اخبار سلامتی
زنانی که شریک عشقی خود را در آغوش گرفتند متعاقباً پاسخ کورتیزول ناشی از استرس کمتری داشتند. اما در آغوش گرفتن شریک، پاسخ به استرس را برای مردان مهار نکرد.
زنانی که که شریک عشقی خود را در آغوش گرفتند، در مقایسه با زنانی که شریک زندگی خود را در آغوش نگرفتند، همانطور که سطح هورمون استرس کورتیزول در بزاق نشان داد پاسخ استرس بیولوژیکی کمتری داشتند؛ این اثر برای مردان دیده نشد. Gesa Berretz از دانشگاه روهر بوخوم (Ruhr University Bochum) آلمان و همکارانش این یافتهها را در روز (18 مه 2022) در مجله دسترسی آزاد PLOS ONE ارائه کردند.
برخی مواقع، تماس اجتماعی ممکن است در برابر استرس محافظت کند. تحقیقات قبلی نشان داده است که ماساژ، آغوش همراه با گرفتن دست، و آغوش همراه با ارتباط محبت آمیز همگی میتوانند علائم استرس را در زنان کاهش دهند. با این حال، مطالعات کمی این اثرات را در مردان مورد بررسی قرار دادهاند، و همچنین اثرات آغوش مختصر را مورد بررسی قرار ندادهاند.
برای بررسی اثرات بالقوه کاهش استرس در آغوش گرفتن، Berretz و همکارانش تجزیه و تحلیلی از 76 نفر در روابط عاشقانه انجام دادند. همه شرکتکنندگان تحت یک آزمایش استرسزا قرار گرفتند که در آن از آنها خواسته شد تا یک دست خود را به مدت سه دقیقه در حمام آب یخ نگه دارند، در حالی که تحت نظر بودند و با دوربین تماس چشمی داشتند. قبل از این آزمایش به نیمی از زوجها دستور در آغوش گرفتن داده شد و بقیه آنها یکدیگر را در آغوش نگرفتند. محققان شاخصهای مختلف استرس از جمله سطح کورتیزول بزاقی شرکتکنندگان را قبل و بعد از آزمایش اندازهگیری کردند.
همچنین بیشتر بخوانید:
رشد شناختی کودک نوپا میتواند در اثر استرس، اضطراب و افسردگی مادر در دوران بارداری مختل شود.
افزایش هورمونهای استرس با افزایش خطر ابتلا به فشار خون بالا و حوادث قلبی مرتبط است.
سندرم قلب شکسته باید جدی گرفته شود
تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که زنانی که شریک زندگی خود را در آغوش گرفتند نسبت به زنانی که شریک زندگی خود را در آغوش نگرفتند پاسخ کورتیزول کمتری به تست استرس داشتند. با این حال، برای مردان، هیچ ارتباطی بین آغوش و پاسخ کورتیزول ناشی از استرس مشاهده نشد. سایر معیارهای استرس از جمله تغییر در فشار خون و وضعیت احساسی هیچ ارتباطی با در آغوش گرفتن شریک زندگی نشان ندادند.
این نتایج نشان میدهد که یک آغوش کوتاه با شریک عاشقانه ممکن است متعاقباً پاسخ کورتیزول را برای زنانی که با موقعیتهای اجتماعی استرسزا روبرو هستند، مانند امتحانات مدرسه، مصاحبههای شغلی، یا سخنرانیها کاهش دهد. تحقیقات بیشتر میتواند بررسی کند که آیا این مزیت در آغوش گرفتن با دوستان صمیمی نیز وجود دارد یا خیر.
نویسندگان همچنین خواستار تحقیق در مورد اثرات مرتبط با همهگیری COVID-19 هستند. چنین تحقیقاتی میتواند بررسی کند که آیا محدودیتهای اجتماعی که تماس اجتماعی را کاهش میدهد ممکن است با افزایش مشاهده شده در استرس و افسردگی در طول همهگیری مرتبط باشد یا خیر.
نویسندگان اضافه میکنند: “به عنوان یک زن، در آغوش گرفتن شریک عاشقانه، خود میتواند از پاسخ استرس حاد بدن شما جلوگیری کند.”
مرجع: «آغوش عاشقانه باعث کاهش ترشح کورتیزول پس از القای استرس حاد در زنان میشود اما در مردان نه» ۱۸ می ۲۰۲۲، PLOS ONE.
DOI: 10.1371/journal.Pone.0266887
تامین مالی: O.T.W. از نظر مالی توسط Deutsche Forschungsgemeinschaft (شماره پروژه: 400672603؛ کمک مالی: WO733/18-1) حمایت شده است. از نظر مالی توسط Deutsche Forschungsgemeinschaft نیز حمایت شده(شماره پروژه: 400672603، OC127/9-1) . J.P. توسط آکادمی ملی علوم آلمان Leopoldina (LPDS 2021-05) حمایت مالی شد و حقوق خود را از این سازمان دریافت کرد. سرمایهگذاران هیچ نقشی در طراحی مطالعه، جمعآوری و تجزیه و تحلیل دادهها، تصمیمگیری برای انتشار، یا تهیه نسخه خطی نداشتند. نویسندگان حمایت صندوق انتشارات دسترسی آزاد DFG از دانشگاه روهر بوخوم را تأیید میکنند.
مترجم: شقایق مرتاضی