ابزار و وسایل آزمایشگاهی شامل، محلول ها کیت ها
آبگوشت لیزوژنی (محیط لیزوژنی مایع) چیست؟
آبگوشت لیزوژنی (محیط لیزوژنی مایع) چیست؟
آبگوشت لیزوژنی (LB) یک ماده غذایی غنی از است که برای رشد باکتری ها استفاده می شود. فرمولاسیون های محیط کشت LB از سال 1950 تاکنون استاندارد صنعتی برای کشت اشریشیاکلی بوده است. این محیط کشت ها به طور گسترده ای در کاربردهای میکروبیولوژی و مولکولی برای تهیه DNA پلاسمید و پروتئین های نوترکیب مورد استفاده قرار گرفته اند. همچنان یکی از رایج ترین محیط هایی است که برای نگهداری و پرورش سویه های نوترکیب آزمایشگاهی اشریشیا کلی مورد استفاده قرار می گیرد.
چندین فرمول رایج برای تهیه محیط LB وجود دارد. اگرچه هر کدام از آن ها متفاوت است، اما به طور کلی، ترکیباتی که به عنوان محرک رشد مورد استفاده قرار می گیرند مشابه است، که شامل موارد زیر می شود:
- پپتیدها و پپتون های کازئین
- ویتامین ها (از جمله ویتامین های گروه B)
- عناصر کمیاب (به عنوان مثال ازت، گوگرد، منیزیم)
- مواد معدنی
یون های سدیم مورد نیاز برای انتقال و تعادل اسمزی از طریق کلرید سدیم تأمین می شود. از تریپتون نیز به منظور تهیه اسیدهای آمینه ضروری مانند پپتیدها و پپتون ها برای باکتری های در حال رشد استفاده می شود. عصاره مخمر نیز برای تهیه انبوهی از ترکیبات آلی مفید برای رشد باکتری ها استفاده می شود. این ترکیبات شامل ویتامین ها و عناصر کمیاب هستند.
فرمولاسیون
به طور کلی، فرمول بندی ها در مقدار کلرید سدیم به کار رفته متفاوت هستند، بنابراین انتخاب شرایط اسمزی مناسب برای سویه باکتریایی خاص و شرایط کشت مورد نظر اهمیت ویژه ای دارد. فرمولاسیون کم نمک، لنوکس و لوریا، برای کشت هایی آنتی بیوتیکی حساس به نمک ایده آل است.
- LB-Miller (10 گرم در لیتر NaCl)
- LB-Lennox (5 گرم در لیتر NaCl)
- LB-Luria (0.5 گرم در لیتر NaCl)
آماده سازی
روش زیر، یک روش معمول و رایج برای تهیه 1 لیتر LB است:
10 گرم تریپتون
5 گرم عصاره مخمر
10 گرم NaCl
- مواد جامد را در 800 میلی لیتر آب مقطر یا دیونیزه محلول کنید.
- برای اطمینان از دقت اندازه گیری، آب مقطر یا آب دیونیزه شده را توسط یک استوانه مدرج اضافه کنید تا در مجموع حجم نهایی به 1 لیتر برسد.
- سپس محیط را در دمای 121 درجه سانتیگراد به مدت 20 دقیقه اتوکلاو کنید.
- پس از خنک شدن، فلاسک حاوی محیط را تکان دهید تا از مخلوط شدن همه مواد با هم اطمینان حاصل شود. اکنون محیط LB آماده استفاده است.
تنظیم pH
قبل از اتوکلاو کردن، بعضی از آزمایشگاه ها با استفاده از هیدروکسید سدیم، pH محیط LB را به 7.5 یا 8 می رسانند. اما افزودن هیدروکسید سدیم، ظرفیت بافری را برای محیط ایجاد نمی کند و این منجر به تغییرات سریع PH هنگام کشت باکتری ها می شود. برای از بین بردن این شرایط، بعضی از آزمایشگاه ها ترجیح می دهند که PH را با 5-10 میلی مول در لیتر TRIS بافر، که از محلولی از TRIS 1 مولار است تنظیم کنند. به طور کلی، تنظیم PH در بیشتر شرایط امری ضروری نیست.
