تحقیقات دانشگاه کلمبیا نشان میدهد که کمبود ماده مغذی تائورین ممکن است باعث پیری در حیوانات شود و مکملها پتانسیل کاهش پیری و افزایش طول عمر سالم را نشان میدهند. این مطالعه نشان داد که سطح تائورین به طور قابل توجهی با افزایش سن کاهش مییابد و مصرف مکمل منجر به بهبود قابل توجه سلامت در موشها و میمونها شد. برای تایید این یافتهها آزمایشات انسانی مورد نیاز است.

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط محققان کلمبیا و دهها محقق در سراسر جهان انجام شد، کمبود تائورین – ماده مغذی که در بدن تولید میشود و در بسیاری از غذاها یافت میشود – عامل پیری در حیوانات است.
تائورین یک عنصر رایج در نوشیدنیهای انرژیزا است، از جمله برندهایی مانند Red Bull، Monster Energy، Rockstar، NOS، Full Throttle و AMP. قرصهای مکمل تائورین نیز در دسترس هستند که مواد مغذی را بدون کافئین، شیرین کنندهها و سایر مواد موجود در نوشیدنیهای انرژیزا فراهم میکنند.
همین مطالعه همچنین نشان داد که مکملهای تائورین میتوانند روند پیری را در کرمها، موشها و میمونها کاهش دهند و حتی میتوانند طول عمر مفید موشهای میانسال را تا 12 درصد افزایش دهند.
Vijay Yadav، دکتر، استادیار و رهبر این مطالعه میگوید: «در 25 سال گذشته، دانشمندان در تلاش برای یافتن عواملی بودهاند که نه تنها به ما امکان میدهد طولانیتر زندگی کنیم، بلکه سلامت خود را نیز افزایش دهیم و در دوران پیری سالم میمانیم. ژنتیک و توسعه در کالج پزشکان و جراحان واگلوس دانشگاه کلمبیا.
این مطالعه نشان میدهد که تائورین میتواند اکسیر زندگی در درون ما باشد و به ما کمک میکند زندگی طولانیتر و سالمتری داشته باشیم.

مولکولهای ضد پیری در ما
طی دو دهه گذشته، تلاشها برای شناسایی مداخلاتی که سلامتی را در دوران سالمندی بهبود میبخشد، انجام شده است، زیرا افرادی طولانیتر زندگی میکنند و دانشمندان آموختهاند که فرآیند پیری قابل دستکاری است.
بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که مولکولهای مختلفی که از طریق جریان خون حمل میشوند با پیری مرتبط هستند. مشخص نیست که آیا این مولکولها به طور فعال فرآیند پیری را هدایت میکنند یا فقط مسافرانی هستند که برای سوار شدن به آنها میروند. اگر مولکولی محرک پیری باشد، بازگرداندن سطوح جوانی آن پیری را به تاخیر میاندازد و طول عمر را افزایش میدهد.
مطالعهای که توسط محققان کلمبیا انجام شد نشان داد که کمبود تائورین، مولکولی که در بدن ما تولید میشود، باعث پیری میشود. مکملهای تائورین میتوانند سلامت و طول عمر را در حیوانات افزایش دهند. اعتبار: مرکز پزشکی Irving Medical Center
تائورین اولین بار در طول تحقیقات قبلی او در مورد پوکی استخوان که نقش تائورین در ساخت استخوان را آشکار کرد، مورد توجه او قرار گرفت. تقریباً در همان زمان، سایر محققان دریافتند که سطح تائورین با عملکرد سیستم ایمنی، چاقی و عملکرد سیستم عصبی مرتبط است.
Yadav میگوید: 《ما متوجه شدیم که اگر تائورین تمام این فرآیندهایی را که با افزایش سن کاهش مییابد تنظیم میکند، شاید سطح تائورین در جریان خون بر سلامت کلی افراد و طول عمر تأثیر بگذارد.》

تائورین با افزایش سن کاهش مییابد، مصرف مکمل باعث افزایش طول عمر در موشها میشود.
ابتدا، تیم Yadav سطوح تائورین را در جریان خون موشها، میمونها و افراد بررسی کردند و دریافتند که فراوانی تائورین با افزایش سن به میزان قابلتوجهی کاهش مییابد. سطح تائورین در افراد 60 ساله تنها حدود یک سوم میزان تائورین موجود در افراد 5 ساله بود.
Yadav میگوید: «این زمانی بود که ما شروع به پرسیدن این سوال کردیم که آیا کمبود تائورین عاملی برای روند پیری است یا خیر، و آزمایش بزرگی را با موشها انجام دادیم.
محققان کار خود را با نزدیک به 250 موش ماده و نر 14 ماهه (افراد حدود 45 سال) آغاز کردند. محققان هر روز به نیمی از آنها یک بولوس تائورین یا یک محلول کنترل میخوراندند. در پایان آزمایش، Yadav و تیمش دریافتند که تائورین میانگین طول عمر را 12 درصد در موشهای ماده و 10 درصد در نرها افزایش میدهد. برای موشها، این به معنای سه تا چهار ماه اضافی، معادل حدود هفت یا هشت سال انسانی بود.

