هدف تست کاهش نیتریت
برای تعیین توانایی یک ارگانیسم در کاهش نیتریت‌ها به نیتروژن گازی یا سایر ترکیبات حاوی نیتروژن.
اصول تست کاهش نیتریت
کاهش نیترات توسط باکتری‌ها توسط نیترات ردوکتاز (Nitrate reductase) انجام می‌شود و نشان دهنده این است که ارگانیسم می‌تواند از NO3- به عنوان گیرنده الکترون در حین تنفس بی‌هوازی استفاده کرده و نیترات را به نیتریت کاهش دهد.
از سوی دیگر، نیتریت بسته به سیستم آنزیمی ارگانیسم و اتمسفری که در آن رشد می‌کند، ممکن است به انواع فراورده‌های نیتروژن‌دار از جمله NO، N2O، N2 و NH3 کاهش یابد. میکروارگانیسم‌هایی که قادر به کاهش نیتریت به نیتروژن هستند، موجب تغییر رنگ نمی‌شوند، اما تولید گاز در تست کاهش نیتریت قابل مشاهده است.
گاز N2 معمولاً در لوله دورهام (Durham) قابل مشاهده است. در صورت عدم وجود گاز، فرآورده تولیدی غیر از گاز N2 فرض می‌شود. کاهش نیتریت با افزودن اسید سولفانیلیک (Sulfanilic acid) و آلفا نفتیلامین (Alpha-naphthylamine) مشخص می‌شود. پس از افزودن شناساگرها، عدم ایجاد رنگ قرمز در لوله آزمایش و وجود گاز در لوله دورهام نشان دهنده مثبت بودن تست است که بر کاهش نیتریت به گاز نیتروژن دلالت دارد. این تست نیازی به افزودن گرد روی (Zinc dust) ندارد.
محیط کشت مورد استفاده
برین هارت اینفیوژن براث (Brain-heart infusion broth) (2 گرم)، پانکراتیک دایجست کازئین (Pancreatic digest of casein) (10 گرم)، پپتیک دایجست (Peptic digest) بافت حیوانی (5 گرم)، عصاره مخمر (3 گرم)، NaCl (5 گرم)، NaNO2 (0.1 گرم)، در 1000 میلی‌لیتر، pH برابر 6.9.
محیط کشت کاهش نیتریت
| عصاره گوشت گاو | 3 گرم |
| ژلاتین پپتون (Gelatin peptone) | 5 گرم |
| نیتریت پتاسیم (Potassium nitrite) | 1 گرم |
| آب دیونیزه (KNO2) | 1000 میلی‌لیتر |
روش تست کاهش نیتریت
- براث نیتریت را با ارگانیسم از کشت براث 24 ساعته، تلقیح کنید.
- محیط را به مدت 48 ساعت در دمای 35 تا 37 درجه سانتی‌گراد انکوبه کنید.
- کشت‌های 48 ساعته براث نیتریت را از نظر ایجاد گاز نیتروژن در لوله دورهام برعکس شده، بررسی کنید و از هرکدام از شناساگر‌های نیترات معرفی شده، 5 قطره اضافه کنید تا مشخص شود نیتریت هنوز در محیط وجود دارد یا خیر.
نتایج تست کاهش نیتریت
- تست مثبت: بدون تغییر رنگ محیط به قرمز، 2 دقیقه پس از افزودن شناساگرها؛ تولید گاز در لوله دورهام.
- تست منفی: براث پس از افزودن شناساگرها قرمز می‌شود؛ عدم تولید گاز.
محدودیت‌های تست کاهش نیتریت
اگر براث به قرمز تغییر رنگ ندهد و تولید گازی مشاهده نشود، گرد روی اضافه می‌شود تا مشخص شود که نیتریت به نیترات اکسید نشده باشد (در نتیجه تست باطل شود). اگر اکسیداسیون اتفاق افتاده باشد، مخلوط پس از افزودن روی قرمز می‌شود.
کنترل کیفیت
- مثبت: پروتئوس میرابیلیس (ATCC12453): بی‌رنگ، تولید گاز
- منفی: اسینتوباکتر بومانی (ATCC19606): رنگ قرمز، عدم تولید گاز
همچنین بخوانید:
- تست بیال (Bial): تعریف، اصول، روش، نتیجه و موارد استفاده
- تست اوزازون (Osazone Test): تعریف، اصول، روش، نتایج و موارد استفاده
- تست کاهش سولفور (Sulphur Reduction Test): اصول، روش، موارد استفاده و تفسیر
مترجم: صادق حسینی‌کیا
