوی سروتونین مانند داروهای میگرن و داروهای ضد افسردگی ایجاد می‌شود. برخی از داروهای غیر قانونی و مکمل‌های غذایی با سندرم سروتونین مرتبط هستند.
اشکال خفیف‌تر سندرم سروتونین ممکن است ظرف یک یا دو روز پس از قطع داروهایی که باعث ایجاد علائم می‌شوند و گاهی اوقات پس از مصرف داروهایی که سروتونین را مسدود می‌کنند از بین بروند.
علائم سندرم سروتونین معمولاً در عرض چند ساعت پس از مصرف داروی جدید یا افزایش دوز دارویی که قبلاً مصرف کرده اید، بروز می‌کند.
این علائم و نشانه‌ها عبارتند از:
- آشفتگی یا بی قراری
- بیخوابی
- گیجی
- ضربان قلب سریع و فشار خون بالا
- گشاد شدن مردمک چشم
- از دست دادن هماهنگی عضلانی یا انقباض عضلات
- فشار خون بالا
- سفتی عضلانی
- تعریق شدید
- اسهال
- سردرد
- لرزیدن
- مور مور شدن
سندرم سروتونین شدید می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد. علائم این حالت عبارتند از:
- تب شدید
- لرزش
- تشنج
- ضربان قلب نامنظم
- بی هوشی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر پس از شروع یک داروی جدید یا افزایش دوز دارویی که قبلاً مصرف کرده اید، مشکوک به ابتلا به سندرم سروتونین هستید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس بروید. اگر علائم شدید یا در حال بد تر شدن به شکل سریعی دارید، فوراً به دنبال درمان اورژانسی باشید.
علل
تجمع بیش از حد سروتونین در بدن علائم سندرم سروتونین را ایجاد می‌کند.
به طور معمول، سلول‌های عصبی در مغز و نخاع سروتونین تولید می‌کنند که به تنظیم توجه، رفتار و دمای بدن کمک می‌کند.
سایر سلول‌های عصبی بدن نیز – عمدتاً در روده‌ها – سروتونین تولید می‌کنند. سروتونین در تنظیم فرآیند گوارش، جریان خون و تنفس نقش دارد.
اگرچه ممکن است مصرف تنها یک دارو که سطح سروتونین را افزایش می‌دهد، در برخی افراد باعث سندرم سروتونین شود اما این وضعیت اغلب زمانی رخ می‌دهد که افراد داروهای خاصی را با یکدیگر ترکیب و مصرف می‌کنند.
به عنوان مثال، اگر یک داروی ضد افسردگی همراه با داروهای میگرن مصرف می‌کنید، ممکن است سندرم سروتونین رخ دهد. همچنین این عارضه ممکن است در صورت مصرف یک داروی ضد افسردگی همراه با داروهای ضد درد اپیوئیدی نیز رخ دهد.
یکی دیگر از علل سندرم سروتونین مصرف بیش از حد عمدی داروهای ضد افسردگی است.
تعدادی از داروهای بدون نسخه و تجویزی ممکن است با سندرم سروتونین، به ویژه داروهای ضد افسردگی مرتبط باشند. داروهای غیر قانونی و مکمل‌های غذایی نیز ممکن است با این بیماری مرتبط باشند.
