کمبود خواب خطر تشدید بیماری را از ۲۵ درصد به ۹۵ درصد افزایش می‌دهد.

فهرست مطالب نمایش

اخبار بیماری ها

مضر تر از سیگار – خواب ناکافی می تواند بیماری ریوی را تشدید کند

برخی از بیماران ریوی حال وخیم‌تری نسبت به بقیه ی بیماران دارند. آیا خواب ناکافی می‌تواند علت آن باشد؟

بر اساس مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو (UCSF) انجام شد، خواب کم یا آشفته ممکن است تأثیر مخرب‌تری از سیگار کشیدن بر افراد مبتلا به بیماری‌های ریوی داشته باشد.

کمبود خواب خطر تشدید بیماری را از 25 درصد به 95 درصد افزایش می‌دهد.

این مطالعه نشان داد که خواب ناکافی می‌تواند در مقایسه با افرادی که خواب کافی دارند، شانس تشدید بیماری COPD(بیماری مزمن انسدادی ریه) را تا 95 درصد افزایش دهد. تشدید علائم که با افزایش تنگی نفس و سرفه ظاهر می‌شود، ممکن است در نهایت منجر به آسیب جبران‌ناپذیر ریه, تسریع روند این بیماری و افزایش میزان مرگ و میر شوند.

همچنین اخبار مرتبط بخوانید:

کم خوابی باعث اختلال بینایی و تخریب سلول‌های بنیادی قرنیه می‌شود!

حشرات تنها، مانند بسیاری از انسان‌ها، بیشتر غذا می‌خورند و کمتر می‌خوابند.

چرا آسم هنگام شب‌ تشدید می‌شود؟

یافته‌های این تحقیق در مجله ی علم خواب منتشر شد. به گفته نویسنده اصلی آرون باگ دانشجوی رشته ی پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو، رزیدنت بالینی در بخش ریه، مراقبت‌های ویژه، آلرژی و داروهای خواب و موسسه تحقیقات قلب و عروق: این دلایل ممکن است تا حدی توضیح دهند که چرا حال عمومی بیماران سیاه‌پوست آمریکا که مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه هستند اغلب بدتر از بیماران سفید پوست می‌باشد.

همچنین باگ در ادامه می‌گوید: سیاه‌پوستان آمریکا بیشتر در محله‌های فقیرنشین زندگی می‌کنند، جایی که کمتر پیش می‌آید مردم خواب راحتی داشته باشند . آنها ممکن است در فضاهای شلوغ با چند هم اتاقی زندگی کنند و از شرایط مناسبی مانند داشتن یک تخت خواب که خواب راحت به ارمغان می‌آورد محروم باشند و روی کاناپه بخوابند و ممکن است در شغلی با برنامه زمانی متفاوت کار کنند که باعث اختلال در زمان خواب می‌شود. با اشاره به اینکه تحقیقات نشان می‌دهد کمبود خواب با کاهش آنتی‌بادی‌ و سیتوکین‌های محافظ مرتبط است.

محققان 1647 بیمار مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریه را که در مطالعه چند مرکزی SPIROMICS در سراسر کشور که برای ردیابی پیشرفت بیماری و ارزیابی اثربخشی درمان ایجاد شده بود، تحت نظر گرفتند. محققان وقوع تشدید شدن وضعیت بیمار را – که به عنوان تشدید موقت علائمی که نیاز به درمان دارند – با اطلاعات گزارش شده در مورد کیفیت خواب در یک دوره سه ساله را بررسی کردند.

خواب ناکافی خطر تشدید بیماری را از ۲۵% به ۹۵% افزایش می‌دهد.

در شروع مطالعه، میانگین سنی شرکت کنندگان ۶۵ سال و میانگین مرحله بیماری متوسط بود. بیش از نیمی از شرکت کنندگان (۵۷٪) مرد بودند. ۸۰ درصد را سفیدپوستان و ۱۴ درصد سیاه پوستان آمریکایی تشکیل دادند. همه ی افراد سیگاری‌ یا ترک کرده بودند که در هنگام ثبت‌نام حداقل یک امتحان خواب از آن‌ها گرفته شد. محققان دریافتند که در مقایسه با شرکت‌کنندگانی که خواب مناسب داشتند، افرادی که از کیفیت خواب کمتری برخوردار بودند، ۲۵ درصد بیشتر احتمال داشت که در یک سال آینده علائمشان تشدید شود و در سال‌های آینده برای کسانی که بدترین حالت خواب را داشتند به ۹۵ درصد افزایش می‌یابد.

کمبود خواب خطر تشدید بیماری را از 25 درصد به 95 درصد افزایش می‌دهد.

به گفته باگ، این ممکن است تأثیر بیشتری نسبت به تأثیر سیگار کشیدن در یک دوره ۴۰ ساله در مقابل یک دوره ۶۰ ساله داشته باشد.

همانطور که انتظار می‌رفت، تعداد بیشتری از سیاه‌پوستان آمریکایی نسبت به شرکت کنندگان سفیدپوست خواب ناکافی داشتند: ۶۳ درصد در مقابل ۵۲ درصد.

باگ می‌گوید: «در حالی که عواملی مانند پوشش بیمه درمانی یا مشکلات تنفسی ممکن است نقش مهمی در شدت بیماری ایفا کنند، خواب ناکافی ممکن است زمانی که وضعیت اجتماعی سیاه‌پوستان آمریکایی بهبود می‌یابد اهمیت بیشتری پیدا کند. این می تواند به نوعی پارادوکس منجر شود. در کاهش یک عامل خطر، یک عامل خطر جدید – خواب ناکافی – ممکن است جای آن را بگیرد.

باگ گفت، داده‌های منتشر شده هنوز نشان می‌دهد که سیاه‌پوستان آمریکایی‌ حتی زمانی که عوامل اجتماعی-اقتصادی و شدت بیماری مزمن انسداد ریه در نظر گرفته شود، خواب ناکافی بیشتر خودش را نشان می‌دهد.

نویسنده مسئول و متخصص ریه نیتا تاکور، از دانشکده پزشکی کالیفرنیا سانفرانسیسکو، گفت: سوالات در مورد خواب اغلب توسط پزشکانی که بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسداد ریه را ارزیابی می‌کنند نادیده گرفته می‌شود. وی اضافه کرد: “بهداشت خواب و وسایلی که به خواب راحت کمک میکند ممکن است به طور قابل توجهی سلامت آنها را بهبود ببخشد.” خواب باید هم در کلینیک و هم در سطح جامعه/محله باید از اهمیت بیشتری برخوردار شود، جایی که می‌توان به عوامل ساختاری که باعث کاهش یافتن کیفیت خواب می‌شوند پرداخت.

منبع

مترجم: دیبا ضابطی