وژس پروسکوئر VP

در سال 1898، Voges و Proskauer، برای اولین بار رنگ قرمزی را پس از افزودن هیدروکسید پتاسیم به محیط کشت هایی که بر روی آن ها ارگانیسم هایی رشد داده شده بود مشاهده کردند. بعدها، هاردن نشان داد که ایجاد رنگ قرمز در نتیجه تولید استیل متیل کاربینول است. در سال 1936 باریت با افزودن آلفا نفتول قبل از اضافه کردن هیدروکسید پتاسیم به محیط آزمایش، نتیجه آن را حساس تر کرد.

اصول آزمون VP

آزمون Voges-Proskauer (VP) برای تعیین اینکه آیا ارگانیسم از تخمیر گلوکز استیل متیل کاربینول تولید می کند یا خیر استفاده می شود. در صورت وجود، استیل متیل کاربینول در حضور ∝- نفتول، قلیای قوی (40٪ KOH) و اکسیژن اتمسفر به دی استیل تبدیل می شود. نفتول بخشی از روش اصلی نبود اما مشخص شد كه باریت به عنوان یك شدت دهنده رنگ عمل می كند و باید در ابتدا اضافه شود. سپس ترکیبات حاوی دی استیل و کوانیدین که در پپتونهای آبگوشت یافت می شوند، متراکم شده و یک پلیمر قرمز صورتی رنگ ایجاد می کنند.

محیط و معرف های آزمون VP

آبگوشت  MRVP (pH 6.9)

مواد لازم در هر لیتر آب دیونیزه:

• پپتون بافر = 7.0 گرم
• گلوکز = 5.0 گرم
• دی پتاسیم فسفات = 5.0 گرم

محدودیت های آزمون Voges – Proskauer (VP)

1. نتایج آزمایشات VP لازم است همراه با سایر آزمایش های بیوشیمیایی برای تمایز جنس و گونه ها در Enterobacteriaceae استفاده شود.
2. معرف های VP باید به ترتیب و با مقادیر مشخصی اضافه شوند در غیر این صورت ممکن است یک واکنش مثبت یا منفی کاذب رخ دهد.
3. تست VP را در طی 1 ساعت پس از افزودن معرف ها بخوانید. KOH و آلفا نفتول ممکن است واکنشی نشان دهند که رنگ مس مانندی ایجاد کنند، و باعث یک تفسیر مثبت کاذب شود.
4. برخی از ارگانیسم ها استوئین را از بین می برند، در نتیجه آزمایش های VP نامعتبر هستند.
5. تکان دادن لوله ها واکنش VP را افزایش می دهد.