داروها و مکمل‌هایی که به طور بالقوه می‌توانند باعث سندرم سروتونین شوند، عبارتند از:
- مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (Selective serotonin reuptake inhibitors یا SSRIs)، داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام (citalopram یا Celexa)، فلوکستین (پروزاک یا fluoxetine)، فلووکسامین (Luvox یا fluvoxamine)، اسیتالوپرام (escitalopram یا Lexapro)، پاروکستین (Paxil، Pexeva، Brisdelle) و سرترالین (Zoloft یا sertraline)
- مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs یا Serotonin and norepinephrine reuptake inhibitors)، داروهای ضد افسردگی مانند دسوونلافاکسین (desvenlafaxine یا Pristiq)، لوومیلناسیپران (levomilnacipran یا Fetzima)، میلناسیپران (milnacipran یا Savella)، دولوکستین (Cymbalta، Drizalma Sprinkle) و ونلافاکسین (venlafaxine یا Effexor XR)
- بوپروپیون (Zyban، Wellbutrin SR، Wellbutrin XL): یک داروی ضد افسردگی و اعتیاد به تنباکو
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین (amitriptyline) و نورتریپتیلین (nortriptyline یا Pamelor)
- مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs یا Monoamine oxidase inhibitors)، داروهای ضد افسردگی مانند ایزوکاربوکسازید (مارپلان یا isocarboxazid) و فنلزین (ناردیل یا phenelzine)
- داروهای ضد میگرن، مانند کاربامازپین (Tegretol، Carbatrol، سایرین) والپروئیک اسید و تریپتان‌ها که شامل آلموتریپتان (almotriptan)، ناراتریپتان (Amerge) و سوماتریپتان (Imitrex، Tosymra، و غیره) است.
- داروهای ضد درد، مانند داروهای ضد درد شبه افیونی شامل کدئین، فنتانیل (Duragesic، Abstral، دیگران)، هیدروکودون (Hysingla ER)، مپریدین (Demerol)، اکسی کدون (Oxycontin، Roxicodone، دیگران) و ترامادول (Ultram، ConZip)
- لیتیوم (Lithobid)، تثبیت کننده خلق و خو
- مواد مخدر غیر قانونی، از جمله ال اس دی (LSD)، اکستازی، کوکائین و آمفتامین‌ها (amphetamines)
- مکمل‌های گیاهی، از جمله مخمر سنت جان (St. John’s wort)، جینسینگ و جوز هندی
- داروهای بدون نسخه سرفه و سرماخوردگی حاوی دکسترومتورفان (دلسیم یا dextromethorphan)
- داروهای ضد تهوع مانند گرانیسترون (Sancuso، Sustol)، متوکلوپرامید (Reglan)، دروپریدول (Inapsine) و اندانسترون (Zofran)
- Linezolid (Zyvox): یک آنتی بیوتیک
- ریتوناویر (Norvir): یک داروی ضد رتروویروسی که برای درمان HIV استفاده می‌شود.
عوامل خطرزا
برخی از افراد بیشتر از سایرین تحت تأثیر داروها و مکمل‌هایی که باعث سندرم سروتونین می‌شوند، قرار می‌گیرند اما این عارضه در هر فردی ممکن است رخ دهد.
شما در معرض خطر ابتلا به سندرم سروتونین هستید، اگر:
- اخیراً شروع به مصرف یا افزایش دوز دارویی کرده اید که سطح سروتونین را افزایش می‌دهد.
- بیش از یک داروی شناخته شده برای افزایش سطح سروتونین مصرف می‌کنید.
- مکمل‌های گیاهی که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند مصرف می‌کنید.
- از داروی غیر قانونی استفاده می‌کنید که سطح سروتونین را افزایش می‌دهد.
عوارض
معمولاً وقتی سطح سروتونین به سطح اولیه خود بازگردد، این بیماری هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.
در صورت عدم درمان، سندرم سروتونین شدید می‌تواند منجر به بیهوشی و مرگ شود.
پیشگیری
مصرف بیش از یک داروی مرتبط با سروتونین یا افزایش دوز داروهای مرتبط با سروتونین خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش می‌دهد. بدانید چه داروهایی مصرف می‌کنید و فهرست کاملی از داروهای خود را با پزشک یا داروساز خود در میان بگذارید.
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده بعد از مصرف دارو علائمی را تجربه کردید، حتما با پزشک خود صحبت کنید.
همچنین در مورد خطرات احتمالی با پزشک خود صحبت کنید. مصرف هیچ دارویی را به تنهایی قطع نکنید. اگر پزشک شما داروی جدیدی را تجویز می‌کند، مطمئن شوید که او از تمام داروهای دیگری که مصرف می‌کنید مطلع است، به خصوص اگر از بیش از یک پزشک نسخه دریافت می‌کنید.
