مولکول‌های قندی؛ نجات بخش سلول‌های بنیادی مغز

فهرست مطالب نمایش

اخبار سلامتی

مولکول‌های قندی: در علم مهندسی بافت معالجه اختصاصی اندام‌های آسیب دیده، درمان قطعی برای بیماری خود ایمنی و لاعلاج وجود ندارد. این موضوع سال‌هاست که دغدغه دانشمندان حوزه بیولوژی واقع شده و شاهد همت اساتید حوزه سلامت برای پیشرفت داده‌ها و نتایج علمی هستیم. در این بحث، به بررسی عملکرد تگ‌های شیمیایی در سلول‌های مغز می‌پردازیم تا از جایگاهشان در درمان بیماری‌های گوناگون عصبی مطلع شویم.

جان هاپکینز؛ محقق 30 ساله:

هاپکینز، دانشمند حوزه سلامت و داروسازی، پس از 30 سال تحقیقات فراوان درباره نحوه چسبندگی تگ‌های شیمیایی به سلول‌های حامل انجام داد.

او هنگام آزمایش بر روی سلول‌های مغزی موش، متوجه شد که بعضی از سلول‌های بنیادی که اقدام به بازسازی خود می‌کنند، دارای حامل‌های قندی هستند که عهده این بازسازی را دارند! پس دیگر نیازی به تگ‌های شیمیایی و قندی برای بازسازی سلول‌های بنیادی نیست.

این یافته جدید، باعث شده تا دورنمایی مثبتی برای ام اس و دیگر بیماری‌های عصبی متصور شویم.

جف بولته، پروفسور رادیولوژی دانشکده پزشکی، پس از هاپکینز تحقیقات گسترده‌ای را پیش برده است و در این باره اظهار دارد: ما از نحوه جانشینی سلول‌های درمانی در سلول‌های آسیب دیده، اطلاعی نداریم. پس این تگ‌های شیمیایی که با مولکول‌های قند حمل می‌شوند، نقشه راه درمان را به ما نشان می‌دهد. انتظار داریم در آزمایش‌های بعدی، سلول‌های ترمیمی برای بیماری‌های مغزی ردیابی و شناسایی شوند.

او می‌گوید: این مطالعات، مستلزم تلاش و هزینه یک تیم پزشکی و تحقیقاتی است که راه درمان دقیق و درست بیماری مالتیپل اسکلروزیس را بیابد.

همچنین اخبار بیشتری را مطالعه کنید:

تاثیر ورزش بر شیمی مغز

الکل بیشتر، مغز کوچک‌تر: ارتباط با میانگین مصرف فقط یک نوشیدنی در روز

ماموریت برای تسکین درد مزمن: پیدا کردن “کلید خاموش” مغز برای درد

اتصال مولکول‌های قندی به سلول‌های مزانشیمی:

این مولکول‌های قندی کشف شده به سلول‌های استرومایی مزانشیمی مغز متصل هستند. این سلول‌ها نوعی سلول بنیادی هستند که در مغز استخوان یافت می‌شوند و قابلیت بازسازی یا کاهش التهاب را دارند.

7 فوریه 2022، توسط تیم تحقیقاتی مهندسی پزشکی مجله Nature Communications ثابت شد که این سلول‌های استرومایی مزانشیمی از سطوح بالای قندی محتوی هستند که مانوز نام دارند. مانوزها ساختاری مشابه گلوکز دارند که توسط عکس برداری رادیولوژی این تیم تحقیقاتی، به راحتی قابل رویت بودند.

عکس: مانوزهای سبز رنگ به سلول‌‌های مزانشیمی متصل شده اند و مانند تگ‌های شیمیایی عمل میکنند.

MRI کشف جدید توسط:

هنگام بررسی و تحقیقات تیم پروفسور بولته، فردی بنام دکتر یویان متوجه شد که هنگام عکس برداری از تومورهای مغزی، مقادیر قابل توجهی از این مولکول‌های قندی از دست رفته‌اند و در سلول‌های بنیادی آن قسمت، دو یا سه برابر دیگر سلول‌های عادی، مانوزها تجمع کرده‌اند.

طبق این مشاهدات برای بولته و تیمش واضح شد، از آنجایی که سلول‌های پستانداران به طور کلی فاقد محتوای قند بالایی هستند، تزریق سلول‌های بنیادی که به طور طبیعی حاوی قند زیادی هستند، به طور بالقوه به راحتی در پس‌زمینه بافت مغز قابل تشخیص است.

فراز و نشیب‌های این آزمایشات:

بولته و تیمش در وهله اول، چهار نوع سلول انسانی از جمله سلول‌های بنیادی مزانشیمی را به مغز موش‌های زنده تزریق کردند. تعداد این سلول‌ها حدود 300000 بود که در دو دوره دو هفته‌ای تزریق شد.

در این مرحله دریافتند که سلول نوع اول دارای سیگنال‌های سلول‌های بنیادی مزانشیمی، حدود 60 درصد بیشتر از سه نوع سلول دیگر است. این نتیجه تا دو هفته بعد از شروع قابل مشاهده است و همچنین تأثیر خوبی برای پیوند این سلول‌های بنیادی رقم می‌خورد.

اما این تیم، در حال برنامه‌ریزی مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا مولکول‌های قند می‌توانند برای تشخیص تمایز سلول‌های بنیادی به انواع دیگر سلول‌ها مورد استفاده قرار گیرند یا خیر.

در نهایت، بولته گفت: این فوق‌العاده است که 30 سال پس از شروع تحقیقاتم در زمینه تگ سلول‌ها، دریافتم که این سلول‌های بنیادی مزانشیمی در مغز برای اهداف ردیابی نیازی به تگ‌های شیمیایی ندارند و ممکن است راه‌های بهتر و آسان‌تری وجود داشته باشد.

حال این ایده در دست تمامی دانشمندان حوزه بیولوژی قرار گرفته و انتظار می‌رود که از هیچ تلاشی چشم‌پوشی نکنند. به امید شنیدن خبرهای خوب در این حوزه.

متادیسکریپشن: دانشمندان پس از 30 سال تلاش دریافتند که مولکول‌های قندی بنام مانوز که مشابه گلوکز هستند، می‌توانند عامل بازسازی سلول‌های بنیادی در سلول‌های آسیب دیده مغزی شوند که کمک شایانی به درمان بیماری‌هایی نظیر ام اس و دیگر مشکلات عصبی-نخاعی کرده است.

مترجم:زهرا سادات مدرسی

منبع