اخبار علمی, مطالب
آمار خودکشی
این تصور که آب و هوا بر بسیاری از ابعاد سلامت انسان و همچنین بر میزان مرگ و میر بیماری‌ها تأثیر می‌گذارد، به طور فزاینده‌ای در حال افزایش است. عوامل دیگر مانند استرس فیزیکی مستقیم (مانند گرمازدگی)، تغییر اکولوژی بیماری (مانند، آنفولانزای فصلی یا مالاریا) و یا تغییرات در شرایط اجتماعی-اقتصادی رخ میدهد. مطالعه اخیر همچنین نشان داده است که درگیری‌های اجتماعی بین افراد (که باعث صدمات عمدی و مرگ و میر می‌شود)، به دلیل تغییر شرایط اقتصادی رخ میدهد.
فرضیه‌ای وجود دارد که ارتباط بالقوه بین شرایط آب و هوایی و سلامت روان را آشکار می‌کند. با این حال، بر خلاف سایر پیامدهای کلیدی سلامت، شواهد محدودی وجود دارد که دما را با خودکشی و پیامدهای مربوط به سلامت روان مرتبط می‌کند.
تعیین اینکه آیا میزان خودکشی به شرایط آب و هوایی پاسخ میدهد یا نه از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا خودکشی به تنهایی باعث افزایش نرخ مرگ و میر در سطح جهان نسبت به همه اشکال درگیری بین فردی و بین گروهی می‌شود، در بین 10 تا 15 علت مرگ و میر در سطح جهان قرار دارد و در بین 5 علت اصلی قرار دارد.
در مناطق ثروتمند جزو 5 علت اصلی مرگ افراد 10 تا 54 ساله در ایالات متحده می‌باشد. تغییرات اندک در میزان خودکشی به دلیل تغییرات آب و هوایی می‌تواند تغییرات بزرگی را در بار سلامت جهانی به وجود آورد، به ویژه در کشورهای ثروتمندتر که در آن نرخ خودکشی نسبتاً بالا و یا در حال افزایش است.
الگوهای فصلی بالقوه در خودکشی (معمولا، اوج تابستان) در قرن نوزدهم شناسایی شد، اما مشخص نبود که آیا این الگو به دلیل دمای متغیر فصلی، سایر عوامل هواشناسی مانند قرار گرفتن در معرض نور روز، یا سایر عوامل ایجاد شده است یا خیر.
عوامل اجتماعی یا اقتصادی به صورت فصلی نیز متفاوت هستند. مطالعه جدید به جای بررسی اینکه آیا دما و خودکشی در سری‌های زمانی در مکان‌های خاص مرتبط هستند یا خیر، از تمرکز فصلی فاصله گرفته است. فصلی بودن این اتفاق با توجه به تعداد زیادی از عوامل غیر اقلیمی که ممکن است به طور بالقوه در میزان خودکشی نقش داشته باشند. دما یک عامل مؤثر در خودکشی است که نیاز به محاسبه دقیق این عوامل دارد.
در این مقاله تأثیر دمای محیط را بر میزان خودکشی در ایالات متحده و مکزیک مطالعه می‌کنیم، دو کشوری که بر اساس برآوردهای فعلی، تقریباً 7٪ از تمام خودکشی‌های جهانی را تشکیل می‌دهند. رابطه بین دما و خودکشی را با استفاده از داده‌های آماری ماهانه برای ایالات متحده و مکزیک در طی چندین دهه تجزیه و تحلیل می‌کنیم. با استفاده از داده‌ها در بسیاری از واحدهای جغرافیایی در طول زمان، ما به طور قابل قبولی تأثیر دما بر خودکشی را از سایر عوامل فصلی، روند زمانی و یا مقطعی که ممکن است با دما و خودکشی مرتبط باشند، تمایز می‌دهیم.
