آنزیم‌های پروتئولیتیک چیست؟ کاربرد، عوارض، دوز مصرفی

مقدمه‌ای بر آنزیم‌های پروتئولیتیک

آنزیم‌های پروتئولیتیک (پروتئازها) به‌عنوان مکمل‌هایی در دسترس هستند که باعث هضم مناسب غذا می‌شوند. این آنزیم‌ها همچنین به تنظیم عملکردهای متابولیک (مانند کمک به تجزیه و هضم پروتئین) کمک می‌کنند.

آنزیم‌های پروتئولیتیک در لوزالمعده تولید می‌شوند، بنابراین بدن می‌تواند منابع خود را تامین کند. این‌ها همچنین در انواع خاصی از غذاها وجود دارند. گفته می‌شود که پاپایا و آناناس دو منبع گیاهی هستند که دارای بالاترین سطح آنزیم‌های پروتئولیتیک هستند.

پاپایا (که آنزیمی به نام پاپائین دارد) و آناناس (که دارای آنزیم بروملین است) به‌صورت تجاری برای تهیه نرم‌کننده‌ها استفاده می‌شود. این به‌دلیل توانایی آن‌ها در تجزیه پروتئین موجود در گوشت است.

نام‌های دیگر آنزیم‌های پروتئولیتیک عبارتند از:

• پروتئیناز
• پپتیداز
• بروملین
• کیموتریپسین
• آنزیم های گوارشی
• پانکراتین
• پاپین
• سراپپتاز
• تریپسین

همچنین بخوانید:

• تریپسین چیست؟

این مقاله مزایای بالقوه مکمل‌های آنزیم پروتئولیتیک و همچنین عوارض جانبی احتمالی را مورد بحث قرار می‌دهد. همچنین مواردی را که در هنگام خرید آن‌ها باید به آن توجه کنید را پوشش می‌دهد.

کاربرد آنزیم‌های پروتئولیتیک

گفته می‌شود که این آنزیم‌ها دارای مزایای بالقوه زیادی برای سلامتی هستند، از جمله:

• حمایت از سیستم ایمنی سالم
• ترمیم بافت‌ها
• ریکاوری عضلات
• کمک به عملکرد گوارش (به‌ویژه در هضم پروتئین‌ها)

علاوه بر استفاده از آن به‌عنوان یک کمک‌کننده در سیستم گوارشی، می‌توان از آنزیم‌های پروتئولیتیک برای کاهش درد و التهاب (تورم) استفاده کرد.

پژوهش و تحقیقات

مانند بسیاری از داروهای گیاهی و مکمل‌ها، آزمایش‌های تحقیقاتی بالینی شواهد کافی برای حمایت از بسیاری از ادعاهای سلامت در مورد آنزیم‌های پروتئولیتیک ارائه نکرده‌اند.

بسیاری از داده‌های تحقیقاتی قدیمی هستند که مطالعات زیادی را به جای انسان روی حیوانات انجام داده‌اند. مطالعات اندکی منتشر شده است، اما بسیاری از داده‌ها توسط متخصصان پزشکی ناکافی در نظر گرفته شده است.

مشکلات گوارشی

استفاده ابتدایی از آنزیم‌های پروتئولیتیک برای کاهش مشکلات گوارشی است. اما یک مطالعه کوچک قدیمی نشان داد که مصرف آنزیم‌های پروتئولیتیک برای درمان سوء هاضمه (سوء هاضمه) هیچ فایده‌ای ندارد.

در این مطالعه، افرادی که دچار سوء هاضمه بودند، آنزیم‌های پانکراس (پروتئولیتیک) دریافت کردند، با کسانی که به مدت ۲۴ روز دارونما (درمان ساختگی) مصرف کردند، مقایسه شد. هیچ مدرکی دال بر اثر کوتاه مدت آنزیم‌های پانکراس وجود نداشت.

درد

چندین مطالعه شواهد پایه‌ای را ارائه می‌دهند که نشان می‌دهد آنزیم‌های پروتئولیتیک ممکن است برای درمان درد، از جمله گردن درد طولانی مدت مفید باشند. به‌عنوان مثال، مطالعه‌ای در سال ۱۹۹۶ نشان داد که هنگام تجویز مخلوطی از آنزیم‌های پروتئولیتیک، درد اندکی کاهش می‌یابد.

آرتروز

محققان همچنین به تأثیر آنزیم‌های پروتئولیتیک بر علائم آرتروز پرداخته‌اند. مطالعه‌ای که شامل ۴۰۰ شرکت‌کننده مبتلا به آرتروز بود، درمان با آنزیم‌های پروتئولیتیک را در مقابل یک داروی ضدالتهابی استاندارد به‌نام دیکلوفناک مقایسه کرد.

این مطالعه تاثیر یکسانی را در مدیریت درد در گروهی که دارو مصرف کردند و گروهی که آنزیم‌های پروتئولیتیک مصرف کردند، نشان داد.

اما طبق گفته Winchester Hospital Health Library، گفته می‌شود که این مطالعات بی‌نتیجه هستند. این به‌دلیل “نقص‌های مختلف” است، از جمله این واقعیت که یک گروه مصرف‌کننده دارونما وجود نداشت.

