اخبار علمی,مطالب
کشف پروتئین خوشمزه که ممکن است درمانگر بیماری های ایمنی و متابولیسمی باشد
دقیقا همان مولکولی که ایجاد کنند حس چشایی شماست و به شما کمک میکند از یک وعده غذایی مورد علاقه خود در رستوران لذت ببرید. ممکن است روزی منجر به بهبود روش های درمان دیابت و سایر بیماری های متابولیکی و ایمنی شود.
TRPM5 یک پروتئین تخصصی است که در جوانه های چشایی متمرکز می شود ، جایی که به انتقال پیام از سلول به سلول کمک می کند. مدت هاست که به دلیل نقش آن در درک مزه و تنظیم قند خون مورد توجه محققان قرار گرفته است.
اکنون، تیمی به سرپرستی دانشمندان از موسسه Van Andel اولین تصاویر با رزولوشن بالا از TRPM5 را منتشر کرده اند که دو منطقه را نشان می دهد که ممکن است به عنوان اهداف داروهای جدید عمل کنند.
این ساختارها همچنین ممکن است در تولید شیرین کننده های جایگزین کم کالری که از قند تقلید می کنند ، کمک کنند. این یافته ها امروز در زیست شناسی ساختاری و مولکولی Nature منتشر شده است.
وی لو ، Ph.D. و دانشیار VAI و نویسنده مشترک مطالعه گفت: “TRPM5 سنگ بنای سیگنالینگ چشایی است که خود نقش بسیار بیشتری در بدن دارد.” “ما امیدواریم که ساختارهای TRPM5 به عنوان نقشه ای برای طراحی داروهای جدید که به کنترل قند خون در دیابت کمک می کنند ، و همچنین الگویی برای تولید شیرین کننده های کم کالری که مدارهای حسی مغز و روده را فعال می کنند باشد”
بدن پنج نوع طعم دارد: شیرین، ترش ، شور ، تلخ و امامی که مورد اخر برای درک طعم هایی مثل پیتزا است که ترکیبی از طعم های مختلف ایجاد میکند و به طعم جدید القا میشود. هنگامی که زبان با طعم روبرو می شود ، سلولهای تخصصی روی زبان به نام گیرنده های چشایی پیام هایی در مورد آن طعم به مغز می فرستند. TRPM5 یک بخش کلیدی از فرایندی پیچیده است که این سیگنالهای مهم را به سمت مرکز پردازش حسی مغز هدایت می کند.
اما درک طعم فراتراز درک طعم های ظریف مثل تیرامیسو است. بدن با تشخیص طعم های تلخ و اسیدی ، که معمولاً با مواد مضر همراه هستند ، به محافظت از بدن کمک می کند. درک مزه نیز فراتر از زبان رخ می دهد. به عنوان مثال ، روند درک چشایی در سلولهای خاص پانکراس ترشح انسولین را تنظیم می کند ، که سطح قند خون را کنترل می کند. سلولهای مشابه مثل سلولهای توف ، همچنین سلول هایی که پوشش روده ، ریه ها و کیسه صفرا را پوشش می دهند ، آنها از TRPM5 و پروتئین های مربوطه برای درک محصولات جانبی شکر، مانند عفونت های انگلی استفاده می کنند و پاسخ های ایمنی را برای مقابله با تهدید ایجاد می کنند.
هدف قرار دادن TRPM5 و سیگنالینگ طعم در بدن دو مزیت بالقوه عمده دارد: این ممکن است به ما در بهبود درمان تعدادی از اختلالات متابولیکی و ایمنی کمک کند و در عین حال راهی برای بهبود شیرین کننده ها نیز فراهم کند.
” دانشیار VAI و نویسنده مشترک این مطالعه میگوید: “در حالی که بدن برای زنده ماندن به قند نیاز دارد ، مقدار زیادی از آن می تواند مضر باشد. ما امیدواریم که درک دقیق تری از TRPM5 به جایگزین های بهتری برای درک شیرینی قند منجر شود.”
TRPM5 متعلق به خانواده فوق العاده TRP است ، گروهی از پروتئین ها که واسطه پاسخ به محرک های حسی مانند درد ، فشار ، بینایی ، دما و مزه هستند. پروتئین هایی مانند TRP که غالباً به عنوان کانال های یونی شناخته می شوند ، در غشای سلول ها قرار می گیرند و به عنوان دروازه بان سیگنال های شیمیایی منتقل شده به سلول عمل می کنند. هشت پروتئین تشکیل دهنده زیر خانواده TRPM بخشی از این گروه گسترده هستند.
تا به امروز ، آزمایشگاه های Lü و Du ساختارهای سه پروتئین شناخته شده TRPM و همچنین یک کانال یونی به نام CALHM2 را که از خانواده تعدیل کننده هموستاز کلسیم است را شناسایی کرده اند. عضو دیگر این خانواده مولکولی CALHM1 است ، که همچنین یکی از اجزای مهم سیگنالینگ چشایی است.
