آزمایش فیبرینوژن چیست؟ تفسیر نتایج آزمایش فیبرینوژن

فهرست مطالب نمایش

آزمایش فیبرینوژن چیست؟

آزمایش فیبرینوژن یک آزمایش خون است که برای بررسی سطح فیبرینوژن شما انجام می‌شود. فیبرینوژن یک پروتئین است که به لخته شدن خون کمک می‌کند. پزشک شما ممکن است این آزمایش را در صورتی که دچار خون‌ریزی شدید هستید، درخواست کند. اگر سطح فیبرینوژن شما پایین باشد، ممکن است درمان‌های وریدی (IV) برای افزایش سطح آن دریافت کنید.

خلاصه

آزمایش فیبرینوژن سطح پروتئین خونی به نام فیبرینوژن را اندازه‌گیری می‌کند. فیبرینوژن در کبد شما ساخته می‌شود و به لخته شدن خون کمک می‌کند.

پایین بودن فیبرینوژن می‌تواند باعث شود که خون شما به سختی لخته شود. اگر علائم خون‌ریزی شدید دارید، پزشک شما ممکن است این آزمایش را برای بررسی سطح فیبرینوژن شما درخواست کند. نام دیگری برای آزمایش فیبرینوژن، آزمایش فعالیت فاکتور I است.

چه زمانی آزمایش فیبرینوژن انجام می‌شود؟

پزشک شما ممکن است آزمایش فیبرینوژن را در صورت وجود علائمی که می‌تواند به فیبرینوژن پایین اشاره کند، انجام دهد، مانند:

خون‌ریزی از لثه‌ها
خون‌ریزی در دستگاه گوارش (GI)
خون در ادرار یا مدفوع
سرفه کردن خون
کبودی‌های شدید
خون‌ریزی مکرر از بینی
طحال پاره‌شده

شما همچنین ممکن است آزمایش فیبرینوژن را در صورت وجود موارد زیر داشته باشید:

نتایج غیرعادی انعقاد، مانند آزمایش زمان پروترومبین (PT) غیرطبیعی یا زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال (APTT)، که سرعت لخته شدن خون شما را اندازه‌گیری می‌کند.
علائم اختلالات لخته شدن خون.
علائم انعقاد داخل عروقی منتشر، که یک اختلال لخته شدن شدید است.
علائم اختلالات ژنتیکی که بر لخته شدن خون تأثیر می‌گذارد.
از دست دادن مکرر بارداری.

انواع نقص فیبرینوژن چیست؟

آزمایش‌های فیبرینوژن ممکن است نقص فیبرینوژن را تشخیص دهند. نقص‌های فیبرینوژن ممکن است ژنتیکی باشند، به این معنی که به دلیل تغییر ژن (جهش) ایجاد می‌شوند. همچنین ممکن است ارثی باشند، به این معنی که والدین شما جهش ژنی را به شما منتقل می‌کنند.

چند نوع نقص فیبرینوژن وجود دارد:

آفیبرینوژنیemia: زمانی که شما هیچ فیبرینوژنی در خون خود ندارید. این اختلال بسیار نادر است و فقط 1 نفر از هر 1 میلیون نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
هیپوفیبرینوژنیemia: زمانی که سطح فیبرینوژن شما پایین است. کارشناسان به طور دقیق نمی‌دانند که چند نفر به هیپوفیبرینوژنیemia مبتلا هستند، اما این اختلال شایع‌تر از آفیبرینوژنیemia است.
دیسیفیبرینوژنیemia: زمانی که شما سطوح معمولی فیبرینوژن دارید، اما فیبرینوژن به درستی عمل نمی‌کند. مشابه هیپوفیبرینوژنیemia، تخمین تعداد افراد مبتلا به دیسیفیبرینوژنیemia دشوار است زیرا تعداد زیادی از افراد بدون علائم هستند. اما این اختلال شایع‌تر از آفیبرینوژنیemia است.

جزئیات آزمایش

چگونه باید برای آزمایش فیبرینوژن آماده شوم؟

پزشک شما دستورالعمل‌های خاصی برای آماده‌سازی برای آزمایش فیبرینوژن به شما خواهد داد. بیشتر افراد نیازی به انجام هیچ کاری متفاوت از معمول ندارند. اگر رقیق‌کننده‌های خون مصرف می‌کنید، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که برای مدت کوتاهی قبل از آزمایش آن‌ها را متوقف کنید.

نوشیدن مقدار زیادی آب می‌تواند انجام آزمایش را تسهیل کند. حفظ هیدراسیون موجب می‌شود که مایع بیشتری در رگ‌های شما باقی بماند و گرفتن نمونه خون را آسان‌تر می‌کند. همچنین، اطمینان از خواب کافی و آرامش قبل از آزمایش می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند. اگر شما به دلیل شرایط پزشکی خاصی در حال درمان هستید، پزشک ممکن است توصیه کند که پیش از آزمایش با او مشورت کنید تا اطلاعات دقیقی در مورد شرایط و نیازهای خاص خود داشته باشید.