آسیب‌های ورزشی

یک مطالعه دوسو کور در سال ۱۹۶۵ (استاندارد طلایی مطالعات) ۴۴ نفر را با آسیب مچ پا ناشی از تصادفات ورزشی مقایسه کرد. آن‌ها دریافتند که آنزیم‌های پروتئولیتیک به بهبود سریع‌تر کمک می‌کنند و ۵۰٪ زمان کمتری را از تمرین می‌گیرند. این با گروه مورد مطالعه که دارونما مصرف کردند مقایسه شد.

سایر شرایط

تصور می‌شود که آنزیم‌های پروتئولیتیک برای سایر موارد نیز مفید هستند. با این حال، تحقیقات بالینی کافی برای تأیید این ادعاها وجود ندارد. این شرایط عبارتند از:

• التهاب
• اختلالات خودایمنی (مانند آرتریت روماتوئید)
• عفونت‌های ویروسی
• سرطان (و علائم درمان سرطان)
• هپاتیت C

همچنین بخوانید:

• مطالعه درباره انواع سرطان‌ها در بخش بیماری‌ها

برخی از شواهد علمی اخیر نشان می‌دهد محصولات ترکیبی از آنزیم‌های پروتئولیتیکی به‌عنوان درمان برای شرایط مختلف حمایت می‌کنند. یک مثال از آنزیم‌های پروتئولیتیک، بیوفلاونوئیدها هستند.

عوارض جانبی احتمالی

اگرچه آنزیم‌های پروتئولیتیک نسبتاً بی‌خطر در نظر گرفته می‌شوند، اما در مواردی می‌توانند باعث واکنش‌های آلرژیک شوند. یکی دیگر از عوارض جانبی که گزارش شده است ناراحتی معده از جمله اسهال، تهوع و استفراغ است.

پانکراتین – که یکی از آنزیم‌های پروتئولیتیک – شناخته شده است، مانع از جذب فولات (ویتامین B) می‌شود. هنگام مصرف پانکراتین، مصرف مکمل فولات نیز حائز اهمیت است.

موارد منع مصرف

کنتراندیکاسیون وضعیت خاصی است که در آن مکمل یا دارو نباید استفاده شود. این به دلیل پتانسیل بالا برای مضر بودن برای فردی است که تحت درمان است.

موارد منع مصرف آنزیم‌های پروتئولیتیک بروملین و پاپائین عبارتند از:

• بروملین و پاپائین ممکن است خواص رقیق‌کنندگی خون داروی کومادین (وارفارین) و احتمالاً سایر رقیق‌کننده‌های خون از جمله هپارین را افزایش دهند.
• در صورت مصرف هر نوع داروی آرام‌بخش، مصرف بروملین توصیه نمی‌شود.
• هنگامی که فرد آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کند، بروملین نباید مصرف شود. چراکه ممکن است غلظت آنتی بیوتیک‌های خاص در خون را افزایش دهد.
• قبل از مصرف آنزیم‌های پروتئولیتیک، با پزشک خود مشورت کنید و اگر دارو یا مکمل دیگری مصرف می‌کنید به او اطلاع دهید.

دوز و آماده‌سازی

دوز مکمل‌های آنزیم پروتئولیتیک به صورت میلی‌گرم یا گرم و همچنین در “واحدهای بین المللی” بیان می‌شود. این اصطلاحات به قدرت آنزیم (به ویژه قدرت / قدرت گوارشی آن) اشاره دارد.

دوز مناسب بسته به سن، سلامت کلی و عوامل دیگر متفاوت است. بنابراین، توصیه می‌شود در مورد دوز مناسب با یک پزشک، متخصص یا سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید.

همچنین، حتما دستورالعمل برچسب را بخوانید. از دوز پیشنهادی سازنده بیشتر تجاوز نکنید.

آماده‌سازی

آنزیم‌های پروتئولیتیک را می‌توان از منابع گیاهی (مانند ساقه آناناس) به‌دست آورد. آن‌ها همچنین ممکن است از پانکراس گونه‌های مختلف جانوری استخراج شوند. خوک و گاو رایج‌ترین منابع هستند.

مکمل‌ها به‌صورت زیر موجود هستند:

• ژل کپس
• قرص‌های جویدنی
• پودرها
• قرص

برخی از مکمل‌ها فقط یک آنزیم دارند (مانند مکمل‌های پاپایا). برخی دیگر چندین آنزیم پروتئولیتیک را در یک کپسول یا قرص ترکیب می‌کنند. معمولاً بروملین، پاپائین، پانکراتین، تریپسین و کیموتریپسین در یک ترکیب مکمل ترکیب می‌شوند.

آنزیم‌های پروتئولیتیک را نیز می‌توان به غذا اضافه کرد. گفته می‌شود مکمل‌ها و غذاهای خام با آنزیم‌های پروتئولیتیک وقتی با هم مصرف شوند به درمان انواع بیماری‌ها کمک می‌کنند.