اگر شما و پزشکتان به این نتیجه رسیدید که مزایای ترکیب برخی از داروهای مؤثر بر سطح سروتونین بر خطرات آن بیشتر است، نسبت به میزان احتمال بروز سندرم سروتونین هوشیار باشید.
تشخیص
هیچ آزمایشی نمی‌تواند تشخیص سندرم سروتونین را تایید کند. پزشک شما با رد احتمالات دیگر، بیماری را تشخیص می‌دهد.
پزشک شما احتمالاً با سؤال در مورد علائم، سابقه پزشکی و هر دارویی که مصرف می‌کنید شروع می‌کند. پزشک شما همچنین معاینه فیزیکی انجام خواهد داد.
برای اطمینان از اینکه علائم شما ناشی از سندرم سروتونین است و دلیل دیگری ندارد، پزشک ممکن است از آزمایشاتی در رابطه با موارد زیر استفاده کند:
- سطوح هر دارویی را که استفاده می‌کنید اندازه گیری کند.
- علائم عفونت را بررسی کند.
- عملکردهای بدن را که ممکن است تحت تأثیر سندرم سروتونین قرار گیرند بررسی کند.
تعدادی از شرایط می‌توانند علائمی مشابه علائم سندرم سروتونین ایجاد کنند. علائم جزئی می‌تواند ناشی از چندین بیماری باشد. علائم متوسط و شدید مشابه علائم سندرم سروتونین ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- واکنش جدی به برخی داروها، مانند برخی از داروهای بی حس کننده، داروهای ضد روان پریشی و سایر عواملی که این واکنش‌های شدید را ایجاد می‌کنند.
- مصرف بیش از حد داروهای غیر قانونی، داروهای ضد افسردگی یا سایر داروهایی که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند.
- آسیب‌های مرتبط با مصرف مواد مخدر غیر قانونی
- ترک شدید الکل
پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای رد سایر علل علائم شما تجویز کند. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش خون و ادرار
- اشعه ایکس قفسه سینه
- سی تی اسکن
- تپ ستون فقرات (پنکسیون کمری یا Spinal tap یا lumbar puncture)
روند درمان
درمان سندرم سروتونین به شدت علائم شما بستگی دارد.
- اگر علائم شما جزئی است، مراجعه به پزشک و قطع مصرف دارویی که باعث ایجاد مشکل می‌شود کافی است.
- اگر علائمی دارید که پزشکتان را نگران می‌کند، ممکن است لازم باشد به بیمارستان بروید. ممکن است پزشک از شما بخواهد چند ساعت در بیمارستان بمانید تا از بهبود علائمتان مطمئن شود.
- اگر سندرم سروتونین شدید دارید، به دوره درمانی فشرده در بیمارستان نیاز خواهید داشت.
بسته به علائم خود، ممکن است روش‌های درمانی زیر را دریافت کنید:
- شل کننده‌های عضلانی: بنزودیازپین‌ها (Benzodiazepines)، مانند دیازپام (Valium، Diastat) یا لورازپام (آتیوان یا lorazepam)، می‌توانند به کنترل بیقراری، تشنج و سفتی عضلات کمک کنند.
- عوامل مسدود کننده تولید سروتونین: اگر سایر درمان‌ها مؤثر نبودند، داروهایی مانند سیپروهپتادین (cyproheptadine) می‌توانند با مسدود کردن تولید سروتونین به شما کمک کنند.
- اکسیژن و مایعات داخل وریدی (IV): تنفس اکسیژن از طریق ماسک به حفظ سطح اکسیژن در خون شما کمک می‌کند و مایعات IV برای درمان کم آبی و تب استفاده می‌شود.
- داروهایی که ضربان قلب و فشار خون را کنترل می‌کنند: این داروها ممکن است شامل اسمولول (esmolol یا Brevibloc) یا نیتروپروساید (nitroprusside یا Nitropress) برای کاهش ضربان قلب یا فشار خون بالا باشد.
اگر فشار خون شما خیلی پایین باشد، پزشک ممکن است به شما فنیل افرین (phenylephrine یا Vazculep) یا اپی نفرین (epinephrine، آدرنالین، اپی پن و دیگران) بدهد.