شکل 1 | اثرات دما بر میزان خودکشی. a, b خطوط رابطه تخمینی بین دمای ماهانه و میزان خودکشی ماهانه را نشان میدهد.
ایالات متحده (a؛ 1968-2004) یا مکزیک (b؛ 1990-2010)، تحت مشخصات مختلف اثرات ثابت (FE) و چند جمله‌ای های انعطاف پذیر فزاینده
یا splines همانطور که در افسانه توضیح داده شده است. قسمت‌های سایه‌دار آبی 95% CI در مدل 1 برای هر کشور است. هیستوگرام در پایین، توزیع دمای ماهانه در هر نمونه را نشان میدهد. اثرات ثابت در مکزیک مانند ایالات متحده است.
ما تأثیر نوسانات دمایی ماهانه را بر خودکشی با استفاده از اثرات ثابت تخمین می‌زنیم، که در آن نرخ خودکشی در یک ماه معین به عنوان تابعی از دمای آن ماه در منطقه، مدل سازی شده است. تفاوت ماهانه به طور میانگین در میزان خودکشی در هر شهر، که به الگوهای فصلی اجازه میدهد تا در مناطق مختلف متفاوت باشد و عواملی مانند اثرات مکان خاص، قرار گرفتن در معرض نور روز و تعطیلات را در بر می‌گیرد. برای اطمینان از یافته‌هایمان، قرار گرفتن در معرض دما را در طول یک ماه معین با استفاده از دو رویکرد مختلف اندازه‌گیری می‌کنیم: میانگین دمای روزانه در طول ماه در محدوده دمایی 3 درجه سانتیگراد قرار می‌گیرند.
از آنجایی که داده‌ها نشان دهنده یک پاسخ مطلقا خطی در دمای متوسط روزانه با استفاده از مدل 3 درجه سانتیگراد هستند، در اینجا بر روی مدل دمای متوسط ماهانه خطی به عنوان خط پایه تمرکز می‌کنیم. ما از یک طرح تحقیقاتی برای تجزیه و تحلیل مجموعه داده‌های جغرافیایی کدگذاری شده با بیش از 600 میلیون بروز رسانی رسانه‌های اجتماعی در پلتفرم توییتر استفاده کردیم، و به گونه‌ای ارزیابی کردیم که آیا دمای ماهانه گرم‌تر از حد نرمال، احتمال ابراز احساسات افسردگی کاربران رسانه‌های اجتماعی را افزایش میدهد یا خیر.
به طور شهودی، تخمین‌های ما از اثرات دما در مقایسه میزان خودکشی ماه ژانویه در یک شهر، ناشی می‌شود. ضرایب دمایی را می‌توان به‌عنوان میانگین تأثیر دماهای گرم‌تر بر میزان خودکشی تفسیر کرد. ما این احتمال را آزمایش کردیم که دمای بالای غیرعادی باعث افزایش افسار گسیخته نرخ خودکشی نمی‌شود، اما در عوض باعث تسریع آهسته روند خودکشی می‌شود.
با تخمین مدل‌های تاخیر توزیع‌شده، امکان تأثیر همزمان دماهای گذشته، فعلی و آینده را فراهم می‌کند. اگر گرما صرفاً عاملی باشد که خودکشی را تسریع می‌کند، واکنش به دمای فعلی و کاهش یافته باید علائم مخالف داشته باشد و مجموع اثرات آن‌ها صفر باشد.
سپس بررسی می‌کنیم که چگونه پاسخ‌ها، بر اساس سطح درآمد، جنس، سطح جمعیت و اختلاف میانگین دمای بلندمدت، متفاوت می‌باشد. همانطور که رایج است، طبقه بندی بر اساس درآمد، تهویه مطبوع محل، دوره زمانی و دمای پایه به ما این امکان را میدهد تا ارزیابی کنیم که آیا توسعه اقتصادی یا تجربه شرایط گرم‌تر ممکن است به کاهش نرخ خودکشی از طریق سازگاری کمک کند.