چه جور محصولی را تهیه کنید؟

هنگام خرید مکمل‌های آنزیم پروتئولیتیک، محصولی را انتخاب کنید که قدرتمند عمل کند. بسیاری از برندهای تجاری به سادگی وزن هر آنزیم را (به میلی‌گرم یا گرم) فهرست می‌کنند. این هیچ اطلاعاتی در مورد قدرت محصولی که خریداری می‌کنید ارائه نمی‌دهد. محصولاتی را انتخاب کنید که “واحدهای فعالیت” را روی برچسب فهرست می‌کنند.

اسید هیدروکلریک در معده می‌تواند آنزیم‌های پروتئولیتیک را تجزیه کرده و آن‌ها را بی‌اثر کند. برای جلوگیری از این اتفاق، مکملی را انتخاب کنید که دارای پوشش‌دار باشد. این بدان معنی است که با ماده‌ای پوشیده شده است که از حل شدن آن قبل از رسیدن به روده (جایی که جذب مواد مغذی رخ می‌دهد) جلوگیری می‌کند.

محصولاتی را انتخاب کنید که ارگانیک هستند. مواردی که توسط آژانس‌های شخص ثالث، مانند U.S. Pharmacopeia، NSF International، یا ConsumerLab.Com بررسی می‌شوند، توصیه می‌شوند.

تولیدات گیاهی و طبیعی توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تنظیم نمی‌شود.

خلاصه مطلب‌

آنزیم‌های پروتئولیتیک، ساخته شده توسط لوزالمعده برای عملکردهای متابولیک، به‌عنوان مکمل در دسترس هستند. تصور می‌شود که آن‌ها به شرایطی، از جمله هضم غذا، بازیابی عضلات، آرتروز و التهاب کمک می‌کنند. با این حال، هنوز تحقیقات کافی برای اثبات قطعی اینکه مکمل‌ها می‌توانند سلامت شما را بهبود بخشند، وجود ندارد.

آنزیم‌های پروتئولیتیک مثل پاپائین، که در پاپایا و بروملین که در آناناس تازه یافت می‌شود. هنگامی که مکمل‌های آنزیم پروتئولیتیک را خریداری می‌کنید، ممکن است بیش از یک نوع آنزیم را داشته باشد.

پزشک شما می‌تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا این مکمل‌ها برای شرایط شما مناسب هستند یا خیر. آن‌ها همچنین می‌توانند راهنمایی‌هایی در مورد دوز مورد نیاز شما و مواردی که هنگام خرید آن باید به آن توجه کنید ارائه دهند.

سخنی پایانی

اگرچه بدن منابع خود را از آنزیم‌های پروتئولیتیک تولید می‌کند، برخی از افراد ممکن است هنوز کمبودهایی داشته باشند. این معمولاً نتیجه اختلالی مانند نارسایی پانکراس است. علائم نارسایی لوزالمعده شامل گاز، سوء هاضمه، ناراحتی شکمی و دفع غذای هضم نشده در مدفوع است.

فردی که این علائم را دارد (یا هر علائم دیگری) باید با پزشک متخصص مشورت کند. هرگز سعی نکنید که بدون مشورت با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی، هر گونه بیماری بالقوه پزشکی را با مکمل‌های طبیعی خود درمان کنید.

سوالات متداول

• آیا می‌توان آنزیم‌های پروتئولیتیک را از رژیم غذایی خود دریافت کرد؟

بله، همانطور که گفته شد، پاپایا و آناناس دو تا از بهترین منابع آنزیم‌های پروتئولیتیک هستند. سایر غذاهایی که سرشار از آنزیم‌های پروتئولیتیک هستند عبارتند از:

1. زنجبیل
2. کیوی
3. کلم ترش
4. ماست
5. کفیر
6. میسو

• آنزیم‌های پروتئولیتیک در بدن چه می‌کنند؟

آنزیم‌های پروتئولیتیک گروهی از آنزیم‌ها هستند که برای تجزیه مولکول‌های پروتئینی (که به صورت ساختارهای زنجیره‌ای در بدن ظاهر می‌شوند) کار می‌کنند. این ساختارها به قطعات کوتاه‌تری (به نام پپتیدها) تبدیل شده و سپس به اسیدهای آمینه تبدیل می‌شوند.

• بهترین روش برای تهیه غذاهای دارای آنزیم‌های پروتئولیتیک چیست؟

خوردن غذاها به صورت خام بهترین راه برای اطمینان از تجزیه نشدن آنزیم‌ها است. این زمانی اتفاق می‌افتد که غذاها گرم می‌شوند و حرارت می‌بینند.

غذاهای حداقل پخته شده (مانند سبزیجات بخارپز) نیز بسیاری از آنزیم‌های طبیعی خود را حفظ می‌کنند. راه‌های دیگر برای تهیه و خوردن غذاهای غنی از آنزیم‌های پروتئولیتیک عبارتند از:

1. میوه‌های تازه خام
2. آب میوه‌های تازه فشرده و نپخته
3. آجیل و دانه‌های خام
4. غلات کامل کمی پخته شده (مانند جوانه گندم)

منبع

مترجم: شقایق مرتاضی