ظهور و گسترس نوع لامبدا ویروس کرونا SARS-CoV-2 Lambda (B.1.621))

فهرست مطالب نمایش

اخبار بیولوژی

پیشگفتار

بروز و گسترش تنوع ژنتیکی در سارس کووید-2 میتواند باعث افزایش سرعت سرایت ویروس شود و نوع جدید را قادر به فرار از آنتیبادیهایی بکند که سیستم ایمنی علیه عفونت ناشی از انواع قبلی ویروس ساخته و یا حتی بر اثر واکسیناسیون ایجاد شدهاست.در طول سال اول همهگیری، الگوی ساعت مانند تکامل مولکولی در سارس کویید-2 مشاهده شد.( الگو ساعت مولکولی بیان میکند که توالی DNA و پروتئین با سرعتی نسبتاً ثابت در طول زمان و بین موجودات مختلف تکامل می یابد. بنابراین ، اگر فرضیه ساعت مولکولی صادق باشد ، میتوان از این الگو به عنوان یک روش بسیار مفید برای برآورد بازههای زمانی تکاملی استفاده کرد.)

از سپتامبر 2020 ، مشاهدههایی مبنی بر بروز جهشهای جانشینی در کل ژنوم سارس کووید-2 شروع شد. نوع نگران‌کننده» (VOC)variant of concern) « و نوع قابل توجه »(VOI) «variant of interestدارای جهش هایی در پروتئین اسپایک(پروتئین های سطح ویروس کرونا) هستند (گونه B.1.617 از سوی سازمان جهانی بهداشت به‌عنوان گونه قابل توجه و(variant of interest ) نامیده شدهاست؛ یعنی در ابتدای مشاهده این گونه آن را زیر نظر گرفتهاند، اما نگران‌کننده تلقی نشدهاست. گونه‌های شناسایی شده درانگلستان برزیل، آفریقای جنوبی با ‌عنوان گونه نگران‌کننده(variant of concern) نامگذاری شدهاست، زیرا این گونهها مسری‌تر هستند و اثر آنتی‌بادی را کاهش می‌دهند) . پروتئین اسپایک یک گلیکوپروتئین ویروسی است که واسطه اتصال ویروسی به گیرندهی آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین 2 (ACE2) سلول میزبان میباشد. بنابراین ، پروتئین اسپایک هدف اصلی خنثی سازی آنتی بادی‌ها است.

همچنین اخبار بیشتری بخوانید:

تصاویر سه بعدی شگفت انگیز نشان می دهد که ویروس کرونا سلول های مسیرهای تنفسی انسان را آلوده کرده است

ابتلا قبلی به کرونا و دریافت واکسن، شما را به فرا انسانی در برابر COVID-19 تبدیل می کند!

دودمان B.1.621

مطالعه منتشر شده در مجله Science نوع قابل توجه(VOI) B.1.621 را از نظر خنثی سازی آن توسط آنتی بادی های پلیکلونال ، قابلیت انتقال و میل اتصال به گیرنده مبدل آنژیوتانسین2 (ACE2) مورد بررسی قرار دادهاست.

دودمان B.1 در ماه مارس-آپریل 2021 در کلمبیا مشاهده شد ، که در آن شاهد تغییر دودمان با جهش های انباشته متعدد هستیم. B.1.621 ، یکی از اعضای این دودمان است که دارای توالی افزودهشدهی 146N همراه چندین توالی جانشینی مانند 951I ، 144T و S145Y (که همه در دومین پایانه N قرار دارند) ؛K346R، K484E ، Y501N (هر سه در دومین اتصال گیرنده (receptor-binding domain, RBD)) و H681P (درسطح مشترکS1/S2) میباشد.

این مطالعه در نهایت چه نتایجی را ارائه داد؟

تا ژانویه 2021 نظارت های معمول در کلمبیا بر روی انواع جدید در حال انجام بود ،این بررسیها هنگام ورود انواع نگران کننده(VOC) به کشور تشدید شد.در پایان هفته اول ماه می ، بیش از 900 توالی در پایگاه داده GISAID ،که از زمان شروع همه گیری در گردش بودهاند،بارگذاری شد. بیشتر این توالیها عضو دودمانB.1 بودند.

فراوانی نوع B.1.621 از ژانویه 2021 افزایش پیدا کرده و به رتبه پنجم در فراوانی رسیده است. مطالعه حاضر شامل همه ژنوم های این دودمان تا پایان آپریل 2021 است.تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک این دودمان نشان می دهد که دودمان از B.1 نزول نسب پیدا کرده است . چندین کدون در توالی کدکننده پروتئین اسپایک نشان دهنده بروز انتخاب مثبت در جهشها بودند؛ هیچ نوترکیبی نیز مشاهده نشده است.

چه پیامدهایی مورد انظار هستند؟

خستگی اجتماعی از پروتکل های همه گیری کرونا و ویژگی های ژنتیکی سویه B.1.621 خود منجر به تغییراتی در توانایی انتقال این نوع مورد توجه(VOI) شدهاست.

جهشهای جانشینی همگرا که در دودمانهای سارس کووید-19 در سرتاسر جهان مشاهده می شود احتمالاً به دلیل نرخ بالای تنوع ژنتیکی در تعداد بسیار زیاد افراد در سطح جهان است که در معرض این ویروس قرار نگرفتهاند ودر برابر آن ایمن نیستند ، همچنین استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال درمانی باعث اعمال فشار انتخابی بر ژنوم ویروس و بروز جهش میشود.

برخی از این جهش های رایج باعث تغییرات مربوط به عملکرد میشوند.جهش در E484K در حضور N501Y و حذف در 70/69 باعث بروز مقاومت در برابر خنثی سازی آنتی بادیهای موجود در پلاسمای دوره نقاهت میشود. جهش اضافه شدن 145N یک جهش جدید است و پیامدهای آن ناشناخته است.

نکته مهم این است که برخی از جهشهای جانشینی در B.1.621 بر رزیدوهایی اثر میگذارند که مورد هدف واکنش زنجیره ای پلیمراز ترانس کریپتاز معکوس (RT PCR) قرار میگیرند.این امر احتمالاً منجر به تداخل در نتایج آزمایش می شود و به طور غلط تعداد مواردی را که تصور می شود ناشی از نوعهای نگرانکننده(VOC) دیگر است ، افزایش می دهد.

این دودمان اکنون در مکزیک ، کوراسائو ، ایالات متحده ، اسپانیا ، هلند ، دانمارک و آلمان شناسایی شده است. ارزیابی بیشتر سهم های بیولوژیکی و اپیدمیولوژیکی آن در همه گیری نیاز به تعیین اپیدمیولوژی آن دارد.

ترجمه: آتوسا بهنامراد

منبع خبر