در نهایت، با این فرض که میزان خودکشی در آینده به تغییرات دمای میانگین پاسخ میدهد، همانطور که به تغییرات دما در گذشته اخیر پاسخ داده‌اند، ما پیش‌بینی‌هایی را برای تأثیر تغییرات آب و هوایی آینده بر خودکشی در ایالات متحده و مکزیک ارائه کردیم. ما از خروجی 30 مدل آب و هوای جهانی که تحت یک سناریوی انتشار گازهای گلخانه‌ای معمولی اجرا می‌شوند، استفاده و توزیع خالص تغییرات در خودکشی‌ها را تا اواسط قرن محاسبه کردیم. سپس اندازه‌های تخمینی را از سایر عوامل تعیین کننده شناخته شده خودکشی با تأثیر پیش‌بینی شده تغییر آب و هوا مقایسه کردیم.
شکل 2 | تأثیر تغییر درجه حرارت بر میزان خودکشی ماهانه در سراسر نمونه کامل در ایالات متحده، مکزیک و برای گروه‌های فرعی در آن‌ها
کشورها، نقاط تخمین نقطه ای از تأثیر دمای ماهانه بر خودکشی ماهانه هستند (از معادله (1) یا (2)). خطوط 95٪ Cis هستند. با میزان مرگ و میر در هر 100000 نفر در ماه گزارش شده است. گزارش از NHCS، بررسی ملی مراقبت‌های بیمارستانی.
تأثیر افزایش دما بر خودکشی
برخلاف مرگ و میر ناشی از علل دیگری که نشان داده شده است در هر دو دمای سرد و گرم نرخ مرگ میر در سراسر جهان افزایش می‌یابد، هم در ایالات متحده و هم در مکزیک متوجه می‌شویم که رابطه بین دما و خودکشی تقریباً خطی است: خودکشی‌ها در یک نقطه مشخص از ماه که سرد است کاهش و در نقطه‌ای گرم افزایش می‌یابد.
ما دریافتیم که افزایش +1 درجه سانتیگراد در دمای متوسط ماهانه، نرخ خودکشی ماهانه را 0.68٪ افزایش میدهد. 1.7 درجه سانتیگراد در سطح شهرها در ایالات متحده، نشان میدهد که نرخ خودکشی ماهانه بیش از 2٪ به دلیل دما در گرم‌ترین ماه‌های ثبت شده افزایش یافته است. ما نتایج ایالات متحده خود را با استفاده از دومین مجموعه داده‌های خودکشی سالانه از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تأیید می‌کنیم، و تخمین‌های نقطه‌ای کمی بزرگ‌تر را برای این داده‌های جدیدتر پیدا کردیم (1.3 درصد به ازای هر + درجه سانتیگراد افزایش میانگین دمای سالانه).
نتایج ما با مطالعات گذشته در ایالات متحده، که پاسخ‌های متفاوتی را نشان داده‌اند، در تضاد می‌باشند. طبق اطلاعات ما، تنها مطالعه قابل مقایسه در مورد رابطه خودکشی درجه حرارت انجام شده در کشورهای در حال توسعه یا با درآمد متوسط در این دوره، مرجع است. در هند، اثرات بزرگ‌تری نسبت به آنچه در اینجا گزارش می‌کنیم، مشاهده می‌شود.
نتایج برای طیف وسیعی از مدل‌های جایگزین، از جمله استفاده از اثرات ثابت، گنجاندن کنترل‌های زمان، یا حذف جمعیت، اشکال انعطاف‌پذیرتر برای مدل‌سازی رابطه دما-پاسخ از جمله چند جمله‌ای‌ها و … (شکل 1 و جداول تکمیلی 1-3). یک مدل باندی که میزان خودکشی ماهانه را به توزیع دمای روزانه در آن ماه مرتبط می‌کند، به طور مشابه یک رابطه تقریباً خطی بین دمای روزانه و میزان خودکشی ماهانه را آشکار می‌کند (شکل‌های تکمیلی 1 و 2).