چه انتظاری در طول آزمایش فیبرینوژن باید داشته باشم؟

در طول آزمایش فیبرینوژن، پزشک شما:

یک ناحیه کوچک از بازوی شما را با الکل ضدعفونی می‌کند.
یک سوزن را در رگ بازوی شما وارد می‌کند.
سوزن را به یک لوله کوچک متصل می‌کند تا نمونه خون را جمع‌آوری کند.
سوزن را خارج کرده و ناحیه را با یک پد گاز پوشش می‌دهد.

این فرآیند معمولاً فقط چند دقیقه طول می‌کشد و اکثر بیماران احساس ناراحتی کمی را تجربه می‌کنند. در صورتی که شما از سوزن می‌ترسید، می‌توانید از پزشک بخواهید که در طول آزمایش در کنار شما باشد و به شما آرامش دهد.

چه انتظاری بعد از آزمایش فیبرینوژن باید داشته باشم؟

شما می‌توانید بلافاصله پس از آزمایش به خانه برگردید و به فعالیت‌های معمول خود ادامه دهید. با این حال، پزشک شما ممکن است توصیه کند که در روز آزمایش از فعالیت‌های شدید بدنی پرهیز کنید تا از هرگونه خون‌ریزی یا ناراحتی جلوگیری شود. همچنین، مراقبت از محل نمونه‌گیری و نظارت بر هر گونه علامت غیرعادی مهم است. اگر متوجه کبودی یا درد شدید در ناحیه نمونه‌گیری شدید، بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید.

خطرات آزمایش فیبرینوژن چیست؟

خطرات کمی با آزمایش‌های فیبرینوژن همراه است. شما ممکن است کبودی خفیف یا ناراحتی در محل وارد کردن سوزن به بازوی خود داشته باشید. این علائم معمولاً در عرض یک یا دو روز برطرف می‌شوند. در برخی موارد نادر، ممکن است عفونت در محل نمونه‌گیری ایجاد شود، اما این مورد بسیار نادر است و با رعایت اصول بهداشتی می‌توان از آن جلوگیری کرد. به طور کلی، آزمایش فیبرینوژن یک آزمایش ایمن و غیرتهاجمی محسوب می‌شود که اطلاعات ارزشمندی را درباره وضعیت سلامت شما ارائه می‌دهد.

نتایج و پیگیری

نتایج آزمایش فیبرینوژن به چه معناست؟

این آزمایش سطح فیبرینوژن را بر حسب گرم در لیتر اندازه گیری می کند. سطح فیبرینوژن معمولی بین 2 تا 4 گرم در لیتر یا 200 تا 400 میلی گرم در دسی لیتر است.

اگر سطح فیبرینوژن شما بالاتر یا کمتر از حد معمول باشد، می تواند به موارد زیر اشاره کند:

• اختلالات لخته شدن خون
• کمبود فیبرینوژن
• فیبرینولیز نامنظم، که فرآیند شکستن لخته های خونی است که نباید تشکیل شوند

اگر کمبود فیبرینوژن داشته باشم چه اتفاقی می افتد؟

اگر نتایج آزمایش نشان دهد که کمبود فیبرینوژن دارید، ممکن است پزشک شما درمان هایی را برای افزایش سطح فیبرینوژن تجویز کند.

شما ممکن است یک فرآورده خونی فیبرینوژن را از طریق یک خط داخل وریدی (IV) دریافت کنید. اغلب، شما یک روز در میان فیبرینوژن دریافت می کنید تا زمانی که سطح فیبرینوژن شما در محدوده معمولی باشد.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما همچنین ممکن است در زمان‌های خاصی که در معرض خطر خونریزی بیش از حد هستید، یک IV با فیبرینوژن به شما بدهد، مانند:

• پس از یک آسیب تروماتیک
• قبل از جراحی
• در حین یا بعد از زایمان

سخن پایانی

آزمایش فیبرینوژن سطح پروتئین خون شما به نام فیبرینوژن را اندازه گیری می کند. فیبرینوژن در کبد شما تولید می شود و به لخته شدن خون کمک می کند. در صورت داشتن علائم اختلال خونریزی یا خونریزی بیش از حد، پزشک ممکن است آزمایش فیبرینوژن را تجویز کند. آزمایش فیبرینوژن یک آزمایش خون است و معمولاً برای آماده شدن نیازی به پیروی از دستورالعمل‌های خاصی ندارید. اگر فیبرینوژن پایینی دارید، ممکن است پزشک برای افزایش سطح، درمان تجویز کند.

همچنین بخوانید: