اخبار علمی
بی خوابی فعالیت مغز را در حین یادگیری از بین می برد
خواب برای تقویت و تثبیت خاطرات ما بسیار مهم است و مدت هاست که کمبود خواب به عنوان عاملی مداخله گر در یادگیری و ظرفیت حافظه است. اکنون یک مطالعه جدید نشان می دهد که خوابیدن فقط در طول نیمی از شب – مشابه آنچه که در اغلب کارمندان پزشکی و پرسنل نظامی دیده می شود – توانایی مغز را در فراموشی خاطرات مرتبط با ترس، از بین برده است. این حالت ممکن است افراد را در معرض خطرات بیشتری از قبیل اضطراب یا اختلال استرس پس از سانحه قرار دهد.
کامرون کارتر (Cameron Carter) ، MD ، سردبیر ژورنال روانپزشکی بیولوژیک: علوم اعصاب شناختی و تصویربرداری عصبی گفت: “این مطالعه بینش جدیدی در مورد چگونگی مکانسیم اثر کمبود خواب بر عملکرد مغز، برای ایجاد اختلال در انهدام ترس را در اختیار ما می گذارد. “
محققان به سرپرستی آن ژرمن (Anne Germain) ، دکترای دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان عمومی ماساچوست ، 150 فرد بزرگسال سالم را در آزمایشگاه خواب مورد مطالعه قرار دادند. یک سوم افراد خواب طبیعی و نرمالی را تجربه کردند ، یک سوم دیگر آن ها شرایط محدودیت خواب داشتند ، بنابراین آن ها فقط نیمه اول شب را می خوابیدند و یک سوم باقی کم خوابی را تجربه کردند، بنابراین آن ها اصلاً نمی خوابیدند. در هنگام صبح ، همه افراد تحت شرایط ترس قرار گرفتند.
دکتر پیس اسکات (Dr. Pace-Schott) گفت: “تیم ما از یک مدل آزمایشی سه فازی برای فراهم کردن شرایط ترس و غلبه بر خاطرات ترسناک ناشی از آن استفاده کرد و به طور همزمان، مغز افراد شرکت کننده در این تست با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی اسکن شد.” در الگوی شرطی شدن ، افراد در معرض سه رنگ مختلف قرار گرفتند که از بین آن ها دو رنگ با شوک الکتریکی خفیفی آمیخته شده بود. همزمان با این الگوی شرطی شدن ترس ، افراد تحت شرایط انهدان ترس نیز قرار گرفتند ، که طی آن ، یکی از رنگ ها بدون هیچ گونه شوکی ارائه شد تا شرکت کنندگان بدانند که اکنون وضعیت “ایمن” است. عصر همان روز ، افراد از نظر واکنش پذیری نسبت به این سه رنگ مورد آزمایش قرار گرفتند ، که میزان یادآوری شرایط انهدام ترسشان را اندازه گیری کنند به عبارتی دیگر، بسنجند که این افراد چه میزان در فراموشی شوک دریافتی موفق بوده اند.
تصویربرداری هایی که از مغز که در حین انجام این مراحل صورت گرفته بود ، حاکی از آن بود که فعالیت در مناطق مغزی مرتبط با نواحی تنظیم کننده ی عاطفی – مانند قشر جلوی مغز – در افرادی است که خواب طبیعی را تجربه کرده بودند. اما فعالیت مغز در افرادی که خواب محدود شده ای داشتند بسیار متفاوت به نظر می رسید. دکتر پیس اسکات گفت: “ما دریافتیم که در میان این سه گروه ، کسانی که فقط نیمی از شب را خوابیده بودند، بیشترین فعالیت را در مناطق مغزی مرتبط با ترس و کمترین فعالیت را در مناطق مرتبط با کنترل احساس نشان دادند.”
در کمال تعجب ، افرادی که بی خوابی مطلق داشتند در طی فرایند شرطی شدن و انهدام ترس، در مناطق مربوط به ترس فعالیت مغزی از خود نشان ندادند. در حین یادآوری پروسه ی انهدام، 12 ساعت بعد از آزمایش اولیه، فعالیت مغزی این افراد بیشتر شبیه به افرادی شد ک خواب طبیعی داشتند ، و این نشان می دهد که تجربه ی یک شب خواب محدود حتی می تواند بد تر از بی خوابی مطلق باشد.
محققان گمان می کنند که خوابیدن فقط در طول نیمی از شب، منجر به از دست دادن فازی از خواب به نام (REM) – حرکت سریع چشم در خواب – می شود ، که نشان داده شده است این فاز خوابی برای تقویت حافظه مهم است و معمولاً در اواخر یک دوره خواب طبیعی اتفاق می افتد.
بر اساس سخنان دکتر کارتر(Dr. Carter)؛ این مطالعه از تکنیک “تصویربرداری غیرتهاجمی مغز” استفاده کرده است تا بینشی جدیدی در مورد چگونگی اثر کمبود خواب در ایجاد اختلال در مکانیسم های طبیعی انهدام ترس و افزایش آسیب پذیری نسبت به نشانگان اضطراب پس از سانحه را در اختیار ما قرار دهد.
همچنین بخوانید…
