دو بانک جدید زیستی اهداف تحقیقاتی را برای اعتیاد به کوکائین و اکسی کدون ارائه می دهند.

مانع اصلی ایجاد درمانهای جدید و موثر برای اعتیاد به مواد مخدر ، درک بهتر چگونگی بروز دقیق آن قبل ، در حین و بعد از مصرف مزمن است. یک تیم بین المللی از محققان به سرپرستی دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو ایجاد دو مجموعه منحصر به فرد با بیش از 20000 نمونه بیولوژیکی جمع آوری شده از موشهای آزمایشگاهی را قبل ، حین و بعد از مصرف مزمن کوکائین و اکسی کدون توصیف می کنند.

نویسنده ارشد ، الیویه جورج ، PhD ، دانشیار گروه روانپزشکی گفت: “برای ایجاد روش های درمانی جدید برای اعتیاد به مواد مخدر ، باید نشانگرهای زیستی اعتیاد و اهداف بیولوژیکی درمان را بهتر شناسایی کنیم. بانک های زیستی با استفاده از مدل حیوانی به منظور دستیابی به این هدف ، در مورد مسیرها و آسیب شناسی های اعتیاد به کوکائین و اکسی کدون کمک می کنند.”

کوکائین یکی از رایج ترین مخدرهای غیرقانونی در جهان است. در سال 2016 ، نظرسنجی ملی در مورد مصرف مواد مخدر تخمین زده است که تقریباً 2 میلیون نفر از افراد 12 سال به بالا در ایالات متحده مصرف كننده هستند (كمی كمتر از 1 درصد از كل جمعیت آمریكا).

Oxycodone یک ماده مخدر و جزو دسته ای از داروهای بسیار اعتیاد آور که شامل هروئین ، مورفین و فنتانیل است. سومصرف مواد افیونی یک بحران عمده و مداوم در بهداشت عمومی است. در سال 2019 ، طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ، تقریباً 71000 مورد مرگ در اثر اوردوز مواد مخدر در ایالات متحده رخ داده است.

یافتن راه های جدید برای درمان و کاهش اعتیاد ، به مدل های تأیید شده و معتبر در نحوه تأثیر کوکائین و اکسی کدون و آسیب زدن به سیستم ها و عملکردهای بیولوژیکی نیاز دارد. محققان از یک مدل موش هتروژنز استفاده کردند که نشان دهنده تنوع ژنتیکی انسان است و به عنوان یک مدل آسیب پذیر یا مقاوم در برابر رفتارهای کوکائین و اکسی کدون شناخته شده است.

نمونه های بیولوژیکی قبل از قرار گرفتن در معرض مخدرها ، در هنگام مصرف ، در حین ترک حاد و پس از پرهیز طولانی مدت جمع آوری شد. این نمونه ها در مقایسه با حیوانات کنترل با سن برابر که هرگز در معرض دارو قرار نگرفته بودند ، مقایسه شد.

از بیش از 1000 حیوان نمونه برداری شد ، از جمله بافت های مغز ، کلیه ها ، کبد ، طحال ، تخمدان ، بیضه ها و غدد فوق کلیوی. و با روش هایی از آن محافظت میکنند که به ما اجازه می دهد تا در آینده ارزیابی های مختلفی از جمله اپی ژنومی ، نورواناتومی ، میکروبیومیک را بر روی این مدل ها انجام داد.

منبع خبر