تفاوت In vitro و In vivo

تفاوت In vitro و In vivo

In vitro: اصطلاح in vitro به مطالعه یا آزمایشات پزشکی اطلاق می شود که در آزمایشگاه و در محدوده یک لوله آزمایش یا ظروف آزمایشگاهی انجام می شود.

In vivo: اصطلاح in vivo به مطالعه یا آزمایشات پزشکی اطلاق می شود که روی موجود زنده مانند حیوانات آزمایشگاهی یا انسان انجام می شود.

آزمایشات بالینی یا مطالعات پزشکی ممکن است به صورت in vivo یا in vitro انجام شود. این رویکردها از این نظر مشابه هستند که هر دو به منظور پیشرفت در دانش و درمان بیماری ها و بیماری ها و همچنین درک “سلامتی” و عملکردهای طبیعی بدن انجام می شوند.

اما همچنین تفاوتهای مهمی در نحوه انجام مطالعات in vivo و in vitro ، نحوه تفسیر آنها و کاربردهای عملی هر کدام وجود دارد.

مطالعات پزشکی در شرایط آزمایشگاهی یا In vitro

مطالعات پزشکی (مانند بررسی توانایی دارو در درمان سرطان) اغلب ابتدا در شرایط آزمایشگاهی – چه در یک لوله آزمایش یا در آزمایشگاه انجام می شود. به عنوان مثال می توان سلول های سرطانی را در فلاسک هایی خارج از بدن برای مطالعه بر روی آن ها و بررسی روش های درمانی احتمالی رشد داد.

این مطالعات معمولاً ابتدا به دلایل اخلاقی در شرایط آزمایشگاهی انجام می شود. مطالعات در شرایط آزمایشگاهی به محقق این اجازه را می دهد که ماده ای با خیال راحت بررسی شود ، بدون اینکه انسان یا حیوانات را تحت تأثیر عوارض جانبی یا سمیت داروی جدید مورد بررسی قرار دهد.

محققان قبل از قرار دادن انسان در معرض اثرات منفی احتمالی ، تا آنجا که ممکن است در مورد آن دارو اطلاعاتی کسب می کنند. به عنوان مثال اگر یک داروی شیمی درمانی بر روی سلول های سرطانی رشد یافته در فلاسک کارآمد نباشد ، استفاده از آن بر روی انسان غیراخلاقی است.

انجام مطالعه در شرایط آزمایشگاهی از این رو مهم است که امکان توسعه سریع تر درمان های جدید را فراهم می کند – بسیاری از داروها می توانند همزمان مطالعه شوند (و می توان آنها را در تعداد زیادی از سلول ها مورد مطالعه قرار داد) و فقط آنهایی که به نظر می رسد موثر هستند را برای مطالعات انسانی پیش برد.

عدم وجود بیوکینتیک (چگونگی انتقال و متابولیسم داروها در بدن و سموم ناشی از آن در بدن) یک اشکال قابل توجه در مطالعات آزمایشگاهی است. از این رو پیش بینی دقیق تاثیر دارو در داخل بدن بسیار دشوار است.

مطالعات پزشکی در محیط درونی بدن موجود زنده In vivo

بر خلاف مطالعات in vitro ، در مطالعات in vivo می خواهیم ببینیم بدن به طور کلی چگونه به ماده خاصی پاسخ می دهد.

در برخی موارد ، مطالعات in vitro بر روی یک دارو امیدوار کننده خواهد بود ، اما مطالعات in vivo هیچ اثری را نشان نمی دهند (یا از طرف دیگر ، دارو را ناامن گزارش می دهد).

گاهی ممکن است یک داروی جدید در یک فلاسک کار می کند ، اما در بدن انسان چنین نیست. به عنوان مثال ممکن است این دارو هنگام عبور از معده جذب نشود ، بنابراین اثرات کمی روی انسان دارد.

در موارد دیگر (حتی اگر دارویی به صورت داخل وریدی تجویز شود) ممکن است دارو از طریق واکنش هایی که به طور مداوم رخ می دهد ، توسط بدن تجزیه شود و بنابراین ، در صورت استفاده مستقیم در انسان ، موثر نخواهد بود.

توجه به این نکته مهم است که مطالعات in vivo ابتدا روی حیوانات غیر انسانی مانند موش ها انجام می شود. این مطالعات به محققان این فرصت را می دهد تا ببینند که یک دارو در میان سایر فرآیندهای بدن چگونه کار می کند.

موش و انسان تفاوت های مهمی دارند. گاهی اوقات دارویی که در موش ها موثر است به دلیل تفاوت ذاتی در گونه ها ، در انسان موثر نخواهد بود (و بالعکس).

جمع بندی

وقتی به بررسی های انجام شده برای ارزیابی درمان های سرطان – یا هر روش درمانی دیگر – نگاه می کنید ، بررسی اینکه نوع مطالعه چیست اولین قدم مهم است.

مطالعات در شرایط آزمایشگاهی بسیار حائز اهمیت هستند و زمینه را برای تحقیقات بیشتر فراهم می کنند.

در مقابل ، مطالعات in vivo به بررسی تأثیر واقعی ماده یا دارو بر روی موجودات زنده – اعم از حیوان آزمایشگاهی یا مدل انسانی می پردازد. اگر مدل حیوانی باشد،‌ ممکن است مدتی طول بکشد تا دارو یا روشی در انسان ارزیابی شود ، اما یک قدم به استفاده در زندگی واقعی نزدیک تر است.