مکمل تائورین در میانسالی باعث بهبود سلامت در دوران پیری میشود.
Yadav برای اینکه بفهمد چگونه تائورین بر سلامتی تأثیر میگذارد، محققان تأثیر مکمل تائورین را بر سلامت و طول عمر در چندین گونه بررسی کردند.
این متخصصان پارامترهای مختلف سلامتی را در موشها اندازهگیری کردند و دریافتند که در سن 2 سالگی (60 سال در انسان)، حیواناتی که به مدت یک سال با تائورین تیمار شدهاند، تقریباً از هر نظر سالمتر از همتایان خود هستند که درمان نشدهاند.
محققان دریافتند که تائورین افزایش وزن مرتبط با سن را در موشهای ماده (حتی در موشهای یائسه)، افزایش انرژی مصرفی، افزایش توده استخوانی، بهبود استقامت و قدرت عضلانی، کاهش رفتارهای شبه افسردگی و اضطرابی، کاهش مقاومت به انسولین را کاهش میدهد. تقویت سیستم ایمنی جوانترها، از جمله مزایای دیگر آن است.
Yadav میگوید: «ما نه تنها متوجه شدیم که حیوانات طولانیتر زندگی میکنند، بلکه متوجه شدیم که آنها زندگی سالمتری دارند.

در سطح سلولی، تائورین بسیاری از عملکردها را بهبود بخشید که معمولاً با افزایش سن کاهش مییابد: این مکمل تعداد سلولهای زامبی را کاهش داد (سلولهای پیری که باید بمیرند اما در عوض باقی میمانند و مواد مضر آزاد میکنند)، افزایش بقا پس از کمبود تلومراز، افزایش تعداد سلولهای زامبی سلولهای بنیادی موجود در برخی بافتها (که میتوانند به بهبود بافتها پس از آسیب کمک کنند)، عملکرد میتوکندری را بهبود بخشید، آسیب DNA را کاهش داد و توانایی سلولها را برای درک مواد مغذی بهبود بخشید.
اثرات مشابهی بر سلامتی مکملهای تائورین در میمونهای رزوس میانسال مشاهده شد که به مدت شش ماه روزانه مکملهای تائورین دریافت کردند. تائورین از افزایش وزن جلوگیری کرد، گلوکز خون ناشتا و نشانگرهای آسیب کبدی را کاهش داد، تراکم استخوان را در ستون فقرات و پاها افزایش و سلامت سیستم ایمنی بدن آنها را بهبود بخشید.
نیاز به کارآزمایی بالینی تصادفی
محققان هنوز نمیدانند که آیا مکملهای تائورین سلامتی را بهبود میبخشد یا طول عمر را در انسان افزایش میدهد، اما دو آزمایشی که انجام دادند نشان میدهد تائورین دارای پتانسیلی است.
در ابتدا، Yadav و تیمش رابطه بین سطوح تائورین و تقریباً 50 پارامتر سلامتی را در 12000 بزرگسال اروپایی 60 ساله و بالاتر را بررسی کردند. به طور کلی، افرادی که سطح تائورین بالاتری داشتند، سالمتر بودند، با موارد کمتر دیابت نوع 2، سطح چاقی کمتر، کاهش فشار خون بالا و سطوح پایینتر التهاب بودند. Yadav میگوید: «اینها ارتباطهایی هستند که علیت را ایجاد نمیکنند، اما نتایج با احتمال اینکه کمبود تائورین به پیری انسان کمک میکند، همخوانی دارد.»
مطالعه دوم آزمایش کرد که آیا سطوح تائورین به یک مداخله شناخته شده برای بهبود سلامت پاسخ میدهد: ورزش. محققان سطوح تائورین را قبل و بعد از پایان تمرینات شدید دوچرخه سواری توسط ورزشکاران مرد و افراد کم تحرک اندازه گیری کردند و افزایش قابل توجهی در تائورین در بین تمام گروههای ورزشکاران (دونده های سرعت، دوندگان استقامتی و بدنسازان طبیعی) و افراد کم تحرک دریافتند.
Yadav میگوید: «بدون توجه به هر فرد، همه آنها پس از ورزش سطح تائورین را افزایش دادهاند، که نشان میدهد برخی از مزایای سلامتی ورزش ممکن است ناشی از افزایش تائورین باشد.
Yadav اضافه میکند که تنها یک کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده روی افراد مشخص میکند که آیا تائورین واقعاً فواید سلامتی دارد یا خیر. آزمایشات تائورین در حال حاضر برای چاقی در حال انجام است، اما هیچ کدام برای اندازه گیری طیف وسیعی از پارامترها سلامتی طراحی نشدهاند.
سایر داروهای ضدپیری بالقوه – از جمله متفورمین، راپامایسین و آنالوگهای NAD – برای آزمایشهای بالینی در نظر گرفته میشوند.
Yadav میگوید: “من فکر می کنم تائورین نیز باید در نظر گرفته شود.” و مزایایی دارد: تائورین به طور طبیعی در بدن ما تولید میشود، میتوان آن را به طور طبیعی در رژیم غذایی به دست آورد، هیچ اثر سمی شناخته شدهای ندارد (اگرچه به ندرت در غلظتهای خاص استفاده میشود)، و میتوان آن را با ورزش تقویت کرد.
فراوانی تائورین با افزایش سن کاهش مییابد، بنابراین بازگرداندن تائورین به سطح جوانی در سنین بالا ممکن است یک استراتژی ضد پیری امیدوارکننده باشد.
مطالب مرتبط:
مترجم: شقایق مرتاضی