اثرات ناهمگن و سازگاری
مطالعات قبلی کاهش اثرات آب و هوایی مرتبط با سلامت در طول زمان نشان داد. به عنوان مثال، گسترش تهویه هوا در ایالات متحده رابطه بین دما و مرگ و میر را کاهش داد.
شکل 3 | اثرات دما بر خودکشی در طول زمان و مکان، a,b. اثرات در طول زمان در ایالات متحده (1968-2004؛ a) و مکزیک (1990-2010؛ a). هر نقطه اثر خاص سال دما بر خودکشی است (خط CI 95٪ است) که به صورت درصد تغییر بالاتر از میانگین نرخ خودکشی در آن سال بیان می‌شود.
خط چین قرمز میانگین اثر را در سراسر نمونه کامل در هر کشور نشان میدهد، c، اثرات بر اساس ایالت. رنگها درصد افزایش را نشان می‌دهند.
نرخ خودکشی ماهانه ویژه ایالت به ازای افزایش 1 درجه سانتی گراد. هیستوگرام‌ها توزیع تخمین‌ها را در سراسر ایالات متحده نشان میدهد.
ایالت‌ها و مکزیک، ایالت هایی که با رنگ مشکی مشخص شده‌اند، تخمین‌هایی دارند که از نظر آماری از میانگین برآورد در سراسر کشور قابل تشخیص است.
برخلاف این مجموعه، شواهد کمی از سازگاری در رابطه دما-خودکشی پیدا کردیم. در ابتدا، هیچ کاهش کیفی یا آماری معنی‌داری در رابطه خودکشی و دما در طول دوره مطالعه در ایالات متحده یا مکزیک پیدا نکردیم.
تخمین‌های نقطه‌ای تقریباً در مکزیک پایدار هستند و در صورت وجود، در طول زمان در ایالات متحده روند صعودی دارند، و برای محدود کردن داده‌ها فقط به کشورهایی که داده‌ها را در همه ادوار گزارش کردند، استناد می‌کنیم(شکل تکمیلی 3).
دوم، ما هیچ مدرکی پیدا نکردیم که افرادی که اغلب در معرض دماهای گرم قرار می‌گیرند حساسیت کمتری نشان می‌دهند: اثرات در مکان‌هایی با دمای متوسط گرم‌تر از نظر آماری از اثرات در مناطق سردتر قابل تشخیص نیستند (شکل 2 و شکل تکمیلیB2 )، و تخمین‌های خاص وضعیت در هر دو مورد ایالات متحده و مکزیک عمدتاً از نظر آماری از برآوردهای ملی قابل تشخیص نیستند (شکل 3c).
ما هیچ تفاوت قابل توجهی در واکنش خودکشی به دما بین شهرهای ثروتمند و فقیر نیافتیم. با استفاده از داده‌های مربوط به پذیرش تهویه مطبوع در سطح شهر، هیچ مدرکی مبنی بر اثر تهویه مطبوع بر کاهش اثرات دما بر خودکشی، پیدا نکردیم (شکل 2). این موضوع در مورد روزهای بسیار گرم (بیش از 30 درجه سانتیگراد) نیز صدق می‌کند (تصویر تکمیلی 2).
از آنجایی که میانگین دما و درآمد متوسط در ایالات متحده متغیر است، ما یک مدل دیگری را تخمین زدیم که هر متغیر با دما در تعادل باشد. دوباره متوجه شدیم که هیچ یک از این متغیرها تأثیر دما بر خودکشی را کاهش نمی‌دهد (جدول تکمیلی 4).
