چرا پاسخ ایمنی واکسن از فردی به فرد دیگر متفاوت است؟

خلاصه:

دانشمندان به این یافته دست پیدا کردند که پاسخ ایمنی که حاصل از تزریق واکسن می‌باشد، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این تفاوت در میزان پاسخ ایمنی ایجاد شده را می‌توان در شدت التهاب ایجاد شده پس از تزریق مشاهده کرد.

واکسن‌ها ابزاری حیاتی در سلامت عمومی هستند که از افراد در برابر بیماری‌های حاد و کشنده محافظت می‌کنند. آنها با معرفی یک نسخه کوچک و ایمن از یک ویروس یا باکتری به عنوان حامل بیماری در بدن فعالیت می‌کنند، سبب پاسخ ایمنی می‌شوند و سلول‌های ایمنی را تحریک می‌کنند. این پاسخ منجر به تولید آنتی‌بادی‌هایی می‌شود که در صورت مواجهه با آن در آینده، می‌توانند عامل اصلی بیماری را شناسایی کرده و به آن هجوم ببرد.

واکسن‌ها در محافظت در برابر بیماری‌های عفونی بسیار موثر هستند، اما همه به یک اندازه به بیماری‌ها پاسخ نمی‌دهند. عوامل مختلفی وجود دارد که می‌تواند بر پاسخ ایمنی فرد به واکسیناسیون تأثیر بگذارد، از جمله نشانگرهای زیستی خاص در سیستم ایمنی. با این حال، قبلاً مشخص نبود که آیا این عوامل در همه انواع واکسن‌ها سازگار هستند یا خیر.

یک متاآنالیز اخیر که در Nature Immunology منتشر شده است، دلایل بیولوژیکی را روشن کرده است که چرا سیستم ایمنی برخی افراد به واکسیناسیون متفاوت پاسخ می‌دهد. این یافته‌ها پیامدهای مهمی برای توسعه و توزیع واکسن‌ها در سطح جهانی دارد.

به عنوان بخشی از یک سری مطالعات برای کنسرسیوم پروژه ایمونولوژی انسانی (HIPC)، شبکه‌ای از موسسات تحقیقاتی ملی که طیف واکنش‌ها به عفونت‌ها و واکسیناسیون‌های مختلف را مطالعه می‌کنند، محققان دانشگاه اموری ویژگی‌های مولکولی 820 جوان سالم را که با 13 واکسن مختلف (برای شناسایی نشانگرهای زیستی خاصی که پاسخ آنتی بادی به واکسن ایجاد می‌کنند)، ایمن شده بودند را تجزیه و تحلیل کردند.

شرکت کنندگان بر اساس سطح پاسخ التهابی قبل از واکسیناسیون به سه اندوتیپ یا گروه با بیان ژن مشترک تقسیم شدند: یک گروه با التهاب بالا، یک گروه با التهاب کم و یک گروه با التهاب متوسط. پس از مطالعه تغییرات ایمنی که در شرکت کنندگان پس از واکسیناسیون رخ داد، محققان دریافتند گروهی که بالاترین سطوح التهاب را قبل از واکسن داشتند، قوی ترین پاسخ آنتی بادی را داشتند.

Slim Fourati، دکترای تخصصی بیوانفورماتیک دانشگاه اموری و نویسنده اول مقاله، می‌گوید: “ما شگفت زده شدیم زیرا التهاب معمولاً به عنوان علامت بد نشان داده می‌شود. این داده‌ها نشان می‌دهد که برخی از انواع التهاب در واقع می‌توانند پاسخ قوی‌تری از واکسن ایجاد کنند.”

Fourati، دکتر Rafick-Pierre Sekaly، استاد و نویسنده ارشد مقاله، و تیمHIPC نشانگرهای زیستی خاصی را در میان این گروه و ویژگی‌های سلولی شناسایی کردند که نشانه‌های التهابی قبل از واکسیناسیون را مشخص می‌کنند، اطلاعاتی که می‌تواند برای پیش‌بینی میزان خوب بودن یک واکسن برای فرد مورد استفاده قرار گیرد که پاسخ ایمنی خوبی خواهد داد.”

Fourati می‌گوید: “با دانشی که ما اکنون در مورد ویژگی‌های سیستم ایمنی داریم قادر هستیم پاسخ ایمنی بالاتری ایجاد کنیم، واکسن‌ها را می‌توان برای القای این پاسخ و به حداکثر رساندن اثربخشی آن‌ها طراحی کرد. اما ما هنوز سوالات بیشتری برای پاسخ داریم.”

تحقیقات بیشتری برای تعیین علت این التهاب در بزرگسالان سالم مورد نیاز است. علاوه بر این، Fourati پیشنهاد می‌کند مطالعات آینده باید به این موضوع بپردازند که چگونه این نشانگرهای زیستی ویژگی محافظتی واکسن را در گروه‌های سنی بالاتر و در میان جمعیت‌هایی که دچار نقص ایمنی هستند، تسهیل می‌کنند.

این یافته‌ها که همزمان با سه مطالعه دیگر HIPC توسط محققان دانشکده پزشکی ییل، دانشگاه استنفورد، دانشگاه سینسیناتی، دانشکده پزشکی هاروارد و مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا منتشر شده‌اند، می‌توانند به بهبود پاسخ واکسن در همه افراد کمک کنند.

درک بهتر این که چگونه حالت‌های ایمنی مختلف قبل از واکسن بر پاسخ‌های آنتی‌بادی تأثیر می‌گذارند، امکان تغییر این حالت‌ها را در افراد آسیب‌پذیرتر باز می‌کند. به عنوان مثال، دانشمندان ممکن است به بیمارانی که پاسخ ایمنی ضعیف‌تری دارند، یک ادجوانت با واکسن برای تحریک ژن‌های التهابی مرتبط با ویژگی محافظتی بیشتر تجویز می‌کنند.

این کار به فعال کردن کارآزمایی‌های بالینی بهتر و کارآمدتر برای توسعه واکسن‌های جدید کمک می‌کند.

برنامه HIPC در سال 2010 تاسیس شد و در سال‌های 2015 و 2021 توسط بخش آلرژی، ایمونولوژی و پیوند NIAID تمدید شد.

همچنین بخوانید:

مترجم: امید آهنگریان ابهری

منبع

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه