اخبار علمی, اخبار محیط زیست و اجتماعی
سن و شریک زندگی خوب: آیا ارتباطی وجود دارد؟
یک مطالعه جهانی شامل بیش از 20000 زن بررسی کرد که چگونه سن بر ترجیحات شریک زندگی تأثیر می‌گذارد، و نشان داد که زنان مسن‌تر بعد از 28 سالگی، شرکای مطمئن را ترجیح می‌دهند، پذیرای جوان‌ترها هستند و اولویت دادن به خواست والدین شریک زندگی کاهش قابل توجه داشته است.
یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دانشگاه Göttingen مطالعه‌ای را بر روی یک گروه بزرگ از زنان مجرد در سطح بین‌المللی انجام داد.
زنان چگونه شریک زندگی خود را در رویاها تصور می‌کنند؟ و چه مقدار این موضوع در بین زنان بر اساس سن آن‌ها متفاوت است؟ تیمی از محققان به رهبری دانشگاه Göttingen روابط پیچیده بین سن و ترجیحات برای یک شریک زندگی را در یک نمونه بزرگ از زنان مجرد در سطح بین‌المللی بررسی کردند.
این مطالعه نشان داد که اکثر ترجیحات برای شریک زندگی تفاوتی بین زنان در سنین مختلف نشان نمی‌دهد. با این حال، سن بالاتر با ترجیح برای شرکای مطمئن و قاطع، و همچنین پذیرش طیف سنی بزرگ‌تر، به ویژه پذیرش بیشتر این موضوع که شریک زندگی از خودشان جوان‌تر باشد، مرتبط بود. سن همچنین با خواست والدینی شریک زندگی ایده‌آل مرتبط بود: به طور یکنواخت تا حدود 28 سالگی از اهمیت بالایی برخوردار بود و پس از آن کاهش می‌یابد. نتایج در مجله Human Nature منتشر شد.
رویکرد تحقیق فراگیر و ترجیحات متنوع
برای پاسخ به این سوال که آیا عشق سن نمی‌شناسد، محققان دانشگاه Göttingen، دانشگاه Indiana و دانشگاه Queen’s University Belfast، با اپلیکیشن سلامت زنان CLUE همکاری کردند تا از طریق یک پرسشنامه آنلاین به بیش از 20000 زن مجرد 18 تا 67 ساله از نزدیک به 150 کشور جهان دسترسی پیدا کنند. علاوه بر زنان دگرجنس‌گرا، این مطالعه شامل دو گروه دیگر نیز بود که اغلب در تحقیقات روان‌شناختی مورد غفلت قرار می‌گرفتند: زنان دوجنس‌گرا و همجنس‌گرا.
از پاسخ دهندگان خواسته شد تا میزان اهمیت ویژگی‌هایی مانند جذابیت، مهربانی و حمایت، امنیت مالی و موفقیت و همچنین تحصیلات و هوش را در شریک زندگی خود ارزیابی کنند. همچنین از آن‌ها خواسته شد که جوان‌ترین و مسن‌ترین سن یک شریک عشقی را که راضی به پذیرش آن هستند را مشخص کنند. با استفاده از روش‌های دقیق، نقش سن در ترجیحات انتخاب شریک زندگی به طور کامل در این سه گروه بررسی شد.
نتیجه‌گیری در مورد عشق و سن
اکثر ترجیحات انتخاب شریک زندگی از جمله ترجیح برای داشتن یک شریک مهربان و حامی صرف نظر از سن به طور مداوم مهم بودند. با این حال، این مطالعه ارتباط بین سن و برخی ترجیحات خاص را نشان داد. Laura Botzet از دپارتمان روانشناسی شخصیت بیولوژیکی ددانشگاه Göttingen بیان داشت: «آن‌چه برای ما به طور خاص جالب بود این است که برای زنان دگرجنس‌گرا تا سن ۲۸ سالگی، اهمیت شریک ایده‌آلی که می‌خواهد پدر شود، به همان اندازه بالا بود، اما پس از ۲۸ سالگی اهمیت آن کاهش یافت.»
هم نظریه‌های تکاملی و هم تحقیقات روان‌شناختی در مورد «ساعت بیولوژیکی» کاهش بعدی را نشان می‌دهند، یعنی بین 40 تا 50 سالگی، زمانی که زنان به پایان مرحله تولید مثل خود نزدیک می‌شوند. این کاهش غیرمنتظره می‌تواند با تغییر برنامه‌های زندگی مرتبط باشد، زنان جوان‌تر اهداف خانواده را دوباره ارزیابی می‌کنند، در حالی که زنان مسن‌تر که از قبل بچه دارند، جنبه‌های مختلف رابطه خود را در اولویت قرار می‌دهند. این الگو بر اساس گرایش جنسی متفاوت بود و به طور بالقوه نشان دهنده نگرش‌های متفاوت نسبت به فرزندان خود در بین گروه‌ها بود.
Botzet نتیجه می‌گیرد: «معلوم است که عشق کاملاً ابدی نیست، کم و بیش متفاوت است. سن یک زن به جنبه‌های خاصی از شریک مورد نظر او مرتبط است، مانند ترجیح دادن شرکای با خواست‌های قوی‌تر والدینی یا سن ایده‌آل یک شریک. این بینش‌ها هیجان‌انگیز هستند، زیرا این تصورات مرسوم در مورد چگونگی ارتباط سن با شیوه‌ای که زنان از همسر رویاهای خود به تصویر می‌کشند را به چالش می‌کشند.»
همچنین بخوانید:
- در آغوش گرفتن شریک عشقی برای زنان (نه برای مردان ) می‌تواند از پاسخ استرس حاد جلوگیری کند.
- افراد با اعتقادات مذهبی بیشتر، رضایت جنسی بیشتری هم دارند!
مترجم: صادق حسینی‌کیا
