اخبار علمی, مطالب
مناطق مغزی تخصص یافته
مرور اخبار بد و ناراحت کننده از طریق شبکه های اجتماعی، عادتی است که به نظر می رسد متاسفانه در دوران همه گیری کووید 19، بیش از پیش رایج شده است.
عملکرد زیستی مغز ممکن است در این پدیده نقش داشته باشد. محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس مناطق و سلول های خاصی را در مغز شناسایی کرده اند که وقتی فردی می خواهد درباره اتفاق بدی تصمیم گیری کند و یا رویداد ناخوشایندی را پنهان کند، این بخش فعال می شود.
نویسنده ارشد این مقاله، ایلیا مونوسوف Ilya Monosov، گفت: “مغز افراد برای مقابله با عصر اطلاعات از توانایی کافی برخوردار نیست.” “مردم به طور مداوم در حال بررسی، اخبار هستند و برخی از این بررسی ها مفید نیست. سبک زندگی مدرن ما می تواند مدارهایی در مغز ما بسازد که طی میلیون ها سال تکامل یافته اند و به ما کمک می کنند تا در یک وضعیت نامطمئن زنده بمانیم.
در سال 2019، در حین مطالعه بر روی میمون ها، اعضای آزمایشگاه Monosov، دو منطقه مغزی را در ردیابی کردند که مسئول ردیابی عدم قطعیت در رابطه با وقایع مثبت قابل پیش بینی بودند؛ مانند پاداش گرفتن. فعالیت این مناطق مغزی، انگیزه میمون ها را برای یافتن اطلاعاتی درباره اتفاقات خوب ممکن، بر می برانگیخت. اما مشخص نبود که آیا مدارهای مشابهی برای جستجوی اطلاعات منفی نظیر مجازات نیز وجود دارد یا خیر.
“در کلینیک، هنگامی که به برخی از بیماران این امکان را می دادند تا آزمایش ژنتیک انجام دهند و بفهمند مثلاً به بیماری هانتینگتون مبتلا هستند یا خیر، برخی از افراد زودتر پیش قدم می شدند و آزمایش را انجام می دهند، در حالی که افراد دیگر، از انجام تست امتناع می کردند تا زمانی که علائمی از آن بیماری نمایان شود.، مونوسوف اظهار کرد؛ “پزشکان در برخی افراد روحیه جستجوگری را مشاهده کردده اند و در برخی دیگر رفتار های جستجوی اطلاعات و در برخی دیگر از رفتارهای ترسناک را مشاهده کرده اند.”
برای یافتن مدارهای عصبی مربوط به تصمیم گیری در مورد جستجوی اطلاعات در مورد احتمالات ناخواسته، احمد جزینی، و مونوسف به دو میمون یاد دادند که تشخیص دهند چه چیزی ناخوشایندی می خواهر رخ دهد. آن ها به میمون ها آموزش دادند تا اگر با یک سری نماد ها مواجه شدند، بدین معنی است که جریان هوای آزار دهنده ای قرار است تا به صورت آن ها دمیده شود. چند ثانیه پس از نشان دادن نماد اول، نماد دوم نشان داده شد که عدم اطمینان حیوان را برطرف می کرد و به میمون ها کمک می کرد تا مطمئن شوند این هوا آزاد می شود یا خیر.
محققان این موضوع را بررسی کردند که آیا حیوان می خواهد بداند چه اتفاقی می افتد و منتظر سیگنال دوم می ماند؛ یا چشمان خود را می پوشاند. پس آن ها به محققان این اجازه را دادند تا از بین نماد ها و نتایج مختلف، انتخاب کنند.
نگرش این دو میمون، تقریباً مانند رفتار مردم نسبت به اخبار بد، متفاوت بود: یکی می خواست نتیجه را بداند و دیگری ترجیح می داد که این کار را نکند.
Jezzini مربی علوم اعصاب بیان کرد: “ما دریافتیم که نگرش نسبت به جستجوی اطلاعات در مورد رویدادهای منفی می تواند در هر دو جهت باشد، حتی بین حیواناتی که نگرش یکسانی نسبت به رویدادهای مثبت دارای پاداش دارند. “نتایج مطالعه، نشانه این بود که این دو نگرش ممکن است توسط فرایندهای عصبی مختلفی هدایت شوند.”
با اندازه گیری دقیق فعالیت عصبی در مغز، در حالی که میمون ها با این انتخاب ها روبرو بودند، محققان یک منطقه مغزی، در قشر را شناسایی کردند که اطلاعات مربوط به نگرش نسبت به احتمالات خوب و بد را به طور جداگانه رمزگذاری می کند. آن ها منطقه دوم مغزی را نیز یافتند که شامل سلول های منفردی است که فعالیت آن ها نگرش های کلی میمون ها را منعکس می کند.
شناخت مدارهای عصبی که در بررسی عدم اطمینان نقش دارند، گامی به سوی درمان های بهتر برای افراد مبتلا به بیماری هایی مانند اضطراب و وسواس فکری عملی است که شامل عدم توانایی تحمل و عدم قطعیت است.
مونوسوف بیان کرد: “ما این مطالعه را شروع کردیم زیرا می خواستیم بدانیم که چگونه مغز اشتیاق ما را رمزگذاری می کند تا بدانیم آینده ما، برای ما چه چیزی ذخیره می کند.” “ما در دنیایی زندگی می کنیم که مغز ما برای آن تکامل نیافته است. من فکر می کنم درک مکانیسم های جستجوی اطلاعات برای جامعه و سلامت روان بسیار مهم است.”
