پیوند شدید COVID-19 با افزایش آنتی بادی‌های حمله کننده به خود !

بر اساس یک مطالعه جدید، بیماران مبتلا به COVID-19 در بیمارستان به طور قابل توجهی بیشتر از آنتی بادی‌ها، آنتی بادی‌هایی که به بافتهای خود و یا موادی که سلولهای ایمنی آنها در خون ترشح میکند، نگهداری میکنند.

اتوآنتی بادی‌ها میتوانند پیشگام اولیه بیماری خود ایمنی کامل باشند. PJ Utz، استاد ایمونولوژی و روماتولوژی در دانشگاه استنفورد میگوید: اگر به اندازه کافی از COVID-19 مریض شوید و در بیمارستان به سرانجام برسید، ممکن است حتی پس از بهبودی نیز از آن خارج نشوید.

دانشمندان به دنبال آنتی بادی در نمونه‌های خونی بودند که طی ماه‌های مارس و آوریل 2020 از 147 بیمار مبتلا به COVID-19 در سه بیمارستان وابسته به دانشگاه و از 48 گروه در Kaiser Permanente در کالیفرنیا گرفته شد. نمونه‌های خون گرفته شده از سایر اهداکنندگان قبل از همه گیری COVID-19 به عنوان کنترل استفاده شد.

محققان سطح آنتی بادی‌های هدف ویروس را شناسایی و اندازه گیری کردند. آنتی بادی‌های خودکار ؛ و آنتی بادی‌های ضد سیتوکین‌ها، پروتئین‌هایی که سلول‌های ایمنی برای ارتباط با یکدیگر و هماهنگی استراتژی کلی خود ترشح میکنند.

دانشمندان دریافتند که بیش از 60 درصد از کل بیماران مبتلا به COVID-19 در بیمارستان، در مقایسه با حدود 15 درصد افراد سالم، آنتی بادی‌های ضد سیتوکین را حمل میکردند. این میتواند نتیجه بیش از حد سیستم ایمنی بدن باشد که توسط یک عفونت شدید و طولانی مدت ایجاد میشود. یکی از محققان گفت، در مه جنگ، فراوانی سایتوکین ها ممکن است تولید اشتباه آنتی بادی هایی را که آنها را هدف قرار میدهد، از بین ببرد.

اگر هر یک از این آنتی بادی‌ها مانع از اتصال سایتوکین‌ها به گیرنده مناسب آن شوند، ممکن است سلول ایمنی گیرنده مورد نظر فعال نشود. این به نوبه خود ممکن است زمان بیشتری برای تکثیر ویروس بخرد و منجر به نتیجه بسیار بدتری شود.

ردیابی آنتی بادی‌های خودکار

برای حدود 50 بیمار، نمونه‌های خون گرفته شده در روزهای مختلف، از جمله روزی که برای اولین بار بستری شده بودند، در دسترس بود. این امر محققان را قادر میسازد تا پیشرفت آنتی بادی‌های خود را ردیابی کنند.

Utz میگوید: ظرف یک هفته پس از معاینه در بیمارستان، حدود 20 درصد از این بیماران آنتی بادی‌های جدیدی برای بافتهای خود ایجاد کرده بودند که روز پذیرش آنها وجود نداشت. در بسیاری از موارد، این سطوح اتوآنتی بادی مشابه آنچه در بیماریهای خودایمنی تشخیص داده شده مشاهده میکردید.

او هم‌چنین گفت: در برخی موارد، وجود آنتی بادی‌های تازه شناسایی شده نشان دهنده افزایش آنتی بادی‌هایی است که در سطوح پایین تحت رادار پرواز میکردند. ممکن است شوک التهابی به سیستم بیماران مبتلا به COVID-19 شدید باعث افزایش سطوح اتوآنتی بادی‌هایی شود که این افراد قبلاً پیش از عفونت حمل کرده بودند، و شاید بی ضرر.