- یک لوله تنفسی و دستگاه و دارویی برای بی حس کردن عضلات شما: در صورت داشتن تب بالا ممکن است به این روش درمانی نیاز داشته باشید.
اشکال خفیف‌تر سندرم سروتونین معمولاً طی 24 تا 72 ساعت پس از قطع داروهایی که میزان سروتونین را افزایش می‌دهند از بین می‌روند. شما ممکن است نیاز به مصرف داروهایی داشته باشید تا اثرات سروتونین موجود در بدن شما را مسدود کند.
با این حال، علائم سندرم سروتونین ناشی از برخی داروهای ضد افسردگی ممکن است چندین هفته طول بکشد تا به طور کامل از بین بروند. این داروها نسبت به سایر داروهایی که می‌توانند باعث سندرم سروتونین شوند، مدت بیشتری در سیستم بدنی شما باقی می‌مانند.
آماده شدن برای مراجعه به پزشک
از آن جایی که سندرم سروتونین می‌تواند یک وضعیت تهدید کننده زندگی باشد، در صورت بدتر شدن یا بروز علائم شدید به دنبال درمان اورژانسی باشید.
اگر علائم شما شدید نیست، احتمالاً می‌توانید با مراجعه به پزشک خانواده یا یک پزشک عمومی شروع کنید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری باید داشته باشید.
آنچه شما می‌توانید انجام دهید:
- از هر مرحله قبل از قرار ملاقاتی که باید انجام دهید آگاه باشید. هنگامی که قرار ملاقات می‌گذارید، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مانند ترک هر یک از داروها یا مکمل‌های فعلی که مصرف می‌کنید.
- هر گونه علائمی را که تجربه می‌کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
- اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله تنش‌های عمده یا تغییرات اخیر موجود در زندگیتان را یادداشت کنید.
- فهرستی از تمام داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را تهیه کنید.
- در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات به یاد آوردن تمام اطلاعاتی که در یک قرار ملاقات به شما داده می‌شود دشوار است. کسی که شما را همراهی می‌کند ممکن است مطلبی را که از متوجه نشده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
- سوالاتتان را برای پرسیدن از پزشک بنویسید.
تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می‌کند
- آیا سندرم سروتونین به احتمال زیاد باعث علائم من می‌شود یا ممکن است علت چیز دیگری باشد؟
- به غیر از محتمل ترین علت، سایر علل احتمالی علائم من چیست؟
- به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
- بهترین اقدام چیست؟
- رویکرد‌های اولیه ای که پیشنهاد می‌کنید چیستند؟
- من مشکل سلامتی دیگری نیز دارم. چگونه می‌توانم آن‌ها را با هم مدیریت کنم؟
- آیا هنوز هم می‌توانم داروهایی را که برایم تجویز شده است مصرف کنم، یا باید آن‌ها را جایگزین کرده یا دوز را تغییر دهم؟
- آیا محدودیت‌هایی وجود دارد که باید رعایت کنم، مانند اجتناب از مصرف برخی داروها یا مکمل‌ها؟
همچنین بخوانید:
- تومورهای کارسینوئید ریه چیست؟ انواع، علائم و درمان
- تفاوت بیماری حاد و بیماری مزمن
- سندروم مارفان: علائم، علل، تشخیص و درمان
- آلرژی غذایی و عدم تحمل غذایی و تفاوت آن ها
- سندرم کاودن
مترجم: فاطمه فریادرس
۲۰ سال ماپروتیلین ۲۵ خوردم چون تولید نمیشه این اواخر نصف ۷۵ که الان اونم نیس از قبل مقداری دارم الان واسه جایگزینی یک چهارم اس سیتالوپرام ۱۰ میخورم و دوباره ظرف چند روز ماپروتیلین رو به ۲۵ رسوندم با بریدن یه تکه از قرص دیازپام ۵ سالهاس میخورم آیا این ترکیب درسته و بتدریج میشه ماپروتیلین رو کم و اس سیتالوپرام رو تا ۱۰ افزایش بدم کاملا تدریجی . ویتامین ب۶ اضافه کردم
این نوع تغییر دارویی بهتر است با کمک روانپزشک انجام شود تا اگر اضطراب یا بیخوابی برگشت، بتوانید سریع تنظیمش کنید.
