آشنایی با انواع نمونه برداری

1-بیوپسی: نمونه‌برداری کوچک از بافت‌های مختلف بدن به منظور بررسی دقیق تر انجام می‌شود که اغلب برای جستجوی سرطان و بیماری‌های خودایمنی انجام می‌شود.

تهیه نمونه از نقاط مختلف بدن و آزمایش بافت‌شناسی این نمونه‌های کوچک در تشخیص بیماری بسیار با ارزش و با اهمیت می‌باشد.

در ادامه به آشنایی با چند نوع از نمونه‌گیری به روش بیوپسی می‌پردازیم:

تهیه بیوپسی به روش اندوسکوپی : از این روش برای بررسی بافت‌هایی مانند ریه، برونش، معده استفاده می‌شود.

تهیه بیوپسی به روش کولونوسکوپی: برای تشخیص و شناسایی بیماری‌های موجود در روده بزرگ‌، روده کوچک و رکتوم استفاده می‌شود.

تهیه بیوپسی به روش سیستوسکوپی: از این روش برای نمونه برداری از بافت‌های مجاری ادراری و مثانه استفاده می‌شود.

تهیه بیوپسی به روش سوزنی: از این روش برای نمونه برداری از بافت‌های مغز،چشم، تیروئید، لنف‌نود، کبد، پستان، استخوان، بیضه، ماهیچه، مغز استخوان استفاده می‌شود.

2- توتال یا رادیکال: یک نوع از نمونه برداری است که به دنبال عمل جراحی باز یا لاپاراسکوپی عضو بدن بطور کامل یا بخش زیادی از عضو از بدن ، خارج می‌شود ماندد خارج کردن رحم از بدن(هیسترکتومی)، خارج کردن پستان از بدن(ماستکتومی)، خارج کردن پروستات از بدن(پروستاتکتومی)

3-اتوپسی: به مطالعه بافت بدن بعد از مرگ می‌پردازد که عمده کاربرد این روش در پزشکی قانونی و مرگ‌های مشکوک در خواب و مرگ جنین و خودکشی‌ها می‌باشد.

آشنایی با نمونه برداری به روش فروزن سکشن:

نمونه بافتی که با عمل جراحی یا بیوپسی از بیمار گرفته می‌شود، معمولا روز بعد پس از فیکس شدن نمونه در فرمالین، توسط پاتولوژیست ارزیابی می‌شود. اما گاهی اوقات جراحان نیاز فوری به اطلاعات پاتولوژیک دارند، بنابراین برای مشاوره حین عمل در مورد بافتی که خارج می‌شود، درخواست فروزن سکشن می‌کنند.

این نوع بررسی در حالی انجام می‌شود که بیمار تحت بیهوشی روی تخت جراحی است و نتیجه بررسی پاتولوژیست در اسرع وقت(حداکثر 20 دقیقه) به جراح اعلام می‌شود و این نتیجه به شدت بر تصمیم جراح در حین عمل تاثیر می گذارد. این تکنیک یکی از سخت‌ترین مسئولیت‌های پاتولوژیست‌ می‌باشد و وی باید بر اساس تجربه، قضاوت و دانش تخصص و پزشکی بالینی خود در مدت کوتاهی به تصمیم درستی برسد.

آشنایی با کاربردهای فروزن سکشن

تعیین ماهیت ضایعه:برای تعیین خوش‌خیم یا بدخیم بودن ضایعه‌ای که باید برداشته شود برای جراح بسیار مهم است، زیرا این امر بر نوع عمل جراحی یا نمونه‌برداری تاثیر گذار است.
ثابت کردن وجود ضایعه: گاهی اوقات از فروزن سکشن برای تایید وجود ضایعه در ناحیه مشکوک جراحی استفاده می‌شود.
تایید وجود یک ضایعه خوش خیم: این در مورد توده‌های ا ستخوانی بسیار مهم است. یک ضایعه خوش خیم باید برای کورتاژ و ترمیم تایید شود. ضایعه بدخیم استخوان معمولا با استفاده از بیوپسی قبل از عمل تشخیص داده می‌شود.
تعیین گرید تومور: درجه بندی تومور بدخیم بهتر است پس از برداشتن تومور انجام شود. با این حال، گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که این کار را در حین عمل برای هدایت روش جراحی انجام دهند.
تعیین وجود ضایعات همزمان: ممکن است در طی عمل ضایعه دیگری رویت شود که برای تشخیص نوع ضایعه از تکنیک فروزن سکشن استفاده می‌شود.
تعیین منشا تومور: این روش برای بافت های بسیار کوچک مانند پاراتیروئید کاریرد دارد.
تععین پاک بودن مارژین ها: کفایت مارژینهای جراحی در رزکسیون‌های بزرگ در موارد بدخیمی بسیار مهم است. در یک جراحی سروگردن، پاکسازی حاشیه ضایعه بدخیم بسیار مهم است زیرا عود تومور می‌تواند بسیار تهاجمی و درمان آن دشوار باشد.
بررسی شواهد تهاجم: از فروزن سکشن برای اثبات وجود تهاجم تومور به لنف‌نود و عصب استفاده می‌شود.
تایید وجود عفونت: این‌کار معمولا محدود به بررسی وجود التهاب بافتی‌ گرانولوما و عفونت قارچی است.
بدست آوردن بافت تازه برای مطالعات اختصاصی: گاهی اوقات بافت تازه منجمد برای مطالعات خاص میکروسکوپ الکترونی، مطالعات ژنتیکی و مولکولی و همچنین برای مطالعات میکروبیولوژیکی مورد نیاز است.