ما همچنین هیچ شواهد واضحی در هر دو کشور مبنی بر تأثیرات متفاوت دما بر خودکشی بر اساس جنسیت و هیچ تأثیر متفاوتی در مورد روش خودکشی در ایالات متحده پیدا نکردیم (اطلاعات روش خودکشی در مکزیک در دسترس نیست)، هیچ تفاوتی بر اساس اندازه جمعیت شهر و داده‌های مالکیت اسلحه در ایالات آمریکا در سال 2002، و یا مدرکی مبنی بر اینکه ایالت‌هایی با مالکیت اسلحه واکنش‌های خودکشی بیشتری به دما دارند، وجود ندارد (شکل 2).
در حالی که ممکن است متغیرهای کمکی مشاهده نشده دیگری وجود داشته باشد که رابطه دما-خودکشی را اصلاح می‌کند. درجه حرارت و خودکشی در بین زمینه‌ها و افراد، قابل تعمیم است.
جایگزینی موقت
ارزیابی کردیم که آیا دمای بالا باعث تسریع روند خودکشی‌هایی می‌شود که اتفاقی رخ می‌دهند. با استفاده از یک مدل، شواهدی از جایگزینی موقت در ایالات متحده و مکزیک پیدا کردیم (شکل 2، نتایج آزمایش جابجایی و دارونما)، که نشان داد دمای بالاتر در ماه قبل، اثرات منفی و آماری معنی داری بر خودکشی داشته است. ماه جاری جمع‌بندی اثرات همزمان و تأخیر، تخمینی از تعداد کل خودکشی‌های اضافی ایجاد شده توسط دمای گرم، بدون هرگونه جایگزینی موقت ارائه می‌کند.
همانطور که انتظار می‌رفت، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه دمای یک ماه آینده بر میزان خودکشی فعلی تأثیر بگذارد، نیافتیم.
شکل 4 | تأثیر دمای ماهانه بر احتمال اینکه به‌روزرسانی توییتر در کلان شهرهای ایالات متحده حاوی کلمات کلیدی افسرده‌کننده، a، b، Plots باشد.
نشان دادن درصد تغییر توییت‌های افسردگی با استفاده از رویکردهای کدگذاری 1 (a) و کدگذاری 2 (b) برای شناسایی زبان افسردگی .
خطوط رابطه تخمینی بین میانگین دمای ماهانه و سهم ماهانه به‌روزرسانی‌های توییتر (توییت‌ها) را نشان می‌دهند که حاوی زبان افسرده کننده، تحت اثرات ثابت جایگزین و کنترل‌های زمان همانطور که در افسانه توضیح داده شده است (N = 24780 مکان-ماه). هیستوگرام‌های خاکستری توزیع دماهای ماهانه را در نمونه نمایش می‌دهند. CBSA، مبتنی بر هسته منطقه آماری (تقریباً منطقه شهری).
زبان افسرده کننده در شبکه‌های اجتماعی
داده‌های جایگزین به ما این امکان را می‌دهند به طور غیرمستقیم مکانیسم‌های بالقوه خاصی را کشف کنیم. یک فرضیه این است که درجه حرارت بالا به طور مستقیم سلامت ذهنی افراد را تغییر میدهد.
قابل ذکر است که این فرضیه با واکنش خودکشی به تغییرات بسیار کوتاه مدتِ دما و همچنین با این یافته که اختلالات افسردگی نیمی از تمام خودکشی ها را در بر می‌گیرد، سازگاری دارد. اگر قرار گرفتن در معرض دمای بالا مستقیماً سلامت روانی افراد را تغییر دهد، این رابطه باید در یک جمعیت گسترده، قابل مشاهده باشد.
ما چنین الگویی را با بررسی اینکه آیا تغییرات ماهانه دمایی با الگوهای زبانی که بیانگر کاهش عملکرد ذهنی است، آزمایش می‌کنیم. برای انجام این کار، ما 622،749،655 توییت را که بین 22 مه 2014 و 2 ژوئیه 2015 در ایالات متحده رخ داده است را جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کردیم. کار قبلی نشان داده است که تجزیه و تحلیل به‌روزرسانی‌های توییتر می‌تواند برای پیش‌بینی تغییرات خودکشی در ایالات متحده استفاده شود.
با استفاده از یک رویکرد آماری تجزیه و تحلیل شده، متوجه می‌شویم که احتمال بیان یک توییت با زبان و گفتار «افسرده‌کننده» با دمای ماهانه محلی افزایشی است (شکل 4). در حالی که برآوردهای پایه برای اثرات دمای همزمان با کدگذاری معنادار (01/0 > P برای کدگذاری 1، 0.1 P > برای کدگذاری 2)، تخمین‌ها برای هر دو کدگذاری پس از محاسبه اثرات تأخیر معنادار و قابل تعمیم می‌شوند (05/0 > P، شکل تکمیلی 4).
با در نظر گرفتن تأخیرها، متوجه می‌شویم که هر یک درجه سانتیگراد افزایش در دمای میانگین ماهانه، احتمال افسردگی به‌روزرسانی را 0.79٪ (95٪ فاصله اطمینان: 0.23٪ – 1.35٪) و 0.36٪ (95٪ CI: 0.05٪ – 0.68٪) افزایش میدهد. همانطور که در شکل 4 نشان داده شده است، ما اثرات مشابه آماری و کیفی را تحت انواع اثرات ثابت و کنترل‌های زمانی برآورد می‌کنیم.
پیش بینی خودکشی بیش از حد تحت تغییرات آب و هوایی آینده
برای پیش‌بینی تأثیرات بالقوه تغییرات آینده آب و هوایی بر خودکشی، از تغییرات پیش‌بینی شده در دما استفاده می‌کنیم. سناریوی (RCP8.5) تا سال 2050 از 30 مدل آب و هوایی جهانی استفاده کردیم. نسبت به سال 2000، مدل‌های اقلیمی افزایش متوسط دما بر اساس جمعیت را تا سال 2050 به میزان 2.5 درجه سانتیگراد (محدوده 95 درصد: 1.3 تا 3.7 درجه سانتیگراد) در ایالات متحده و 2.1 درجه سانتیگراد (محدوده 95 درصد: 1.5 تا 3.2 درجه سانتی گراد) در مکزیک پیش‌بینی کردند.
با توجه به اینکه اثرات دما بر خودکشی در ایالات متحده در طول زمان روند رو به رشدی دارد(شکل 3)، ما با استفاده از داده‌های پس از سال 1990، اثر تاریخی دما بر خودکشی در ایالات متحده را مجدداً برآورد می‌کنیم.
فرض ما مبنی بر پیامدهای آتی به ماه‌های سرد و گرم، تا حدی به دلیل ثابت بودن مشاهدات پشتیبانی می‌شود. در رابطه دما-خودکشی در طول دوره مطالعه ما، با توجه به آینده، این فرضیه غیر قابل آزمایش است. در این فرض، ما افزایش نرخ خودکشی را تا سال 2050 معادل 1.4% (95% فاصله اطمینان: 0.6%–2.6%) در ایالات متحده و 2.3% (95% فاصله اطمینان: 0.3%–5.6%) در مکزیک محاسبه کردیم.
با تخمین ما در نرخ خودکشی با پیش‌بینی‌های تغییر جمعیت در دو کشور، تا سال 2050، تغییرات آب و هوایی در مجموع باعث خودکشی بیش از حد در ایالات متحده خواهد شد (95% فاصله اطمینان: 5600-26050) و 7460 خودکشی (بیش از میزان استاندارد) در مکزیک (95% فاصله اطمینان:890-18300) (شکل 5).
با احتساب کوواریانس در دمای ایالات متحده و مکزیک در هر تحقق آب و هوا، این مقدار به 21770 (95% فاصله اطمینان: 8950-39260) در مجموع خودکشی‌های هر دو کشور می‌رسد.
