گانگرنه چیست؟

گانگرن به معنی از بین رفتن بافت بدن به دلیل کمبود جریان خون یا عفونت جدی باکتریایی است. گانگرن معمولاً بر روی بازوها و پاها از جمله انگشتان پا و انگشتان دست تأثیر می گذارد ، همچنین می تواند در عضلات و اندام های داخل بدن مانند کیسه صفرا نیز دیده شود.

در صورت ابتلا به بیماری زمینه ای که می تواند به رگ های خونی شما آسیب برساند و بر جریان خون تأثیر بگذارد ، مانند دیابت یا سرخرگ های سخت (آترواسکلروز) خطر ابتلا به گانگرن بیشتر است.

درمان های گانگرن شامل جراحی برای بازگرداندن جریان خون و از بین بردن بافت های مرده ، آنتی بیوتیک در صورت وجود عفونت و اکسیژن درمانی بیش از حد است. هرچه گانگرن زودتر شناسایی و درمان شود ، احتمال بهبودی شما بیشتر است.

علائم

هنگامی که گانگرن بر روی پوست شما تأثیر می گذارد ، علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تغییر رنگ پوست – از رنگ پریده تا آبی ، بنفش ، سیاه ، برنز یا قرمز ، بسته به نوع گانگرن شما
  • تورم
  • تاول
  • درد ناگهانی و شدید و به دنبال آن احساس بی حسی
  • ترشحاتی با بوی بد از زخم نشت می کند
  • پوستی نازک ، براق یا پوستی بدون مو
  • پوستی که در اثر لمس احساس خنکی یا سرما می کند

اگر نوعی از گانگرن دارید که بر روی بافت های زیر سطح پوست شما تأثیر می گذارد ، مانند گانگرن گازی یا گانگرن داخلی ، ممکن است تب کم درجه ای نیز داشته باشید و به طور کلی احساس ناراحتی کنید.

اگر میکروب هایی که باعث ایجاد گانگرن در بدن شما شده اند ، شوک سپتیک ایجاد می شود. علائم و نشانه های شوک سپتیک عبارتند از:

  • فشار خون پایین
  • تب ، گرچه ممکن است دمای بدن برخی از افراد کمتر از 37 درجه سانتیگراد باشد
  • ضربان قلب سریع
  • سبکی سر
  • تنگی نفس
  • گیجی

انواع گانگرن

  • گانگرن خشک. این نوع گانگرن به صورت پوستی خشک و جمع شده است که به نظر می رسد قهوه ای تا آبی مایل به ارغوانی یا سیاه است. گانگرن خشک ممکن است به آرامی ایجاد شود. این بیماری معمولاً در افرادی که دیابت یا بیماری رگ های خونی مانند آترواسکلروز دارند ، رخ می دهد.
  • گانگرن مرطوب. در صورت وجود عفونت باکتریایی در بافت آسیب دیده ، از گانگرن مرطوب یاد می شود. تورم ، تاول زدن و ظاهر مرطوب از ویژگی های رایج گانگرن مرطوب است.

گانگرن مرطوب ممکن است پس از سوختگی شدید ، سرمازدگی یا آسیب دیدگی ایجاد شود. این اغلب در افراد دیابتی رخ می دهد که ناآگاهانه انگشت شست پا یا پا را زخمی می کنند. گانگرن مرطوب باید سریعاً درمان شود زیرا به سرعت گسترش می یابد و می تواند کشنده باشد.

  • گانگرن گاز. گانگرن گاز به طور معمول بر بافت عضلانی عمقی تأثیر می گذارد. اگر به گاز گانگرن مبتلا هستید ، ممکن است در ابتدا سطح پوست شما طبیعی به نظر برسد.

با بدتر شدن شرایط ، پوست شما ممکن است رنگ پریده شود و سپس خاکستری یا قرمز بنفش شود. به دلیل وجود گاز موجود در بافت ، پوست ممکن است حباب دار به نظر برسد و هنگامی که روی آن فشار می آورید صدای ترک خوردگی ایجاد کند.

گانگرن گاز معمولاً در اثر عفونت باكتری به نام Clostridium perfringens ایجاد می شود. باکتری ها در یک جراحت یا زخم جراحی جمع می شوند که فاقد منبع خون است. عفونت باکتریایی سمومی تولید می کند که گاز آزاد می کنند و باعث از بین رفتن بافت می شوند. مانند گانگرن مرطوب ، گانگرن گاز نیز یک وضعیت تهدید کننده زندگی است.

  • گانگرن داخلی. به گانگرنی که روی یک یا چند اندام شما مانند روده ، کیسه صفرا یا آپاندیس آسیب برساند ، گانگرن داخلی گفته می شود. این نوع گانگرن زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به اندام داخلی مسدود شود – به عنوان مثال ، هنگامی که روده شما از ناحیه عضله ضعیف شده در ناحیه معده (فتق) برآمده و پیچ خورده است.

اگر گانگرن داخلی درمان نشود ، می تواند کشنده باشد.

  • گانگرن فورنیر. گانگرن فورنیر اندام های تناسلی را درگیر می کند. مردان بیشتر مبتلا می شوند ، اما زنان نیز می توانند به این نوع گانگرن مبتلا شوند. عفونت در ناحیه تناسلی یا دستگاه ادراری باعث ایجاد این نوع گانگرن می شود.
  • قانقاریای ملنی. این نوع نادر گانگرن – که به آن گانگرن هم افزایی باکتریایی پیشرونده نیز گفته می شود – معمولاً از عوارض جراحی است. افراد مبتلا به گانگرن ملنی یکی دو هفته پس از عمل خود دچار ضایعات پوستی دردناک می شوند.

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه

4.2 / 5. تعداد رای دهندگان: 11

تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال می‌کنید