اطلاعات عمومی
اسید آمینه
اسید آمینه، گروهی از مولکول های آلی است که از یک گروه آمین پایه (―NH2) ، یک گروه کربوکسیل اسیدی (―COOH) و یک گروه آلی R یا همان زنجیره جانبی تشکیل شده است که مختص هر اسید آمینه است. اصطلاح آمینو اسید مخفف آلفا آمینو کربوکسیلیک اسید است. هر مولکول آن حاوی یک اتم کربن مرکزی (C) به نام کربن آلفا است که یک گروه آمینه و یک گروه کربوکسیل به آن متصل هستند. دو پیوند باقیمانده از اتم کربن آلفا به طور کلی توسط یک اتم هیدروژن (H) و گروه Rپر می شود.
اسیدهای آمینه از نظر ساختار شیمیایی خاص گروه R با یکدیگر متفاوت هستند.
اسید های آمینه، بلوک های سازنده پروتئین ها
پروتئین ها برای ادامه حیات در کره زمین از اهمیت ویژه ای برخوردارند. اکثریت قریب به اتفاق پروتئین ها، واکنش های شیمیایی را که در سلول ها اتفاق می افتند ، کاتالیز می کنند. آن ها بسیاری از عناصر ساختاری سلول را فراهم می کنند و به اتصال سلول ها به یکدیگر در بافت ها کمک می کنند. برخی از پروتئین ها به عنوان عناصر انقباضی عمل می کنند و حرکت را امکان پذیر کنند. برخی دیگر مسئول انتقال مواد حیاتی از خارج سلول (“خارج سلولی”) به داخل آن (“درون سلولی”) هستند. پروتئین ها همچنین می توانند به صورت آنتی بادی هایی در بیایند که از موجود زنده در برابر بیماری ها محافظت می کنند یا می توانند به شکل اینترفرون ، یک حمله داخل سلولی علیه ویروس هایی ایجاد کنند. بسیاری از هورمون ها پروتئین هستند. پروتئین ها نقش مهمی در کنترل فعالیت ژن ها نیز دارند به عبارتی بیان ژن را کنترل می کنند.
انبوه وظایف حیاتی که پروتئین ها انجام می دهند، سبب شده تا پروتئین ها طیف وسیعی از ماکرومولکول ها را تشکیل دهند که از نظر اندازه، شکل و بار با هم تفاوت دارند. در پایان قرن نوزدهم ، دانشمندان دریافتند که ، اگرچه انواع مختلفی از پروتئین ها در طبیعت وجود دارد ، اما همه پروتئین ها پس از هیدرولیز به دسته ای از ترکیبات ساده تر تبدیل می شوند که آمینو اسید نام دارند. ساده ترین اسید آمینه گلایسین نام دارد. این اسید آمینه، یکی از اولین اسیدهای آمینه هایی بود که در سال 1820 از پروتئین ژلاتین جدا شد. در اواسط دهه 1950 دانشمندان در توضیح رابطه بین پروتئین ها و ژن ها مشارکت داشتند ، توافق کردند که 20 آمینو اسید (اسید های آمینه استاندارد) به عنوان عناصر اصلی سازنده پروتئین ها در نظر گرفته شدند. آخرین مورد کشف شده ، ترئونین بود که در سال 1935 شناسایی شد.
