ورودی و خروجی

برنامه ها برای ورود به داده ها نیاز دارند. این داده ها توسط برنامه مورد استفاده (پردازش) قرار می گیرند و در نتیجه داده ها (یا اطلاعات) خروجی می شوند.

داده ورودی

برنامه ها برای حل مشکلات نوشته شده اند. برای حل یک مشکل، یک برنامه به ورودی داده و داده یا اطلاعات خروجی نیاز دارد.

داده ها را می توان به روش های مختلفی وارد کرد:

• مستقیماً در برنامه نوشته شده است. به این کدنویسی سخت می گویند.
• توسط کاربر هنگام اجرای برنامه.
• از یک فایل یا منبع دیگر در هنگام اجرای برنامه.

این برنامه پایتون 3 را برای محاسبه محیط مربع در نظر بگیرید:

side_length = 5
perimeter = side_length * 4


print(perimeter)


داده های متغیر “side_length” به صورت سخت کدگذاری شده است، یعنی مستقیماً در برنامه نوشته شده است. اگر می خواستیم این داده ها را تغییر دهیم، باید به عقب برگردیم و برنامه را تغییر دهیم.

معمولاً بهتر است تا حد امکان از کدنویسی سخت خودداری کنید زیرا بازنویسی یک برنامه کامپیوتری فقط برای تغییر یک مقدار دشوار و وقت گیر است.

داده خروجی

پس از پردازش داده ها، برنامه ها اغلب نیاز به خروجی داده هایی دارند که تولید کرده اند. در پایتون، دستور print برای خروجی داده ها استفاده می شود.

این برنامه را در پایتون 3 در نظر بگیرید:


print (“Hello. Welcome to Geneiran. I’m sure you will have great time in here. We have a lot of plans for you to enhance your programming abilities”)
print (“everything in Geneiran is perfect so join us to be a member of this great family”)


این برنامه از دستور print به  این منظور استفاده کرده که نشان دهد چه پیامی را به عنوان خروجی به کاربر می خواهد تحویل دهد.

دستور print از براکت برای احاطه کردن دستوری که می خواهد چاپ کند استفاده می کند.

همچنین از صفحات زیر دیدن فرمایید:
کارآموزی پایتون برای بیولوژيست‌ها
خدمات و تجهیزات آزمایشگاهی 
مطالب علمی بیشتری را در ویکی ژن مطالعه فرمایید…