رنگ آمیزی میکروسکوپی
در حالت طبیعی، بیشتر سلول ها و میکروارگانیسم هایی که در زیر میکروسکوپ مشاهده می کنیم فاقد رنگ و کنتراست هستند. این امر تشخیص ساختارهای مهم سلولی و خصوصیات متمایز آن ها را بدون اعمال روش های آزمایشگاهی دشوار و یا غیر ممکن می کند. بدین منظور، برای مطالعه ی میکروارگانیسم های مختلف و اجزای درون سلولی و ساختاری آن ها، از روش های مختلف رنگ آمیزی استفاده می شود. رنگ های مورد استفاده در تکنیک های رنگ آمیزی، انواع مختلفی دارند که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.
انواع رنگ ها
بر اساس ماهیت کروموژن، سه نوع رنگ وجود دارد.
- رنگ اسیدی (رنگ آنیونی)
- رنگ اساسی (رنگ کاتیونی)
- رنگ خنثی
رنگ اسیدی (رنگ آنیونی)
- کروموژن رنگ اسیدی، بار منفی دارد. بنابراین، به عنوان رنگ آنیونی نیز شناخته می شود.
- از رنگ اسیدی برای رنگ گیری اجزای دارای بار مثبت، مانند رنگ آمیزی پس زمینه استفاده می شود.
- پروتئین هیستون دارای بار مثبت است بنابراین می تواند توسط رنگ اسیدی رنگ آمیزی شود.
- رنگ اسیدی نمی تواند سلول باکتریایی را به دلیل هم نام بودن بار، رنگ دار کند.
- مثالی از رنگ های اسیدی: Eosin، Nigrosin، مرکب هند
رنگ قلیایی (رنگ کاتیونی)
- کروموژن یا قسمت اصلی آن، بار مثبت دارد. بنابراین، به عنوان رنگ کاتیونی نیز شناخته می شود.
- رنگ قلیایی برای رنگ گیری اجزای دارای بار منفی، مانند سلول باکتری استفاده می شود.
- مثالی از رنگ های قلیایی: متیلن بلو، سافرانین، مالاشیت گرین، فوشین پایه، کریستال ویوله
رنگ خنثی
- در رنگ خنثی، هر دو جزء کاتیونی و آنیونی رنگ می گیرد، به طوری که بار خالص خنثی است.
- رنگ خنثی در واقع نمکی از رنگ اسیدی و قلیایی است.
- مثالی از رنگ های خنثی: رنگ giemsa
همچنین بخوانید…