شکل 5 | تغییر در میزان خودکشی تا سال 2050 به دلیل تغییر دمای پیش بینی شده در RCP8.5. a، تغییر پیش بینی شده در نرخ خودکشی تا سال 2050 برای ایالات متحده و مکزیک
سبیل‌ها 95% CI هستند که هم در تغییر دما در آینده و هم در واکنش خودکشی به دما/درجه عدم قطعیت را در بر می‌گیرند. سیاه نشانگرها تخمین‌هایی برای تأثیرات سایر رویدادها بر میزان خودکشی بیش از ۲۴۶/۲۴ ثانیه منتشر می‌کنند. OECD، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه. b، c، توزیع کل خودکشی‌های تجمعی پیش بینی شده در ایالات متحده (b) و مکزیک (c) در طول زمان.
پیش‌بینی‌ها با مناطق رنگی که توزیع 30000 پیش بینی مونت کارلو را نشان میدهد که تخمین پارامترها و آب و هوا می‌باشد.
مدل ها. نمودارهای جعبه ای میانگین، محدوده بین 20 و 95 درصد از خودکشی‌های پیش بینی شده تا سال 2050 را نشان میدهد.
بحث
ما شواهدی در مقیاس طولی و کشوری ارائه کردیم که نشان میدهد میزان خودکشی محلی در کشورهای توسعه یافته و با درآمد متوسط با دمای محلی مرتبط است، یافته‌هایی که با مطالعه اخیر در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه همخوانی دارد. سازگاری قابل توجه اندازه‌گیری شده در طول زمان و در بین زمینه‌ها نشان میدهد که هر مکانیسم فرضی که این رابطه را توضیح میدهد باید گسترده باشد، و اطمینانی را در تعمیم این یافته‌ها به زمینه‌های دیگر و در آینده فراهم می‌کند.
در حالی که نتایج رسانه‌های اجتماعی ما از این فرضیه حمایت می‌کند که دما باعث ایجاد تغییراتی در وضعیت روانی شده که از همان الگوی خودکشی پیروی می‌کند. کلیت پاسخ‌های خودکشی به دما در سراسر لایه‌های جغرافیایی و اجتماعی-اقتصادی با یک واکنش بیولوژیکی مشترک سازگار می‌باشد، ما نمی‌توانیم به طور قاطعانه سایر واکنش‌ها را رد کنیم. توضیحات غیر بیولوژیکی، تغییرات دمایی می‌باشند که بر واسطه‌های اجتماعی خودکشی تأثیر می‌گذارند.
با این وجود، نتایج ما نشان میدهد که مکانیسمی که از طریق آن دما بر خودکشی تأثیر می‌گذارد احتمالاً از تأثیر دما بر بسیاری از علل دیگر مرگ و میر متمایز است. خودکشی در دماهای گرم افزایش و در دمای سرد کاهش می‌یابد و تأثیر دما بر خودکشی در طول زمان کاهش نمی‌یابد و به نظر نمی‌رسد با افزایش درآمد کاهش یابد. ساختار خطی و پایدار پاسخ به خودکشی احتمالاً منشأ بیولوژیکی دارد.
محاسبات نشان میدهد که تغییرات پیش بینی شده در میزان خودکشی تحت تغییرات آب و هوایی آینده می‌تواند به اندازه سایر عوامل اجتماعی یا سیاستی که به خوبی مطالعه شده‌اند در مورد میزان خودکشی مهم باشد (شکل a5). در قدر مطلق، تأثیر تغییرات آب و هوایی بر میزان خودکشی در ایالات متحده و مکزیک تا سال 2050 تقریباً دو تا چهار برابر تخمین زده شده است. نتایج گسترده این مطالعه، انگیزه بیشتری برای درک بهتر چرایی تاثیر دما بر خودکشی القا می‌کند.
مترجم: امید آهنگریان ابهری
مطالعات بیشتر در بخش راهنمای علمی سایت