او گفت: در موارد دیگر، تولید آنتی بادی‌های خودکار میتواند ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد ویروسی شبیه پروتئین‌های خود ما باشد.

این احتمال وجود دارد که در جریان یک عفونت SARS-CoV-2 ضعیف کنترل شده-که در آن ویروس برای مدت طولانی در اطراف است و در حالی که یک واکنش ایمنی شدید باعث میشود ذرات ویروس به قطعات تقسیم شود-سیستم ایمنی قطعات و تکه‌های ویروس را مشاهده میکند، که قبلاً ندیده بود. اگر هر یک از این قطعات ویروسی شباهت زیادی به یکی از پروتئین‌های خود ما داشته باشد، این میتواند باعث تولید آنتی بادی خودکار شود.

وی افزود که این یافته استدلال برای واکسیناسیون را تقویت میکند. واکسنهای COVID-19 تنها حاوی یک پروتئین-به اصطلاح پروتئین سنبله SARS-CoV-2-یا دستورالعملهای ژنتیکی برای تولید آن هستند. با واکسیناسیون، سیستم ایمنی هرگز در معرض بسیاری از پروتئین‌های ویروسی جدید قرار نمیگیرد و ممکن نیست با آنها اشتباه گرفته شود.

علاوه بر این، واکسیناسیون نسبت به یک عفونت واقعی بسیار ملتهب است، بنابراین احتمال اینکه سیستم ایمنی با تولید آنتی بادی علیه پروتئین‌های سیگنال دهنده خود یا بافت‌های بدن اشتباه گرفته شود کمتر وجود دارد.

وی گفت: بیمارانی که در واکنش به واکسیناسیون، به سرعت پاسخهای مناسب آنتی بادی را به پروتئین سنبله ویروسی نشان میدهند، احتمال ایجاد اتوآنتی بادی در آنها کمتر است.

شناسایی محرک‌های آنتی بادی

در واقع، یک مطالعه اخیر در Nature که Utz در آن مشارکت داشت، نشان داد که برخلاف عفونت SARS-CoV-2 ، واکسن COVID-19 تولید شده توسط Pfizer هیچ گونه نسل قابل تشخیص اتوآنتی بادی را در بین گیرندگان ایجاد نمیکند.

Utz گفت: اگر واکسن نزده‌اید و به خود میگویید، اکثر افرادی که به کووید مبتلا میشوند، از آن عبور میکنند و حالشان خوب است، به یاد داشته باشید که نمیتوانید از قبل بدانید که وقتی به کووید -19 مبتلا میشوید، یک مورد خفیف خواهد بود یا خیر.

در صورت ابتلا به یک مورد بد، میتوانید خود را برای یک عمر مشکل آماده کنید زیرا ممکن است ویروس خود ایمنی را از بین ببرد. ما هنوز نمیتوانیم بگوییم که شما قطعا به بیماری خود ایمنی مبتلا خواهید شد – ما هیچ موردی را مطالعه نکرده‌ایم بیماران به اندازه کافی میدانند که آیا این آنتی بادی‌ها هنوز یک یا دو سال بعد وجود دارند یا نه، اگرچه ما امیدواریم این موضوع را مطالعه کنیم – اما شما مطمئناً میتوانید. من نمیخواهم از این فرصت استفاده کنم.

Utz قصد دارد نمونه‌های خون افراد آلوده به SARS-CoV-2 را که بدون علامت هستند یا علائم خفیف COVID-19 داشته‌اند، مطالعه کند. این میتواند به تعیین اینکه آیا بیش فعالی بیش از حد سیستم ایمنی بدن، که در افراد با علائم خفیف یا بدون علامت رخ نمیدهد، منجر میشود یا این که شباهت مولکولی پروتئین‌های SARS-CoV-2 برای تحریک تولید آنتی بادی کافی است یا خیر.

Utz عضو Stanford Bio-X ، موسسه استنفورد برای مصونیت، پیوند و عفونت و موسسه تحقیقات بهداشت مادر و کودک استنفورد است.

مترجم: غزل زارعی

منبع