سلام من دوز بالای ونلافاکسین به مدت ۲۰ روز خوردم البته دکتر دوز گفته بود با این حال که به من نمیساخت ولی من ادامه دادم که یک روز بعد از خوردن به چشمام و بالای سرم فشار زیادی وارد شد بعد فلوکسامین ۵۰ خوردم که همین حالت اتفاق افتاد الان فلوکستین ۱۰ میخورم که فشارش خیلی کمتر شده ولی با خوردن تنقلات مفید مثل تخمه و پسته و میوه باز هم فشار وارد می‌شود برای درمان باید چی کار کنم ممنون از شما
از پزشک خود مشورت بگیرید
برای سندروم سروتنتین
میتونم آلپرازولام بخورم
آلپرازولام، که یک داروی بنزودیازپین است، برای درمان اضطراب و برخی دیگر از شرایط پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو بیشتر بر گیرنده‌های GABA در مغز تأثیر می‌گذارد و معمولاً برای درمان سندرم سروتونین توصیه نمی‌شود.
نکات مهم در مورد استفاده از آلپرازولام در زمان سندرم سروتونین:
مشاوره با پزشک: در صورتی که فکر می‌کنید ممکن است دچار سندرم سروتونین شده‌اید، فوراً با یک پزشک مشورت کنید. مصرف آلپرازولام یا هر داروی دیگر بدون تجویز پزشک می‌تواند خطرناک باشد.
تاثیرات آلپرازولام: اگرچه آلپرازولام ممکن است به کاهش برخی از علائم اضطراب که به ندرت در سندرم سروتونین دیده می‌شود کمک کند، اما این دارو به عنوان یک راهکار درمانی برای سندرم سروتونین شناخته شده نیست و نباید به منظور کنترل این سندرم استفاده شود.
درمان مناسب: درمان سندرم سروتونین معمولاً شامل قطع داروهایی می‌شود که باعث بروز این وضعیت شده‌اند و ممکن است شامل استفاده از داروهایی باشد که مستقیماً سطوح سروتونین را کاهش می‌دهند.
نظارت دقیق: بیمارانی که دچار سندرم سروتونین هستند نیاز به نظارت پزشکی دقیق و فوری دارند تا از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری شود.
در نهایت، در صورت بروز علائم سندرم سروتونین، بهترین اقدام مراجعه به مرکز درمانی است تا تحت نظارت پزشکی قرار گیرید. استفاده خودسرانه از داروها می‌تواند وضعیت را وخیم‌تر کند.
سلام وقت بخیر.من ی مدت دپوکستین استفاده میکردم الا چند روزه دل درد و دل پیچه گرفتم.امکانش هست ک از مصرف قرص ها باشه؟؟؟
به پزشک مراجعه کنید
با سلام
آیا آسنترا و ترازودون رو میشه با هم مصرف کرد باعث سندروم سروتونین نمیشه ؟
مصرف همزمان آسنترا (سرترالین) و ترازودون می‌تواند خطر بروز سندروم سروتونین را افزایش دهد. این ترکیب باید با احتیاط و تحت نظر دقیق پزشک مصرف شود. اگر هرگونه علائم نگران‌کننده یا غیرعادی را تجربه کردید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
سلام وقت بخیر
آیا مصرف هیدروکسی تریپتوفان برای افزایش سطح سروتونین مناسب است؟
مصرف 5-HTP ممکن است برای برخی افراد مناسب باشد و به افزایش سطح سروتونین کمک کند، اما باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود. اگر شما علائم مرتبط با سطح پایین سروتونین دارید، بهتر است ابتدا با یک پزشک مشورت کنید تا بهترین روش درمانی برای شما تعیین شود.
سلام.بیش از۱۰ ساله که سرترالین مصرف میکنم.وقبل ازآن سالها داروهای میگرن.اضطراب واسترس همچنان هست.ازبابتی که در بهبودروان نتیجه ای ندیدم؛میخواستم قطع کنم،اما نمیدونم چطوری؟گاهی یکی دو روز خوردنشو فراموش می کنم.اما وقتی میبینم رفتارعصبی دارم؛دوباره شروع میکنم.کمک میخوام.آیا میتونم قطعش کنم؟چطوری؟ وآیا راه حلی هست که بدون این قرص ازاسترس وافسردگی نجات پیدا کنم؟ مدت زیادی هم کلردیازپوکساید۵ میخوردم که دارم یواش یواش اونو قطع میکنم.ممنون از یاری شما
به پزشک متخصص اعصاب و روان مراجعه کنید
سلام.خسته نباشید بنده دو ماه هست که بخاطر وسواس فکزی عملی توسط پزشک فلووکسامین 100 مصرف میکنم توی دو روز اخیر دو تا ترامادول 100 مصرف کردم و احساس میکنم دچار علائم سندروم سرتونین (تعریق زیاد و لرزش و گرفتگی عضلات) شدم.ایا با قطع مصرف ترامادول میتونم درمان بشم یا باید هر دو داروی ترامادول و فلووکسامین رو قطع کنم؟ ایا خود به خود درمان میشم؟ ممنون
به پزشک مراجعه کنید و از مصرف یا قطع کردن خودسر دارو خودداری کنید
من دچار سندرم سروتونین هستم کمکم کنید
به پزشک متخصص مراجعه کنید
من داروی سیتالوپرام میخوردم سالها ودو ماه است که توسط پزشک گوش بخاطر سرگیجه قرص ونلافاکسین رو تجویز کردن با تریامترن اچ یک هفته اخیر سرماخورده بودم و در حال حاضر دچار بیقراری ششدید و لرز در بدن و تپش قلب هستم حتی قرص کلر دیاز پوکساید و آلپرازولام خوردم خوابن نمیبره .و احساس خیلی تنش شدید دارم ..چیکارکنم الاااان؟؟ خ اهش میکنم کمکم کنید
لطفا به پزشک متخصص مراجعه کنید و از مطالب اینترنتی و مصرف خودسر دارو بپرهیزید
سلام من دچار سندرم سروتونین شدم داریی که آن را ایجاد کرد را قطع کردم ۳ روزه که سیپرهپتادین با دوز بالا وهر ۶ ساعت مصرف میکنم اما تغییر در حالم ایجاد نشد مثلاً شدید کیجی ،تپش قلب و سردر شدید ،دل بهم خوردگی و..
سلام، این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات عمومی است لطفا به پزشک مراجعه کنید
سلام وقت بخیر من ب تشخیص متخصص بخاطر استفاده بیش از حد داروی افسردگی سندروم سروتونین شدید گرفتم پزشکم تشخیصش بستری در بیمارستان هست نمیدونم چیکار کنم
سلام، به پزشک متخصص خود اعتماد کنید و از مطالب اینترنتی بپرهیزید. این مطالب صرفا جهت افزایش اطلاعات هستند.
سلام من علاءم سندرم سرتونین.وهم علام پانیک.بیشتر شبیه سندرم سرتونین مباشه چون وقتی زیاد میخندم یهوی ی حالت آشفتگی در برم میگیره قرص سپیروهیتادین خوردم حالت بهتره شد ادامه بدم
با سلام،
هیچ دارویی را خودسر مصرف نکرده و فقط با پزشک خود مشورت کنید. این مطلب صرفا جهت علم‌آموزی است
سلام حدود ۲۰ سال داروهای ضد افسردگی مختلف با دوز بالا بدون وقفه استفاده کردم که منجر به لاغری، گرفتگی عضله شده و در حال حاضر از زندگی لذت نمی برم. لطفا راهنمایی بفرمایید. ممنون
با سلام. در این مورد بهتر است از روانشناس خود مشورت بگیرید.
همه داروهارو به ۴قسمت تقسیم کن وازهرکدام یک چهارم مصرف کن وبه روانشناس وروانکاو مراجعه کن تابدون دارو درمان شوی